هنر رضايت از زندگی: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR32955J1.jpg | عنوان = هنر رضايت از زندگی | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = پسندیده، عباس (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /پ5ھ9 258 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = دفتر نشر معارف | مکان نشر = ایران - قم | س...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هنر (ابهام زدایی)' به 'هنر (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| هنر (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر| زندگی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''هنر رضایت از زندگی'''، تألیف [[پسندیده، عباس|عباس پسندیده]] (متولد 1348ش)، سرّ (مهارت) رضایت از زندگی را از دیدگاه دین بررسی می‌کند. نویسنده سعی در نشان دادن قابلیت دین در پاسخگویی به نیازهای زندگی و تأمین رضامندی دارد. | |||
به جهت جایگاه مهمی که مهارت «رضامندی از زندگی» در رسیدن به تکامل معنوی دارد، اولیای دین، آموزه‌های فراوانی در این زمینه به پیروان خود آموخته‌اند. رسول خدا(ص) در کنار تعالیم قدسی و ملکوتی خود، مهارت‌های زندگی را به پیروان خود و حتی کسانی همانند [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و ابوذر غفاری، می‌آموزد. [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نیز مهارت‌های زندگی را به یاران خود می‌آموختند. روش دیگر پیشوایان معصوم ما نیز همین‌گونه بوده است. حتی فراتر از این، در خلال این کتاب، خواهید دید که قرآن کریم نیز در این زمینه آموزه‌های مهمی دارد. بنابراین، می‌توان گفت که یکی از دغدغه‌های دین، رضامندی از زندگی است و یکی از رسالت‌های آن، آموزش مهارت‌های زندگی کردن به پیروان خویش است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص8-7</ref> | |||
به جهت جایگاه مهمی که مهارت «رضامندی از زندگی» در رسیدن به تکامل معنوی دارد، اولیای دین، آموزه‌های فراوانی در این زمینه به پیروان خود آموخته‌اند. رسول خدا(ص) در کنار تعالیم قدسی و ملکوتی خود، مهارت‌های زندگی را به پیروان خود و حتی کسانی همانند امام علی(ع) و ابوذر غفاری، می‌آموزد. امام علی(ع) نیز مهارت‌های زندگی را به یاران خود می‌آموختند. روش دیگر پیشوایان معصوم ما نیز همین‌گونه بوده است. حتی فراتر از این، در خلال این کتاب، خواهید دید که قرآن کریم نیز در این زمینه آموزه‌های مهمی دارد. بنابراین، می‌توان گفت که یکی از دغدغه‌های دین، رضامندی از زندگی است و یکی از رسالت‌های آن، آموزش مهارت‌های زندگی کردن به پیروان خویش است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص8-7</ref> | |||
کتاب مشتمل بر ده فصل است: نویسنده معتقد است رضایت از زندگی یک احساس درونی است و هرچند، منقطع از دنیای خارج و واقعیت‌های بیرونی نیست و می‌تواند تحت تأثیر آن‌ها باشد، اما وابسته به آن نیز نیست و این امکان وجود دارد که در بدترین شرایط نیز بتوان از زندگی، احساس رضایت داشت.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12</ref> | کتاب مشتمل بر ده فصل است: نویسنده معتقد است رضایت از زندگی یک احساس درونی است و هرچند، منقطع از دنیای خارج و واقعیت‌های بیرونی نیست و می‌تواند تحت تأثیر آن‌ها باشد، اما وابسته به آن نیز نیست و این امکان وجود دارد که در بدترین شرایط نیز بتوان از زندگی، احساس رضایت داشت.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12</ref> | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۶: | ||
ملاک این است که ما چه واکنشی به پدیده‌ها نشان دهیم، چه خوشایند و چه ناخوشایند. نعمت با ناسپاسی، به نقمت تبدیل می‌شود و نقمت با بردباری، به نعمت تبدیل می‌گردد.<ref>ر.ک: همان، ص155</ref> | ملاک این است که ما چه واکنشی به پدیده‌ها نشان دهیم، چه خوشایند و چه ناخوشایند. نعمت با ناسپاسی، به نقمت تبدیل می‌شود و نقمت با بردباری، به نعمت تبدیل می‌گردد.<ref>ر.ک: همان، ص155</ref> | ||
نویسنده کتاب را با حدیثی از امام علی خطاب به فرزندش امام حسن(ع) به پایان برده است: «اگر بر آنچه از دست داده‌ای بی‌تابی می‌کنی، پس بر هر آنچه که به تو نرسیده نیز بی‌تابی کن».<ref>ر.ک: همان، ص181</ref> | نویسنده کتاب را با حدیثی از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی]](ع) خطاب به فرزندش امام حسن(ع) به پایان برده است: «اگر بر آنچه از دست داده‌ای بی‌تابی می‌کنی، پس بر هر آنچه که به تو نرسیده نیز بی‌تابی کن».<ref>ر.ک: همان، ص181</ref> | ||
فهرست محتوا در پایان کتاب درج شده است. | فهرست محتوا در پایان کتاب درج شده است. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:آداب و رسوم]] | ||
[[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | |||
[[رده:آداب و رسوم زندگی، ولادت، ولیمه، رضاع، فطام، ختان، تکلیف (بلوغ)، زناشوئی، فوت و مراسم آن]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۳
| هنر رضايت از زندگی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | پسندیده، عباس (نويسنده) |
| ناشر | دفتر نشر معارف |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1390ش |
| چاپ | 9 |
| شابک | 978-964-531-146-7 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /پ5ھ9 258 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هنر رضایت از زندگی، تألیف عباس پسندیده (متولد 1348ش)، سرّ (مهارت) رضایت از زندگی را از دیدگاه دین بررسی می‌کند. نویسنده سعی در نشان دادن قابلیت دین در پاسخگویی به نیازهای زندگی و تأمین رضامندی دارد.
به جهت جایگاه مهمی که مهارت «رضامندی از زندگی» در رسیدن به تکامل معنوی دارد، اولیای دین، آموزه‌های فراوانی در این زمینه به پیروان خود آموخته‌اند. رسول خدا(ص) در کنار تعالیم قدسی و ملکوتی خود، مهارت‌های زندگی را به پیروان خود و حتی کسانی همانند امام علی(ع) و ابوذر غفاری، می‌آموزد. امام علی(ع) نیز مهارت‌های زندگی را به یاران خود می‌آموختند. روش دیگر پیشوایان معصوم ما نیز همین‌گونه بوده است. حتی فراتر از این، در خلال این کتاب، خواهید دید که قرآن کریم نیز در این زمینه آموزه‌های مهمی دارد. بنابراین، می‌توان گفت که یکی از دغدغه‌های دین، رضامندی از زندگی است و یکی از رسالت‌های آن، آموزش مهارت‌های زندگی کردن به پیروان خویش است.[۱]
کتاب مشتمل بر ده فصل است: نویسنده معتقد است رضایت از زندگی یک احساس درونی است و هرچند، منقطع از دنیای خارج و واقعیت‌های بیرونی نیست و می‌تواند تحت تأثیر آن‌ها باشد، اما وابسته به آن نیز نیست و این امکان وجود دارد که در بدترین شرایط نیز بتوان از زندگی، احساس رضایت داشت.[۲]
هر موقعیت ناخوشایندی، توسط انسان ارزیابی می‌گردد. این ارزیابی‌ها تأثیر مستقیمی بر فشار روانی حاصل از موقعیت دارد. اگر موقعیت ناخوشایند را مثبت ارزیابی کنیم و یا دارای بار مثبت بدانیم، قابل تحمل خواهد بود و اگر منفی ارزیابی کنیم، از کنترل ما خارج و غیرقابل تحمل خواهد می‌گردد.[۳]
ملاک این است که ما چه واکنشی به پدیده‌ها نشان دهیم، چه خوشایند و چه ناخوشایند. نعمت با ناسپاسی، به نقمت تبدیل می‌شود و نقمت با بردباری، به نعمت تبدیل می‌گردد.[۴]
نویسنده کتاب را با حدیثی از امام علی(ع) خطاب به فرزندش امام حسن(ع) به پایان برده است: «اگر بر آنچه از دست داده‌ای بی‌تابی می‌کنی، پس بر هر آنچه که به تو نرسیده نیز بی‌تابی کن».[۵]
فهرست محتوا در پایان کتاب درج شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.