المدينة المنورة بين الأدب و التاريخ: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR14871J1.jpg | عنوان = المدينة المنورة بين الأدب و التاريخ | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = حمدان، عاصم (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ح8م4 248 DS | موضوع = |ناشر | ناشر = نادي المدینة المنورة الأ...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد' به 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المدينة المنورة بين الأدب و التاريخ'''، اثر عاصم حمدان علی | '''المدينة المنورة بين الأدب و التاريخ'''، اثر [[حمدان، عاصم|عاصم حمدان علی حمدان]]، کتابی است در موضوع تاریخ و ادبیات مدینه منوره، از قرن دوازدهم هجری تا دوران معاصر. | ||
موضوع کتاب، حول محور تاریخ و ادبیات مدینه در دوره‌ای زمانی است که از قرن دوازدهم هجری تا عصر جدید، امتداد می‌یابد و دورانی را در بر می‌گیرد که در کل تاریخ ادبی ما، با خشونت و بی‌عدالتی فراوانی روبه‌رو بوده است و از آن، به‌جای دوران ممالیک و عثمانی، به‌عنوان دوران رکود و انحطاط یاد می‌شود. بیشتر محصولات این دوره پیوسته مخفی و مکتوب بوده است؛ به‌گونه‌ای که باعث شده است محققان و پژوهشگران، از مطالعه و بررسی این دوره، منصرف شده و به بحث پیرامون اعصار دیگر روی آوردند و همان طور که قضاوت در مورد یک چیز، بخشی از تصور آن است، قضاوت درباره این دوره نیز در گرو برجسته‌سازی محصولات و مکتوبات آن و تأیید نسخه‌های خطی آن و مطالعه و تحلیل موضوعات و شخصیت‌های آن است و ازاین‌رو، اثر حاضر، دارای اهمیت و ارزش خاص و ویژه‌ای می‌باشد<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref>. | موضوع کتاب، حول محور تاریخ و ادبیات مدینه در دوره‌ای زمانی است که از قرن دوازدهم هجری تا عصر جدید، امتداد می‌یابد و دورانی را در بر می‌گیرد که در کل تاریخ ادبی ما، با خشونت و بی‌عدالتی فراوانی روبه‌رو بوده است و از آن، به‌جای دوران ممالیک و عثمانی، به‌عنوان دوران رکود و انحطاط یاد می‌شود. بیشتر محصولات این دوره پیوسته مخفی و مکتوب بوده است؛ به‌گونه‌ای که باعث شده است محققان و پژوهشگران، از مطالعه و بررسی این دوره، منصرف شده و به بحث پیرامون اعصار دیگر روی آوردند و همان طور که قضاوت در مورد یک چیز، بخشی از تصور آن است، قضاوت درباره این دوره نیز در گرو برجسته‌سازی محصولات و مکتوبات آن و تأیید نسخه‌های خطی آن و مطالعه و تحلیل موضوعات و شخصیت‌های آن است و ازاین‌رو، اثر حاضر، دارای اهمیت و ارزش خاص و ویژه‌ای می‌باشد<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref>. | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
نکته حائز اهمیت و قابل توجه در اثر حاضر، این است که نویسنده آن، به‌واسطه احتراز و دوری از رویکرد افقی در پژوهش برای پوشش یک مرحله معاصر و تمرکز بر رویکردی عمودی در انتخاب جهت‌گیری شخصیت‌ها و موضوعات به‌هم‌پیوسته و مرتبط، موفق شده است از رویکرد کلیشه‌ای رایج در مطالعه ادبیات، خودداری کرده و به جریان‌های ادبی به‌عنوان مسیرهایی که به یکدیگر منتهی شده و هم‌پوشانی دارد، نگاه کرده و آنها را بررسی نماید<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>. | نکته حائز اهمیت و قابل توجه در اثر حاضر، این است که نویسنده آن، به‌واسطه احتراز و دوری از رویکرد افقی در پژوهش برای پوشش یک مرحله معاصر و تمرکز بر رویکردی عمودی در انتخاب جهت‌گیری شخصیت‌ها و موضوعات به‌هم‌پیوسته و مرتبط، موفق شده است از رویکرد کلیشه‌ای رایج در مطالعه ادبیات، خودداری کرده و به جریان‌های ادبی به‌عنوان مسیرهایی که به یکدیگر منتهی شده و هم‌پوشانی دارد، نگاه کرده و آنها را بررسی نماید<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>. | ||
نکته مهم دیگر درباره کتاب، مربوط به نویسنده آن است؛ زیرا او، با وجود سختی و پیچیدگی‌های فراوانی که در مسیر تحقیق موضوع مورد بحث وجود دارد، بهترین فردی است که به این وظیفه پرداخته است؛ زیرا وی با ولادت و تربیت در مدینه و تخصص و ممارستی که در ادبیات داشته و بااینکه مفهوم غالب در تعریف ادبیات را از جاحظ اقتباس نموده و تا ابن خلدون کشانده است، عمیقا در این دانش فرو رفته و به بینش و تخصصی مشهود در این زمینه، دست یافته و مطالب و مباحث کتاب را بر اساس همین تخصص و دانش، به نگارش درآورده است<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>. | نکته مهم دیگر درباره کتاب، مربوط به نویسنده آن است؛ زیرا او، با وجود سختی و پیچیدگی‌های فراوانی که در مسیر تحقیق موضوع مورد بحث وجود دارد، بهترین فردی است که به این وظیفه پرداخته است؛ زیرا وی با ولادت و تربیت در مدینه و تخصص و ممارستی که در ادبیات داشته و بااینکه مفهوم غالب در تعریف ادبیات را از [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] اقتباس نموده و تا [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]] کشانده است، عمیقا در این دانش فرو رفته و به بینش و تخصصی مشهود در این زمینه، دست یافته و مطالب و مباحث کتاب را بر اساس همین تخصص و دانش، به نگارش درآورده است<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: تاریخ (عمومی)]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده: تاریخ آسیا]] | ||
[[رده: تاریخ محلی و گزارش‌های شبه جزیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۰
| المدينة المنورة بين الأدب و التاريخ | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حمدان، عاصم (نويسنده) |
| ناشر | نادي المدینة المنورة الأدبي |
| مکان نشر | عربستان - مدینه منوره |
| سال نشر | 1412ق - 1991م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ح8م4 248 DS |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المدينة المنورة بين الأدب و التاريخ، اثر عاصم حمدان علی حمدان، کتابی است در موضوع تاریخ و ادبیات مدینه منوره، از قرن دوازدهم هجری تا دوران معاصر.
موضوع کتاب، حول محور تاریخ و ادبیات مدینه در دوره‌ای زمانی است که از قرن دوازدهم هجری تا عصر جدید، امتداد می‌یابد و دورانی را در بر می‌گیرد که در کل تاریخ ادبی ما، با خشونت و بی‌عدالتی فراوانی روبه‌رو بوده است و از آن، به‌جای دوران ممالیک و عثمانی، به‌عنوان دوران رکود و انحطاط یاد می‌شود. بیشتر محصولات این دوره پیوسته مخفی و مکتوب بوده است؛ به‌گونه‌ای که باعث شده است محققان و پژوهشگران، از مطالعه و بررسی این دوره، منصرف شده و به بحث پیرامون اعصار دیگر روی آوردند و همان طور که قضاوت در مورد یک چیز، بخشی از تصور آن است، قضاوت درباره این دوره نیز در گرو برجسته‌سازی محصولات و مکتوبات آن و تأیید نسخه‌های خطی آن و مطالعه و تحلیل موضوعات و شخصیت‌های آن است و ازاین‌رو، اثر حاضر، دارای اهمیت و ارزش خاص و ویژه‌ای می‌باشد[۱].
نکته حائز اهمیت و قابل توجه در اثر حاضر، این است که نویسنده آن، به‌واسطه احتراز و دوری از رویکرد افقی در پژوهش برای پوشش یک مرحله معاصر و تمرکز بر رویکردی عمودی در انتخاب جهت‌گیری شخصیت‌ها و موضوعات به‌هم‌پیوسته و مرتبط، موفق شده است از رویکرد کلیشه‌ای رایج در مطالعه ادبیات، خودداری کرده و به جریان‌های ادبی به‌عنوان مسیرهایی که به یکدیگر منتهی شده و هم‌پوشانی دارد، نگاه کرده و آنها را بررسی نماید[۲].
نکته مهم دیگر درباره کتاب، مربوط به نویسنده آن است؛ زیرا او، با وجود سختی و پیچیدگی‌های فراوانی که در مسیر تحقیق موضوع مورد بحث وجود دارد، بهترین فردی است که به این وظیفه پرداخته است؛ زیرا وی با ولادت و تربیت در مدینه و تخصص و ممارستی که در ادبیات داشته و بااینکه مفهوم غالب در تعریف ادبیات را از جاحظ اقتباس نموده و تا ابن خلدون کشانده است، عمیقا در این دانش فرو رفته و به بینش و تخصصی مشهود در این زمینه، دست یافته و مطالب و مباحث کتاب را بر اساس همین تخصص و دانش، به نگارش درآورده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.