۱۴۶٬۶۳۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن حاجب (ابهام زدایی)' به 'ابن حاجب (ابهامزدایی)') |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[بیهقی نیشابوری کیدری، محمد بن حسین]] (نويسنده) | [[بیهقی نیشابوری کیدری، محمد بن حسین]] (نويسنده) | ||
[[اسدی، علی هاشم ]] (محقق) | [[اسدی، علی هاشم]] (محقق) | ||
[[طبرسی، فضل بن حسن]] (نويسنده) | [[طبرسی، فضل بن حسن]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/ط2 الف9022 6141 PJ | ||
| موضوع =زبان عربی - صرف و نحو - طبرسی، فضل بن الحسن، 468؟ - 548ق. الایجاز - نقد و تفسیر | | موضوع =زبان عربی - صرف و نحو - طبرسی، فضل بن الحسن، 468؟ - 548ق. الایجاز - نقد و تفسیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = سازمان مطالعه و تدوين کتب علوم انسانی | | ناشر = سازمان مطالعه و تدوين کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت). مرکز تحقيق و توسعه علوم انسانی | ||
| مکان نشر = ایران - مشهد مقدس | | مکان نشر = ایران - مشهد مقدس | ||
| سال نشر = 1387ش - 1429ق | | سال نشر = 1387ش - 1429ق | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
موضوع کتاب، همچنانکه در اول مقدمه اشاره شد، علم نحو است ولی تحلیلهای صرفی نیز ضمیمه شدهاند وشاید بهخاطر این باشد که بعضی از علما، صرف و نحو را یک علم میدانند و ازآن به علم نحو تعبیر میکنند؛ باتوجه به اینکه علم صرف از قدیم جزء علم نحو بوده و «نحو» اینگونه تعریف میشد: علمی که بهوسیله آن، احوال کلمات عربی در حالت مفرد و در حالت ترکیب، شناخته میشود. | موضوع کتاب، همچنانکه در اول مقدمه اشاره شد، علم نحو است ولی تحلیلهای صرفی نیز ضمیمه شدهاند وشاید بهخاطر این باشد که بعضی از علما، صرف و نحو را یک علم میدانند و ازآن به علم نحو تعبیر میکنند؛ باتوجه به اینکه علم صرف از قدیم جزء علم نحو بوده و «نحو» اینگونه تعریف میشد: علمی که بهوسیله آن، احوال کلمات عربی در حالت مفرد و در حالت ترکیب، شناخته میشود. | ||
این کتاب، از تألیفات قرن ششم هجری است وآرای صرفی و نحوی که در آن، عرضهشده، باارزش است بهمانند ارزش نسخه آن و نیز فضیلت پیشکسوتی مؤلف بر علمای قرن هفتم و هشتم از قبیل: [[ابن حاجب ( | این کتاب، از تألیفات قرن ششم هجری است وآرای صرفی و نحوی که در آن، عرضهشده، باارزش است بهمانند ارزش نسخه آن و نیز فضیلت پیشکسوتی مؤلف بر علمای قرن هفتم و هشتم از قبیل: [[ابن حاجب (ابهامزدایی)|ابن حاجب]] و [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]] و [[ابن عقیل، عبدالله بن عبدالرحمن|ابن عقیل]] و مانند آنان. <ref>ر.ک: مقدمه تحقیق؛ ص11</ref> | ||
مزایای نسخه: | مزایای نسخه: | ||
#این تنها نسخه موجود از کتاب است. | #این تنها نسخه موجود از کتاب است. | ||
#مصنف، بر مهمترین مصادر نحوی که امثال خلیل، [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]]، [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]]، [[کسایی، علی بن حمزه|کسائی]]، فراء، [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی فارسی]]، [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]]، [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]]، [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] و ....تألیف کردهاند، اعتماد کردهاست. | #مصنف، بر مهمترین مصادر نحوی که امثال خلیل، [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]]، [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]]، [[کسایی، علی بن حمزه|کسائی]]، فراء، [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی فارسی]]، [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]]، [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]]، [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] و....تألیف کردهاند، اعتماد کردهاست. | ||
#بیشترین استفاده مؤلف از کتاب «[[المفصل في صنعة الإعراب|مفصل]]» [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] و «[[ایضاح]]» [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی فارسی]] و «[[المقتصد في شرح الايضاح|مقتصد]]» [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]] بودهاست. | #بیشترین استفاده مؤلف از کتاب «[[المفصل في صنعة الإعراب|مفصل]]» [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] و «[[ایضاح]]» [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی فارسی]] و «[[المقتصد في شرح الايضاح|مقتصد]]» [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]] بودهاست. | ||
#حواشی و تعلیقات بسیار مصنف برمتن کتاب. | #حواشی و تعلیقات بسیار مصنف برمتن کتاب. | ||