محبت (ابهامزدایی): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ محبت (ابهام زدایی) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به محبت (ابهامزدایی) منتقل کرد) |
|||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' محبت | ''' محبت'''، عنوانی برای هر یک از کتابهای ذیل است: | ||
*[[میر مهر، جلوههای محبت امام زمان(عج)]] | *[[میر مهر، جلوههای محبت امام زمان(عج)]] اثر [[پور سید آقایی، مسعود|مسعود پورسيد آقايى]]، بررسى ارتباط و هدايت امام زمان(عج) با شیعیان، در ضمن بيان وقايع و حكاياتى مربوط به عنايت ايشان به محبان است كه به زبان فارسى و در سال 1382ش نوشته شده است. | ||
*[[تاریخچه محبت اهلبیت علیهمالسلام در آفریقا و اروپا]] نوشته سیاستمدار و نویسنده معاصر، [[پاکآیین، محسن|محسن پاکآیین]] (متولد 1333ش)، نشانههای دوستی خاندان عصمت و طهارت(ع) را در 7 کشور (اندلس، مصر، مغرب، تونس، الجزایر، سودان و موریتانی) بهصورت گذرا بررسی کرده است. اکثریت مطالب این اثر درباره کشورهای آفریقایی و اندکی درباره اروپا (فقط آندلس) است. | |||
*[[كتیبههای محبت]] با نام كامل «كتيبههاى محبت: فضيلتهاى اهلبيت عليهمالسلام از زبان اهل سنت»، اثر [[اسحاقی، سید حسین|حسين اسحاقى]]، رشحهاى از درياى كرامت و فضائل اهلبيت(ع) از زبان عالمان و راويان اهل سنت است كه با فضاسازى و نقل به مضمون مناسب در قالب داستان، ارائه شده است. | |||
*[[المحبة و الشوق و الأنس و الرضا]] نوشته [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد محمد غزالی]](505ق – 450ق) است که در بارۀ این صفات چهارگانۀ تألیف کرده است. برخی این کتاب را لطیفترینِ کتب احیاء العلوم برشمردهاند، چرا که از محبت به خداوند سخن میگوید و در مقام دفاع از شوق و انس و رضا برمیآید. | |||
*[[الحب و المحبة الإلهية من كلام الشيخ الأكبر محیالدين ابن العربي]] گردآورى موضوع محبت در آثار شيخ اكبر به همت محمود محمود الغراب مىباشد. وى در اين كتاب شرحى از نظرات و حالات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در باب محبت الهى و مقام محبوبيت گرد آورده است. | |||
*[[لوامع أنوار القلوب في جوامع أسرار المحب و المحبوب]] نوشته [[شیذله، عزیزی بن عبدالملک|ابوالمعالی عزیزی بن عبد الملک جیلی اشعری شافعی]] معروف به [[شیذله، عزیزی بن عبدالملک|شیذله]] (متوفای 494ق) قاضی، فقیه و ادیب صوفی است. موضوع این اثر تصوف و عرفان است و درباره عشق و محبت نوشته شده و توسط [[شرفاوی، أنس محمد عدنان|انس محمد عدنان شرفاوی]] تحقیق شده است. | |||
خط ۹: | خط ۲۶: | ||
[[رده:صفحههای ابهامزدایی کتابها]] | [[رده:صفحههای ابهامزدایی کتابها]] | ||
[[رده:فروردین (1402)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۸
محبت، عنوانی برای هر یک از کتابهای ذیل است:
- میر مهر، جلوههای محبت امام زمان(عج) اثر مسعود پورسيد آقايى، بررسى ارتباط و هدايت امام زمان(عج) با شیعیان، در ضمن بيان وقايع و حكاياتى مربوط به عنايت ايشان به محبان است كه به زبان فارسى و در سال 1382ش نوشته شده است.
- تاریخچه محبت اهلبیت علیهمالسلام در آفریقا و اروپا نوشته سیاستمدار و نویسنده معاصر، محسن پاکآیین (متولد 1333ش)، نشانههای دوستی خاندان عصمت و طهارت(ع) را در 7 کشور (اندلس، مصر، مغرب، تونس، الجزایر، سودان و موریتانی) بهصورت گذرا بررسی کرده است. اکثریت مطالب این اثر درباره کشورهای آفریقایی و اندکی درباره اروپا (فقط آندلس) است.
- كتیبههای محبت با نام كامل «كتيبههاى محبت: فضيلتهاى اهلبيت عليهمالسلام از زبان اهل سنت»، اثر حسين اسحاقى، رشحهاى از درياى كرامت و فضائل اهلبيت(ع) از زبان عالمان و راويان اهل سنت است كه با فضاسازى و نقل به مضمون مناسب در قالب داستان، ارائه شده است.
- المحبة و الشوق و الأنس و الرضا نوشته ابوحامد محمد غزالی(505ق – 450ق) است که در بارۀ این صفات چهارگانۀ تألیف کرده است. برخی این کتاب را لطیفترینِ کتب احیاء العلوم برشمردهاند، چرا که از محبت به خداوند سخن میگوید و در مقام دفاع از شوق و انس و رضا برمیآید.
- الحب و المحبة الإلهية من كلام الشيخ الأكبر محیالدين ابن العربي گردآورى موضوع محبت در آثار شيخ اكبر به همت محمود محمود الغراب مىباشد. وى در اين كتاب شرحى از نظرات و حالات ابن عربى در باب محبت الهى و مقام محبوبيت گرد آورده است.
- لوامع أنوار القلوب في جوامع أسرار المحب و المحبوب نوشته ابوالمعالی عزیزی بن عبد الملک جیلی اشعری شافعی معروف به شیذله (متوفای 494ق) قاضی، فقیه و ادیب صوفی است. موضوع این اثر تصوف و عرفان است و درباره عشق و محبت نوشته شده و توسط انس محمد عدنان شرفاوی تحقیق شده است.
این صفحه برای ابهامزدایی است و پیوندهایی به صفحات گوناگون با نامهای مشابه دارد. اگر با دنبال کردن پیوندی در صفحهای به اینجا رسیدهاید، در صورت تمایل، به همان صفحه بروید و آن پیوند را به صفحهٔ مناسب خودش مربوط کنید. |