مفاتیح الغیب: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مفاتيح‌الغيب (ابهام زدایی)' به 'مفاتيح‌الغيب (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده) | ||
[[نوری، علی بن جمشید | [[نوری، علی بن جمشید]] (محشی) | ||
[[خواجوی، محمد]] (مقدمهنويس) | |||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|مفاتيح‌الغيب ( | {{کاربردهای دیگر|مفاتيح‌الغيب (ابهام‌زدایی)}} | ||
{{ اشتباه نشود| التفسير الكبير (فخر رازی)}} | {{ اشتباه نشود| التفسير الكبير (فخر رازی)}} | ||
'''مفاتیح الغیب'''، به معنای کلید رازهای غیبی نوشته فیلسوف نوآور قرن یازدهم قمری؛ [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم| صدرالمتألهین شیرازى]] (979- 1050ق)، شامل 20 مفتاح در موضوع مبدأ و معاد با گرایش ذوقی و عرفانی است. قبلاً این اثر تحت عنوان [[ | '''مفاتیح الغیب'''، به معنای کلید رازهای غیبی نوشته فیلسوف نوآور قرن یازدهم قمری؛ [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم| صدرالمتألهین شیرازى]] (979- 1050ق)، شامل 20 مفتاح در موضوع مبدأ و معاد با گرایش ذوقی و عرفانی است. قبلاً این اثر تحت عنوان [[مفاتيح الغيب (ملاصدرا)]] و نیز [[مفاتیح الغیب (نسخه)]] معرفی شده است و در اینجا مباحث تکمیلی و تفاوت نسخه‌ها بیان می‌شود. | ||
==مقدمه خواجوی== | ==مقدمه خواجوی== | ||
عرفان‌پژوه معاصر [[خواجوی، محمد| محمد خواجوى]] (1313 -1391ش)، بعد از نقل مطلبی ستایش‌‍‌آمیز از [[زنوزی، علی بن عبدالله | حکیم على مدرّس زنوزى]] (1197- 1268ش) درباره کتاب حاضر <ref>مقدمه محقق، ص6- 7.</ref>، اکثر مطالب مقدمه طولانی خودش را به نقل قول مستقیم از نوشته متخصص فلسفه اسلامی [[عابدی شاهرودی، علی| علی عابدی شاهرودی]] (متولد 1328ش)، اختصاص داده است.<ref> | عرفان‌پژوه معاصر [[خواجوی، محمد| محمد خواجوى]] (1313 -1391ش)، بعد از نقل مطلبی ستایش‌‍‌آمیز از [[زنوزی، علی بن عبدالله | حکیم على مدرّس زنوزى]] (1197- 1268ش) درباره کتاب حاضر <ref>مقدمه محقق، ص6- 7.</ref>، اکثر مطالب مقدمه طولانی خودش را به نقل قول مستقیم از نوشته متخصص فلسفه اسلامی [[عابدی شاهرودی، علی| علی عابدی شاهرودی]] (متولد 1328ش)، اختصاص داده است.<ref>همان، ص7- 72</ref> | ||
==تاریخ فلسفه اسلامی== | ==تاریخ فلسفه اسلامی== | ||
[[عابدی شاهرودی، علی|علی عابدی شاهرودی]] در مقدمه مذکور، این کتاب را از نوع کتابهای جامع دانسته و افزوده است: در این اثر، فلسفه با عرفان و آن دو با قرآن و روایات به‌صورتی بسیار زیبا با هم آمیخته شده است.<ref> | [[عابدی شاهرودی، علی|علی عابدی شاهرودی]] در مقدمه مذکور، این کتاب را از نوع کتابهای جامع دانسته و افزوده است: در این اثر، فلسفه با عرفان و آن دو با قرآن و روایات به‌صورتی بسیار زیبا با هم آمیخته شده است.<ref>همان، ص8</ref> او در ادامه، پیدایش فلسفه و آنگاه تاریخ فلسفه اسلامی را به شکلی گزیده توضیح داده <ref>همان، ص9</ref> و سپس چند نکته انتقادی ژرف، نسبت به کتاب حاضر مطرح کرده است.<ref>همان، ص60- 72</ref>توضیح و سنجش این انتقادهای اجتهادی دراین معرفی اجمالی نگنجد. | ||
==حواشی حکیم نوری== | ==حواشی حکیم نوری== | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۷: | ||
##ور هست دوئی ز رهروی برخیزد | ##ور هست دوئی ز رهروی برخیزد | ||
##تو او نشوی ولی اگر جهد کنی | ##تو او نشوی ولی اگر جهد کنی | ||
##جائی برسی کز تو توئی برخیزد.<ref> | ##جائی برسی کز تو توئی برخیزد.<ref>همان، ص807.</ref> | ||
#در بحث نفس مطمئنه، استشهاد به شعر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|لسان‌الغیب شیرازی]]: | #در بحث نفس مطمئنه، استشهاد به شعر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|لسان‌الغیب شیرازی]]: | ||
##فیض روح‌القدس ار باز مدد فرماید | ##فیض روح‌القدس ار باز مدد فرماید | ||
## دگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد.<ref> | ## دگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد.<ref>همان، ص820</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۹: | خط ۶۰: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[ | [[مفاتيح الغيب (ملاصدرا)]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۸: | ||
[[رده:قرن 11- 13 متون تفاسیر]] | [[رده:قرن 11- 13 متون تفاسیر]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۷
| مفاتیح الغیب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (نويسنده)
نوری، علی بن جمشید (محشی) خواجوی، محمد (مقدمهنويس) |
| عنوان‌های دیگر | مقدمة و تعلیقات مفاتیح الغیب |
| ناشر | مؤسسة التاريخ العربي |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1424ق - 2003م |
| چاپ | 3 |
| شابک | - |
| موضوع | فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | 1424 /ص4م7 97 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، مفاتيح‌الغيب (ابهام‌زدایی) را ببینید.
با التفسير الكبير (فخر رازی) اشتباه نشود.
مفاتیح الغیب، به معنای کلید رازهای غیبی نوشته فیلسوف نوآور قرن یازدهم قمری؛ صدرالمتألهین شیرازى (979- 1050ق)، شامل 20 مفتاح در موضوع مبدأ و معاد با گرایش ذوقی و عرفانی است. قبلاً این اثر تحت عنوان مفاتيح الغيب (ملاصدرا) و نیز مفاتیح الغیب (نسخه) معرفی شده است و در اینجا مباحث تکمیلی و تفاوت نسخه‌ها بیان می‌شود.
مقدمه خواجوی
عرفان‌پژوه معاصر محمد خواجوى (1313 -1391ش)، بعد از نقل مطلبی ستایش‌‍‌آمیز از حکیم على مدرّس زنوزى (1197- 1268ش) درباره کتاب حاضر [۱]، اکثر مطالب مقدمه طولانی خودش را به نقل قول مستقیم از نوشته متخصص فلسفه اسلامی علی عابدی شاهرودی (متولد 1328ش)، اختصاص داده است.[۲]
تاریخ فلسفه اسلامی
علی عابدی شاهرودی در مقدمه مذکور، این کتاب را از نوع کتابهای جامع دانسته و افزوده است: در این اثر، فلسفه با عرفان و آن دو با قرآن و روایات به‌صورتی بسیار زیبا با هم آمیخته شده است.[۳] او در ادامه، پیدایش فلسفه و آنگاه تاریخ فلسفه اسلامی را به شکلی گزیده توضیح داده [۴] و سپس چند نکته انتقادی ژرف، نسبت به کتاب حاضر مطرح کرده است.[۵]توضیح و سنجش این انتقادهای اجتهادی دراین معرفی اجمالی نگنجد.
حواشی حکیم نوری
این نسخه همراه با تعلیقات حکیم گزیده‌نویس و ژرف‌اندیش على بن جمشید نورى (متوفای 1246ق) به زبان عربی منتشر شده[۶] ولی در مواردی به اشعار فارسی استناد شده است:
- حکیم نورى می‌گوید: اتحاد با مفارقات عقلی و انوار الهی، با از بین رفتن انانیت حاصل می‌شود. وی در ادامه به این اشعار استشهاد می‌کند:
- تعیّن بود کز هستی جدا شد
- نه حقّ شد بنده، نه بنده خدا شد.
- چندان برو این ره که دوئی برخیزد
- ور هست دوئی ز رهروی برخیزد
- تو او نشوی ولی اگر جهد کنی
- جائی برسی کز تو توئی برخیزد.[۷]
- در بحث نفس مطمئنه، استشهاد به شعر لسان‌الغیب شیرازی:
- فیض روح‌القدس ار باز مدد فرماید
- دگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد.[۸]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.