۱۴۷٬۷۰۸
ویرایش
لطائف الاعلام في اشارات أهل الإلهام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۹
، ۹ سپتامبر ۲۰۲۴جایگزینی متن - 'لطائف (ابهام زدایی)' به 'لطائف (ابهامزدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'منازل السائرين' به 'منازل السائرين') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'لطائف (ابهام زدایی)' به 'لطائف (ابهامزدایی)') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین]] ( | [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین]] (نویسنده) | ||
[[نجار، عامر]] (محقق) | [[نجار، عامر]] (محقق) | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| سال نشر = 1426 ق | | سال نشر = 1426 ق | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE36607AUTOMATIONCODE،AUTOMATIONCODE10434AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =977-342-285-2 | | شابک =977-342-285-2 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10434 | |||
| کتابخوان همراه نور =10434 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|الإعلام (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر| لطائف (ابهامزدایی)}} | |||
'''لطائف الإعلام في إشارات أهل الإلهام'''، تأليف [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|ملاعبدالرزاق كاشانى(قاشانى)]] (متوفى 736ق)، از اكابر صوفيه قرن هشتم هجرى قمرى است. وى نگارش كتابى مشتمل بر مهمترين مصطلحات صوفيه و الفاظ و القاب مورد توافق آنها را انگيزه خود از نگارش كتاب دانسته است<ref>مقدمه محقق، ص23</ref> | '''لطائف الإعلام في إشارات أهل الإلهام'''، تأليف [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|ملاعبدالرزاق كاشانى(قاشانى)]] (متوفى 736ق)، از اكابر صوفيه قرن هشتم هجرى قمرى است. وى نگارش كتابى مشتمل بر مهمترين مصطلحات صوفيه و الفاظ و القاب مورد توافق آنها را انگيزه خود از نگارش كتاب دانسته است<ref>مقدمه محقق، ص23</ref> | ||
| خط ۴۶: | خط ۵۰: | ||
#[[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|عبدالرزاق كاشانى]] در اين اثر بزرگ عرفانى خويش، از قرآن و احاديث فراوان بهره جسته است. | #[[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|عبدالرزاق كاشانى]] در اين اثر بزرگ عرفانى خويش، از قرآن و احاديث فراوان بهره جسته است. | ||
# | #نویسنده در برخى موارد به توضيح چند اصطلاح مختصر در يك باب اكتفا مىنمايد؛ براى نمونه در باب الضاد، تنها به دو اصطلاح «الضنائن» و «الضياء» بسنده مىكند. و در باب الدال فقط به سه اصطلاح اشاره مىنمايد، درحالىكه مصطلحات فراوانى از صوفيه در اين ابواب موجود است. | ||
# | #نویسنده در توضيح اصطلاحات، كلمات و جملاتى كه قبلاً مطرح شده، با عباراتى نظير «كما عرفت ذلك» به ماقبل ارجاع مىدهد و مصحّح نيز نشانى صفحه آن را ذكر مىنمايد و نيز اگر يك اصطلاح را بيان نكرده، امّا براى شرح اصطلاحى ديگر بدان نيازمند است، با عباراتى چون: «التي ستعرفها في باب كذا» و «سيأتي في باب كذا»، به مابعد ارجاع مىدهد، كه اين امر نشانگر اشراف كامل نویسنده بر كل اثر و نيز نظاممند بودن آن است. | ||
#در اين اثر در بسيارى از موارد به كتب [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بهويژه فصوص الحكم و فتوحات استناد مىكند و نيز بهطور فراوان از منازل السائرين [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] سخن مىگويد و او را بهعنوان شيخ الشيوخ مىستايد. همچنين اشعار ابن فارض و [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بهصورت چشمگيرى مشاهده مىگردد. | #در اين اثر در بسيارى از موارد به كتب [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بهويژه فصوص الحكم و فتوحات استناد مىكند و نيز بهطور فراوان از منازل السائرين [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] سخن مىگويد و او را بهعنوان شيخ الشيوخ مىستايد. همچنين اشعار ابن فارض و [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بهصورت چشمگيرى مشاهده مىگردد. | ||
#در برخى موارد، | #در برخى موارد، نویسنده قبل از تعريف اصطلاح به توضيح لغوى آن مىپردازد؛ بهعنوان مثال در اصطلاح 66، «اسم» را به «معرّف ذات شيء» تعريف نموده و اصل و ريشه آن را از «سمّو» معرفى مىكند. مؤلف از نظر نحوى نيز به توضيح كلمه مربوط همّت مىگمارد و «اسم» را از ديدگاه اهل لغت امرى در مقابل فعل و حرف مىداند. همچنين گاهى يك اصطلاح را از چشماندازهاى مختلف فلسفى، كلامى و عرفانى مطرح مىكند؛ براى نمونه در اصطلاح 741 حقيقتى را كه اغمض المسائل است، به اصطلاح حكما، ماهيت و در لسان متكلّم، شيء ثابت و معدوم ممكن و در زبان رايج عرفا، عين ثابت مىداند. | ||
#در برخى مواقع سرّ تسميه اصطلاحات را ذكر مىفرمايد؛ مثلاً در اصطلاح 367 (السرّ المصون) مىگويد: مراد از آن غيب هويت ذات است كه به علم ما درنمىآيد؛ | #در برخى مواقع سرّ تسميه اصطلاحات را ذكر مىفرمايد؛ مثلاً در اصطلاح 367 (السرّ المصون) مىگويد: مراد از آن غيب هويت ذات است كه به علم ما درنمىآيد؛ بنابراین ذات الهى، سرّى است كه از ادراك و احاطه ما مصون است. گاهى اصطلاح واحد را از ديدگاه عرفا متعدد بيان كرده و آنگاه نظر خويش را با واژه «و اعلم» مطرح مىكند؛ بهطور مثال در اصطلاح 6811 (قبض)، پنج قول از اهل الله را طرح نموده و سپس رأى خويش را بيان مىكند. | ||
#مؤلّف گاهى يك اصطلاح را با يك اشاره بيان مىكند و زمانى در سطر واحد و يا چند سطر از آن سخن مىگويد و گاهى در چندين صفحه، آن را مورد بحث قرار مىدهد و معمولاً تفصيل گفتار خود را با كلماتى چون «و تقريره» و «تقرير ذلك» آغاز مىكند. | #مؤلّف گاهى يك اصطلاح را با يك اشاره بيان مىكند و زمانى در سطر واحد و يا چند سطر از آن سخن مىگويد و گاهى در چندين صفحه، آن را مورد بحث قرار مىدهد و معمولاً تفصيل گفتار خود را با كلماتى چون «و تقريره» و «تقرير ذلك» آغاز مىكند. | ||
#كاشانى در برخى موارد در بيان اصطلاحات به كلمات اساطين فن، توسّل جسته و بعد از آن وجوه احتمالى بيانات بزرگان را مطرح مىكند؛ براى مثال در اصطلاح 9611 (الفقير) گفتارى را از مظفر القرميسى در مورد فقر مطرح مىكند، آنگاه از شش برداشت احتمالى آن سخن مىگويد<ref>ر.ک: همان، ص51-50</ref> | #كاشانى در برخى موارد در بيان اصطلاحات به كلمات اساطين فن، توسّل جسته و بعد از آن وجوه احتمالى بيانات بزرگان را مطرح مىكند؛ براى مثال در اصطلاح 9611 (الفقير) گفتارى را از مظفر القرميسى در مورد فقر مطرح مىكند، آنگاه از شش برداشت احتمالى آن سخن مىگويد<ref>ر.ک: همان، ص51-50</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۴: | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
| خط ۶۸: | خط ۷۲: | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||