لوامع الأنوار العرشیة في شرح الصحیفة السجادیة: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ملا باشی شیرازی، محمد باقر بن محمد]] (نويسنده) | [[ملا باشی شیرازی، محمد باقر بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[هادی زاده، مجید ]] (مصحح و | [[هادی زاده، مجید]] (مصحح و مقدمه‌نويس) | ||
[[علی بن حسین (ع)، امام چهارم ]] (نويسنده) | [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم]] (نويسنده) | ||
[[حوزه علمیه اصفهان. مرکز تحقیقات رایانه‌ای ]] (تهيه کننده) | [[حوزه علمیه اصفهان. مرکز تحقیقات رایانه‌ای]] (تهيه کننده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|لوامع (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|صحیفه سجادیه (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''لوامع الأنوار العرشية في شرح الصحيفة السجادية'''، نوشته [[ملا باشی شیرازی، محمد باقر بن محمد|محمدباقر بن محمد حسینی شیرازی]] (متوفای 1240ق)، واعظ مشهور و معروف به ملاباشی است. این اثر در موضوع دعا (شرح و تفسیر) به نگارش درآمده و توسط [[هادی‌زاده، مجید|مجید هادی‌زاده]] تصحیح گردیده و تعلیقاتی بر آن افزوده است. | |||
نوشتار حاضر، شرحی بر کتاب «صحیفه‌ی سجادیه» اثری از [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] است که با صبغه‌ای عرفانى و به زبان عربى با سرودهایى به فارسى، با سربندهاى «لمعه» و «لمعه عرشیه» است. شارح، لمعه یکم را در 14 صفر 1229ق به انجام رسانده است<ref>ر.ک: منزوی، احمد، ج7، ص811</ref>. این شرح در حقیقت جامع مطالب پراکنده در سایر شروح است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ج6، ص44</ref> و نزدیک به شرح سید علی‌خان و دقیق‌تر از شرح ابن میثم دانسته شده است<ref>ر.ک: آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، ج18، ص362</ref>. | |||
نوشتار حاضر، شرحی بر کتاب «صحیفه‌ی سجادیه» اثری از امام سجاد(ع) است که با صبغه‌ای عرفانى و به زبان عربى با | |||
روش نویسنده در این شرح، متمایز از سایر شارحان صحیفه است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ج6، ص27</ref>. رویکرد غالب او در این شرح بیش از هرچیز عرفانی و فلسفی است<ref>رک: همان، ص41</ref>. | روش نویسنده در این شرح، متمایز از سایر شارحان صحیفه است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ج6، ص27</ref>. رویکرد غالب او در این شرح بیش از هرچیز عرفانی و فلسفی است<ref>رک: همان، ص41</ref>. | ||
شارح، این اثر را با تکیه بر برخی از شروح و تعالیق بر صحیفه سجادیه پیش از خود و متون و تألیفات فلسفی و کلامی و عرفانی، نظیر تفسیر فخرالدین رازی و صدرالدین شیرازی و همچنین شرح صدرالدین و مجلسی دوم بر اصول کافی، إحياء علوم | شارح، این اثر را با تکیه بر برخی از شروح و تعالیق بر صحیفه سجادیه پیش از خود و متون و تألیفات فلسفی و کلامی و عرفانی، نظیر تفسیر [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین رازی]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالدین شیرازی]] و همچنین شرح صدرالدین و [[مجلسی، محمدباقر|مجلسی دوم]] بر اصول کافی، [[إحياء علوم الدين]]، [[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]]، [[الإشارات و التنبيهات|اشارات و تنبیهات]]، [[تجريد الاعتقاد|تجرید الاعتقاد]]، اصطلاحات الصوفیه و... تدوین کرده است. وی همچنین آراء و نظرات خود را که حاصل مطالعات وی در علوم مختلف است در مواردی مانند نقد بر اقوال، بیان نکات پیرامون برخی عبارات و... اظهار کرده است<ref>ر.ک: همان، ص46-49</ref>. | ||
کتاب، مشتمل بر شرح سند صحیفه و پنجاه‌وچهار لمعه است که در هر لمعه یکی از دعاهای شریف صحیفه سجادیه شرح داده شده است. وی هرچند که بخش‌های مختلف را تحت عنوان لمعه یا لمعه عرشیه آورده و نام خاصی را برای آنها در نظر نگرفته است، بااین‌وجود برای هریک از بخش‌ها مقدمه‌ای متناسب با مضمون غالب در دعای مورد نظر تدارک دیده و همچنین در پایان آن، خاتمه‌ای را که در آن، تاریخ فراغت از شرح ذکر شده، آورده است<ref>ر.ک: همان، ص60-62</ref>. | کتاب، مشتمل بر شرح سند صحیفه و پنجاه‌وچهار لمعه است که در هر لمعه یکی از دعاهای شریف صحیفه سجادیه شرح داده شده است. وی هرچند که بخش‌های مختلف را تحت عنوان لمعه یا لمعه عرشیه آورده و نام خاصی را برای آنها در نظر نگرفته است، بااین‌وجود برای هریک از بخش‌ها مقدمه‌ای متناسب با مضمون غالب در دعای مورد نظر تدارک دیده و همچنین در پایان آن، خاتمه‌ای را که در آن، تاریخ فراغت از شرح ذکر شده، آورده است<ref>ر.ک: همان، ص60-62</ref>. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۳: | ||
شارح برخی مطالب را از شروح متقدم بدون ذکر نام آنها، اقتباس کرده است. وی مطالب اقتباس‌شده را گاهی بدون تصرف در کلمات و گاهی نیز با تصرف و تغییر در آنها در اثر خود آورده و در مواردی به نام مصادری که از آنها اقتباس کرده اشاره کرده است. او گاهی نظرات خود را راجع به مطالب برگرفته از مصادر اظهار کرده است<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>. | شارح برخی مطالب را از شروح متقدم بدون ذکر نام آنها، اقتباس کرده است. وی مطالب اقتباس‌شده را گاهی بدون تصرف در کلمات و گاهی نیز با تصرف و تغییر در آنها در اثر خود آورده و در مواردی به نام مصادری که از آنها اقتباس کرده اشاره کرده است. او گاهی نظرات خود را راجع به مطالب برگرفته از مصادر اظهار کرده است<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>. | ||
محقق با مقایسه متن شرح حاضر با شروح دیگر صحیفه سجادیه، مانند: رياض | محقق با مقایسه متن شرح حاضر با شروح دیگر صحیفه سجادیه، مانند: [[رياض السالكين في شرح صحيفة سيد الساجدين صلوات‌الله‌عليه|رياض السالكين]]، [[الحديقة الهلالية]]، [[شرح الصحیفة الکاملة السجادیة|شرح صحیفه سجادیه]] [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]] و... به مشابهت‌یابی پرداخته و موارد اقتباس‌شده از دیگر شرح‌های یادشده را میان علامت <> قرار داده است. ارجاع برخی از مطالب نقل‌شده در متن، اعم از احادیث، اقوال و اشعار به مصادر اصلی و مشخص کردن آدرس آیات در پاورقی از جمله کارهای محقق در این اثر است<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۲: | ||
# منزوی، احمد، «فهرست‌واره کتاب‌هاى فارسى»، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1382ش، چاپ دوم. | # منزوی، احمد، «فهرست‌واره کتاب‌هاى فارسى»، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1382ش، چاپ دوم. | ||
# آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، «الذريعة إلى تصانيف الشيعة»، قم، اسماعیلیان، 1381ق، چاپ اول. | # آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، «الذريعة إلى تصانيف الشيعة»، قم، اسماعیلیان، 1381ق، چاپ اول. | ||
{{صحیفه سجادیه}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:آداب و رسوم]] | |||
[[رده: مباحث خاص آداب و رسوم]] | |||
[[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | |||
[[رده:امام سجاد(ع)]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۴
| لوامع الأنوار العرشیة في شرح الصحیفة السجادیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ملا باشی شیرازی، محمد باقر بن محمد (نويسنده)
هادی زاده، مجید (مصحح و مقدمه‌نويس) علی بن حسین(ع)، امام چهارم (نويسنده) حوزه علمیه اصفهان. مرکز تحقیقات رایانه‌ای (تهيه کننده) |
| عنوان‌های دیگر | الصحیفة السجادیة. شرح |
| ناشر | مرکز تحقيقات رايانه‌ای حوزه علميه اصفهان |
| مکان نشر | ایران - اصفهان |
| سال نشر | 1391ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-600-6146-31-7 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 6 |
| کد کنگره | /ع8 ص30285 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
لوامع الأنوار العرشية في شرح الصحيفة السجادية، نوشته محمدباقر بن محمد حسینی شیرازی (متوفای 1240ق)، واعظ مشهور و معروف به ملاباشی است. این اثر در موضوع دعا (شرح و تفسیر) به نگارش درآمده و توسط مجید هادی‌زاده تصحیح گردیده و تعلیقاتی بر آن افزوده است.
نوشتار حاضر، شرحی بر کتاب «صحیفه‌ی سجادیه» اثری از امام سجاد(ع) است که با صبغه‌ای عرفانى و به زبان عربى با سرودهایى به فارسى، با سربندهاى «لمعه» و «لمعه عرشیه» است. شارح، لمعه یکم را در 14 صفر 1229ق به انجام رسانده است[۱]. این شرح در حقیقت جامع مطالب پراکنده در سایر شروح است[۲] و نزدیک به شرح سید علی‌خان و دقیق‌تر از شرح ابن میثم دانسته شده است[۳].
روش نویسنده در این شرح، متمایز از سایر شارحان صحیفه است[۴]. رویکرد غالب او در این شرح بیش از هرچیز عرفانی و فلسفی است[۵].
شارح، این اثر را با تکیه بر برخی از شروح و تعالیق بر صحیفه سجادیه پیش از خود و متون و تألیفات فلسفی و کلامی و عرفانی، نظیر تفسیر فخرالدین رازی و صدرالدین شیرازی و همچنین شرح صدرالدین و مجلسی دوم بر اصول کافی، إحياء علوم الدين، اسفار، اشارات و تنبیهات، تجرید الاعتقاد، اصطلاحات الصوفیه و... تدوین کرده است. وی همچنین آراء و نظرات خود را که حاصل مطالعات وی در علوم مختلف است در مواردی مانند نقد بر اقوال، بیان نکات پیرامون برخی عبارات و... اظهار کرده است[۶].
کتاب، مشتمل بر شرح سند صحیفه و پنجاه‌وچهار لمعه است که در هر لمعه یکی از دعاهای شریف صحیفه سجادیه شرح داده شده است. وی هرچند که بخش‌های مختلف را تحت عنوان لمعه یا لمعه عرشیه آورده و نام خاصی را برای آنها در نظر نگرفته است، بااین‌وجود برای هریک از بخش‌ها مقدمه‌ای متناسب با مضمون غالب در دعای مورد نظر تدارک دیده و همچنین در پایان آن، خاتمه‌ای را که در آن، تاریخ فراغت از شرح ذکر شده، آورده است[۷].
شارح، نخست فرازی از صحیفه‌ی سجادیه را ذکر کرده، سپس به تبیین و توضیح مفردات آن پرداخته است. در مواردی نیز مطالبی پیرامون فراز یادشده به‌تفصیل آورده است.
شارح برخی مطالب را از شروح متقدم بدون ذکر نام آنها، اقتباس کرده است. وی مطالب اقتباس‌شده را گاهی بدون تصرف در کلمات و گاهی نیز با تصرف و تغییر در آنها در اثر خود آورده و در مواردی به نام مصادری که از آنها اقتباس کرده اشاره کرده است. او گاهی نظرات خود را راجع به مطالب برگرفته از مصادر اظهار کرده است[۸].
محقق با مقایسه متن شرح حاضر با شروح دیگر صحیفه سجادیه، مانند: رياض السالكين، الحديقة الهلالية، شرح صحیفه سجادیه میرداماد و... به مشابهت‌یابی پرداخته و موارد اقتباس‌شده از دیگر شرح‌های یادشده را میان علامت <> قرار داده است. ارجاع برخی از مطالب نقل‌شده در متن، اعم از احادیث، اقوال و اشعار به مصادر اصلی و مشخص کردن آدرس آیات در پاورقی از جمله کارهای محقق در این اثر است[۹].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- منزوی، احمد، «فهرست‌واره کتاب‌هاى فارسى»، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1382ش، چاپ دوم.
- آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، «الذريعة إلى تصانيف الشيعة»، قم، اسماعیلیان، 1381ق، چاپ اول.