قصص القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'القاموس المحيط' به 'القاموس المحيط ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قصص القرآن (ابهام زدایی)' به 'قصص القرآن (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۳۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR12873J1.jpg | |||
| عنوان =قصص القرآن | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[جادالمولي، محمد احمد]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[شحاته، سيد]] ( | [[شحاته، سيد]] (نویسنده) | ||
[[ | |||
[[ابراهیم، محمد ابوالفضل]] (نویسنده) | |||
[[بديوي، يوسف علي]] (محقق) | [[بديوي، يوسف علي]] (محقق) | ||
|کد | [[بجاوي، علي محمد]] (نویسنده) | ||
| | | زبان = فارسی | ||
| | | کد کنگره =BP 66/7 ب4ق7* | ||
| موضوع = | |||
== | قرآن - قصه‌ها | ||
'''قصص القرآن''' اثر [[جادالمولي، محمد احمد|محمد احمد جاد المولی]] ، محمد ابوالفضل | | ناشر = | ||
مکتبه التربيه | |||
| مکان نشر =لبنان - بيروت | |||
| سال نشر =مجلد1: 1998م , 1419ق , | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12873AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12873 | |||
| کتابخوان همراه نور =12873 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|قصص القرآن (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''قصص القرآن''' اثر [[جادالمولي، محمد احمد|محمد احمد جاد المولی]]، [[ابراهیم، محمد ابوالفضل|محمد ابوالفضل ابراهیم]]، علی محمد بجاوی و سید شحاته، کتابی است دربردارنده قصه‌های قرآن کریم و داستان پیامبران الهی(ع). | |||
تحقیق کتاب، توسط یوسف علی بدیوی، صورت گرفته است. | تحقیق کتاب، توسط یوسف علی بدیوی، صورت گرفته است. | ||
==اهمیت کتاب== | |||
شاید بتوان گفت اثر حاضر، یکی از بهترین کتاب‌هایی است که تاکنون، درباره داستان‌های قرآن، نوشته شده است<ref>ر.ک: جاد المولی، محمد احمد، 1374، ص14</ref> | شاید بتوان گفت اثر حاضر، یکی از بهترین کتاب‌هایی است که تاکنون، درباره داستان‌های قرآن، نوشته شده است<ref>ر.ک: جاد المولی، محمد احمد، 1374، ص14</ref> | ||
| خط ۵۲: | خط ۴۴: | ||
نویسندگان در تألیف این اثر، از مصادر فراوانی استفاده نموده که می‌توان آن‌ها را چنین تقسیم‌بندی نمود: | نویسندگان در تألیف این اثر، از مصادر فراوانی استفاده نموده که می‌توان آن‌ها را چنین تقسیم‌بندی نمود: | ||
الف) قرآن کریم؛ که اصلی‌ترین، اساسی‌ترین و موثق‌ترین منبع اثر حاضر بوده و ارکان مطالب کتاب، بر آن استوار است. | الف) قرآن کریم؛ که اصلی‌ترین، اساسی‌ترین و موثق‌ترین منبع اثر حاضر بوده و ارکان مطالب کتاب، بر آن استوار است. | ||
ب) سنت شریف نبوی؛ اخبار و روایات موثقی که پیرامون قصص قرآنی و داستان پیامبران الهی(ع) است. | ب) سنت شریف نبوی؛ اخبار و روایات موثقی که پیرامون قصص قرآنی و داستان پیامبران الهی(ع) است. | ||
ج) تفاسیر؛ که مهم‌ترین ماده در قصص قرآنی و در این اثر، از هفت تفسیر معتبر: [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|طبری]]؛ کشاف؛ فخر | |||
د) کتب تاریخ؛ از جمله | ج) تفاسیر؛ که مهم‌ترین ماده در قصص قرآنی و در این اثر، از هفت تفسیر معتبر: [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|طبری]]؛ کشاف؛ [[التفسير الكبير (فخر رازی)|فخر رازی]]؛ ابوالسعود؛ [[أنوار التنزيل و أسرار التأويل (تفسير البيضاوي)|بیضاوی]]؛ [[روح المعاني في تفسير القرآن العظيم و السبع المثاني|آلوسی]] و منار. | ||
ه) کتب سیره؛ | |||
و) کتب الأدب؛ از جمله: «[[نهاية الأرب في فنون الأدب]] » [[نویری، احمد بن عبدالوهاب|شهاب‌الدین نویری]] . | د) کتب تاریخ؛ از جمله «[[تاريخ الطبري، تاريخ الأمم و الملوك|تاریخ الأمم و الملوك]]» ابن جریر [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|طبری]] و «[[البداية و النهاية (دارالفکر)|البداية و النهاية]]» [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] دمشقی. | ||
ه) کتب سیره؛ مخصوصاًً کتبی که دربردارنده مطالبی پیرامون زندگانی و سیره خاتم‌الانبیا(ص) است مانند: «[[السيرة النبوية|سيرة ابن هشام]]»، «سيرة حلبية»، «نور اليقين»، «حياة محمد(ص)» و.... | |||
و) کتب الأدب؛ از جمله: «[[نهاية الأرب في فنون الأدب]]» [[نویری، احمد بن عبدالوهاب|شهاب‌الدین نویری]]. | |||
ز) معاجم؛ که به سه دسته تقسیم می‌شود: | ز) معاجم؛ که به سه دسته تقسیم می‌شود: | ||
# مهاجم فهرستی برای آیات قرآنی مانند «معجم تفصيل آيات القرآن الكریم». | # مهاجم فهرستی برای آیات قرآنی مانند «معجم تفصيل آيات القرآن الكریم». | ||
# معاجم شهرها؛ مانند «[[معجم البلدان]]» [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموی]] | # معاجم شهرها؛ مانند «[[معجم البلدان]]» [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموی]] و «[[معجم ما استعجم من أسماء البلاد و المواضع|معجم ما استعجم]]» [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|بکری]]. | ||
# معاجم لغت؛ مانند «[[لسان العرب]]» [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]] | # معاجم لغت؛ مانند «[[لسان العرب]]» [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]] و «[[القاموس المحيط]]» [[فیروزآبادی، محمد بن یعقوب|فیروزآبادی]]<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص10- 14</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۸: | ||
قرآن كریم به‌عنوان آخرین كتاب الهى كه از سرچشمه وحى الهام گرفته، گنجینه‌اى منحصربه‌فرد و در میان همه كتب الهى بى‌رقیب است و اندیشمندان و دانشوران هریك در حد توان خود در این بحر ژرف و عمیق به غور پرداخته و به سهم خود در زمینه معارف و علوم قرآنى قلم‌فرسایی كرده‌اند و قصص قرآن، یكى از علوم قرآنى و شاید دل‌چسب‌ترین آن‌هاست، زیرا قصه‌ها و داستان‌ها، از دیرباز در حیات آدمى نقش بسزایى داشته‌اند و كتب آسمانى به‌ویژه قرآن، به شایستگى از قصه و داستان براى ابلاغ پیام و اتمام‌حجت استفاده كرده‌اند<ref>ر.ک: جاد المولی، محمد احمد، 1380، ص15- 16</ref> | قرآن كریم به‌عنوان آخرین كتاب الهى كه از سرچشمه وحى الهام گرفته، گنجینه‌اى منحصربه‌فرد و در میان همه كتب الهى بى‌رقیب است و اندیشمندان و دانشوران هریك در حد توان خود در این بحر ژرف و عمیق به غور پرداخته و به سهم خود در زمینه معارف و علوم قرآنى قلم‌فرسایی كرده‌اند و قصص قرآن، یكى از علوم قرآنى و شاید دل‌چسب‌ترین آن‌هاست، زیرا قصه‌ها و داستان‌ها، از دیرباز در حیات آدمى نقش بسزایى داشته‌اند و كتب آسمانى به‌ویژه قرآن، به شایستگى از قصه و داستان براى ابلاغ پیام و اتمام‌حجت استفاده كرده‌اند<ref>ر.ک: جاد المولی، محمد احمد، 1380، ص15- 16</ref> | ||
قصه و داستان‌گویى مهم‌ترین وسیله و ابزار كتب آسمانى براى تبشیر و انذار بشر بوده است. برخلاف بسیارى از قصه‌هاى ادبى كه عنصر خیال و حوادث پندارى نقش بسزایى در آن‌ها دارد و هرچه این عنصر نفوذ بیشترى در ساختار داشته باشد، تأثیر آن در شنونده بیشتر است، در قرآن، قصه‌ها نه‌تنها بر واقعیت تطبیق دارند، بلكه این وقایع مهم‌ترین و حساس‌ترین وقایع تاریخى انسان هستند؛ وقایعى كه هرکدام كاروان آدمى را به سو و جهت خاصى سوق داده‌اند و تا ابد نقش خود را بر پیشانى او خواهند داشت و براى او بیدارگر، زنده و روشنگر خواهند ماند و قرآن از مجراى این قصص بزرگ‌ترین لغزش‌ها و معمول‌ترین انحرافات بشرى را به شیوه‌اى بى‌نظیر، زیبا و جذاب به نمایش مى‌گذارد<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> | قصه و داستان‌گویى مهم‌ترین وسیله و ابزار كتب آسمانى براى تبشیر و انذار بشر بوده است. برخلاف بسیارى از قصه‌هاى ادبى كه عنصر خیال و حوادث پندارى نقش بسزایى در آن‌ها دارد و هرچه این عنصر نفوذ بیشترى در ساختار داشته باشد، تأثیر آن در شنونده بیشتر است، در قرآن، قصه‌ها نه‌تنها بر واقعیت تطبیق دارند، بلكه این وقایع مهم‌ترین و حساس‌ترین وقایع تاریخى انسان هستند؛ وقایعى كه هرکدام كاروان آدمى را به سو و جهت خاصى سوق داده‌اند و تا ابد نقش خود را بر پیشانى او خواهند داشت و براى او بیدارگر، زنده و روشنگر خواهند ماند و قرآن از مجراى این قصص بزرگ‌ترین لغزش‌ها و معمول‌ترین انحرافات بشرى را به شیوه‌اى بى‌نظیر، زیبا و جذاب به نمایش مى‌گذارد<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
برخی از ویژگی‌های این اثر نفیس را می‌توان در امور زیر، خلاصه نمود: | برخی از ویژگی‌های این اثر نفیس را می‌توان در امور زیر، خلاصه نمود: | ||
# استفاده از اسلوب و روش غالب در کتب مشرق زمین در انتخاب و چیدن الفاظ، تصاویر نموداری مختلف و توان آشکارسازی ( | # استفاده از اسلوب و روش غالب در کتب مشرق زمین در انتخاب و چیدن الفاظ، تصاویر نموداری مختلف و توان آشکارسازی (ابهام زدایی) از جملات و ترکیب‌های گسترده. | ||
# به‌کارگیری الفاظ و واژگانی مناسب به‌گونه‌ای که معانی این واژگان همان معانی معجمی آن‌ها است بنابراین این یک روش تعلیمی مناسب به شمار می‌آید. | # به‌کارگیری الفاظ و واژگانی مناسب به‌گونه‌ای که معانی این واژگان همان معانی معجمی آن‌ها است بنابراین این یک روش تعلیمی مناسب به شمار می‌آید. | ||
# ارائه تحلیلی واضح از هر یک از شخصیت‌های داستان. | # ارائه تحلیلی واضح از هر یک از شخصیت‌های داستان. | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
از جمله اقدامات تحقیقی صورت گرفته در کتاب، | از جمله اقدامات تحقیقی صورت گرفته در کتاب، عبارتند از: | ||
# تخریج آیات قرآنی و ذکر اسم سوره و شماره آیات و ترسیم آن به خط عثمان طه. | # تخریج آیات قرآنی و ذکر اسم سوره و شماره آیات و ترسیم آن به خط عثمان طه. | ||
# ضبط نصوص آیات و ارجاع به منابع و معاجم معتبر. | # ضبط نصوص آیات و ارجاع به منابع و معاجم معتبر. | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده است. | فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# جاد المولی، محمد احمد و دیگران «قصه‌های قرآن»، ترجمه مصطفی | # جاد المولی، محمد احمد و دیگران «قصه‌های قرآن»، ترجمه [[زمانی، مصطفی|مصطفی زمانی]]، قم، انتشارات فاطمة الزهراء(س)، چاپ نهضت، 1374. | ||
# جاد المولی، محمد احمد و دیگران «قصه‌های قرآن»، ترجمه مصطفی | # جاد المولی، محمد احمد و دیگران «قصه‌های قرآن»، ترجمه [[زمانی، مصطفی|مصطفی زمانی]]، قم، پژواک اندیشه، چاپ دوم، 1380. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[قصه‌های قرآن]] | [[قصه‌های قرآن]] | ||
[[قصص قرآن]] | |||
[[قصه‌های قرآن از آدم تا خاتم(ع)]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۲۱: | ||
[[رده:درباره قرآن]] | [[رده:درباره قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۰
| قصص القرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جادالمولي، محمد احمد (نویسنده)
شحاته، سيد (نویسنده) ابراهیم، محمد ابوالفضل (نویسنده) بديوي، يوسف علي (محقق) بجاوي، علي محمد (نویسنده) |
| ناشر | مکتبه التربيه |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| سال نشر | مجلد1: 1998م , 1419ق , |
| چاپ | 1 |
| موضوع | قرآن - قصه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 66/7 ب4ق7* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قصص القرآن اثر محمد احمد جاد المولی، محمد ابوالفضل ابراهیم، علی محمد بجاوی و سید شحاته، کتابی است دربردارنده قصه‌های قرآن کریم و داستان پیامبران الهی(ع).
تحقیق کتاب، توسط یوسف علی بدیوی، صورت گرفته است.
اهمیت کتاب
شاید بتوان گفت اثر حاضر، یکی از بهترین کتاب‌هایی است که تاکنون، درباره داستان‌های قرآن، نوشته شده است[۱]
ساختار
کتاب با مقدمه محقق و سه مقدمه نویسنده از چاپ اول تا سوم آغاز و مطالب، به ترتیب تاریخی و زمانی، دربردارنده داستان‌های قرآنی و قصص پیامبران الهی(ع)، از حضرت آدم(ع) تا خاتم‌الانبیاء(ص) است.
نویسندگان در تألیف این اثر، از مصادر فراوانی استفاده نموده که می‌توان آن‌ها را چنین تقسیم‌بندی نمود:
الف) قرآن کریم؛ که اصلی‌ترین، اساسی‌ترین و موثق‌ترین منبع اثر حاضر بوده و ارکان مطالب کتاب، بر آن استوار است.
ب) سنت شریف نبوی؛ اخبار و روایات موثقی که پیرامون قصص قرآنی و داستان پیامبران الهی(ع) است.
ج) تفاسیر؛ که مهم‌ترین ماده در قصص قرآنی و در این اثر، از هفت تفسیر معتبر: طبری؛ کشاف؛ فخر رازی؛ ابوالسعود؛ بیضاوی؛ آلوسی و منار.
د) کتب تاریخ؛ از جمله «تاریخ الأمم و الملوك» ابن جریر طبری و «البداية و النهاية» ابن کثیر دمشقی.
ه) کتب سیره؛ مخصوصاًً کتبی که دربردارنده مطالبی پیرامون زندگانی و سیره خاتم‌الانبیا(ص) است مانند: «سيرة ابن هشام»، «سيرة حلبية»، «نور اليقين»، «حياة محمد(ص)» و....
و) کتب الأدب؛ از جمله: «نهاية الأرب في فنون الأدب» شهاب‌الدین نویری.
ز) معاجم؛ که به سه دسته تقسیم می‌شود:
- مهاجم فهرستی برای آیات قرآنی مانند «معجم تفصيل آيات القرآن الكریم».
- معاجم شهرها؛ مانند «معجم البلدان» یاقوت حموی و «معجم ما استعجم» بکری.
- معاجم لغت؛ مانند «لسان العرب» ابن منظور و «القاموس المحيط» فیروزآبادی[۲].
گزارش محتوا
در مقدمه محقق، ابتدا به بیان اهداف وجود قصه در قرآن و واقعیت و حقیقی بودن قصص قرآن پرداخته شده و سپس، ضمن اشاره به مصادر و منابع مورد استفاده نویسندگان، اسلوب و روش کار ایشان و نیز اقدامات تحقیقی صورت گرفته در کتاب، توضیح داده شده است[۳].
در مقدمات نویسندگان، ابتدا به بیان موضوع و اهمیت کتاب پرداخته شده و سپس، به تفاوت هریک از چاپ‌ها از قبیل افزوده شدن قصه‌های قرآنی به هریک، اشاره شده است[۴].
قرآن كریم به‌عنوان آخرین كتاب الهى كه از سرچشمه وحى الهام گرفته، گنجینه‌اى منحصربه‌فرد و در میان همه كتب الهى بى‌رقیب است و اندیشمندان و دانشوران هریك در حد توان خود در این بحر ژرف و عمیق به غور پرداخته و به سهم خود در زمینه معارف و علوم قرآنى قلم‌فرسایی كرده‌اند و قصص قرآن، یكى از علوم قرآنى و شاید دل‌چسب‌ترین آن‌هاست، زیرا قصه‌ها و داستان‌ها، از دیرباز در حیات آدمى نقش بسزایى داشته‌اند و كتب آسمانى به‌ویژه قرآن، به شایستگى از قصه و داستان براى ابلاغ پیام و اتمام‌حجت استفاده كرده‌اند[۵]
قصه و داستان‌گویى مهم‌ترین وسیله و ابزار كتب آسمانى براى تبشیر و انذار بشر بوده است. برخلاف بسیارى از قصه‌هاى ادبى كه عنصر خیال و حوادث پندارى نقش بسزایى در آن‌ها دارد و هرچه این عنصر نفوذ بیشترى در ساختار داشته باشد، تأثیر آن در شنونده بیشتر است، در قرآن، قصه‌ها نه‌تنها بر واقعیت تطبیق دارند، بلكه این وقایع مهم‌ترین و حساس‌ترین وقایع تاریخى انسان هستند؛ وقایعى كه هرکدام كاروان آدمى را به سو و جهت خاصى سوق داده‌اند و تا ابد نقش خود را بر پیشانى او خواهند داشت و براى او بیدارگر، زنده و روشنگر خواهند ماند و قرآن از مجراى این قصص بزرگ‌ترین لغزش‌ها و معمول‌ترین انحرافات بشرى را به شیوه‌اى بى‌نظیر، زیبا و جذاب به نمایش مى‌گذارد[۶]
اما قصص قرآنى که در این اثر، گردآمده است، به نحو معقول، منظم و شیرین و با لحنى پندآموز آمده است و با بیان حدیث دیگران راه سعادت و شقاء را بر پویندگان مى‌نمایاند و چنین بیانى خود دلیل حقانیت و موجب اطمینان قلب است و مطالعه این قصص به‌تدریج وجدان الهى و قواى معنوى انسان را بیدار و هوشیار مى‌سازد[۷]
این کتاب، بر اساس آیات قرآن استوار است و نویسندگان آن سعی کردهاند تا آنجا از تاریخ ضمیمه نمایند که آیات قرآن روشن گردد و به همین جهت، جزئیات مطالب تاریخ، درج نگردیده است و به‌صورت داستان‌سرایی خالص هم نیست؛ به‌عبارت‌دیگر، در کتاب حاضر، سعی شده آیات داستانی قرآن جمع‌آوری گردد و به یکدیگر، ضمیمه شود و ارتباط بین آن‌ها، روشن شود به همین جهت جزئیات مطالب تاریخ درج نگردیده است و نیز به‌صورت داستان‌سرایی خالص هم نیست به‌عبارت‌دیگر در کتاب حاضر سعی شده آیات داستانی قرآن جمع‌آوری گردد و به یکدیگر ضمیمه شود و ارتباط بین آن‌ها روشن گردد[۸]
برخی از ویژگی‌های این اثر نفیس را می‌توان در امور زیر، خلاصه نمود:
- استفاده از اسلوب و روش غالب در کتب مشرق زمین در انتخاب و چیدن الفاظ، تصاویر نموداری مختلف و توان آشکارسازی (ابهام زدایی) از جملات و ترکیب‌های گسترده.
- به‌کارگیری الفاظ و واژگانی مناسب به‌گونه‌ای که معانی این واژگان همان معانی معجمی آن‌ها است بنابراین این یک روش تعلیمی مناسب به شمار می‌آید.
- ارائه تحلیلی واضح از هر یک از شخصیت‌های داستان.
- به‌کارگیری و استفاده از عبارات قوی، اما درعین‌حال ساده و همه‌فهم و به‌دوراز تعقیدات و پیچیدگی عبارات.
- بهره‌گیری از سبک روایت تاریخی، به‌صورت روایت سلسه‌وار حوادث و رویدادها، از ابتدا تا انتها که در فهم بهتر مطالب و حوادث و تحلیل وقایع، به خواننده کمک خواهد کرد.
- استفاده از ذوق نحوی دقیق با استفاده از الفاظ دال بر معانی غیر غامض و پیچیده و نیز استفاده از استعمال مجازی کلمات که به خواننده، فرصت تفکر و تخیل را می‌دهد[۹].
وضعیت کتاب
از جمله اقدامات تحقیقی صورت گرفته در کتاب، عبارتند از:
- تخریج آیات قرآنی و ذکر اسم سوره و شماره آیات و ترسیم آن به خط عثمان طه.
- ضبط نصوص آیات و ارجاع به منابع و معاجم معتبر.
- تشریح و توضیح کلمات مشکل متن.
- توضیح برخی از مبهمات کتاب و توضیح معنای مقصود نویسندگان.
- اعتماد بر اقول علمای موثق و مورد اعتماد در ضبط، تحقیق، تعلیق، تصحیح و ذکر مصادر.
- تصحیح بعضی از اقوال تاریخی یا تفسیری و ارجاع به مراجع و منابع معتبر در هر مورد.
- افزودن مقدمه‌ای به کتاب و توضیح اسلوب و روش کار نویسندگان.
- تهیه فهارس فنی برای کتاب[۱۰].
فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- جاد المولی، محمد احمد و دیگران «قصه‌های قرآن»، ترجمه مصطفی زمانی، قم، انتشارات فاطمة الزهراء(س)، چاپ نهضت، 1374.
- جاد المولی، محمد احمد و دیگران «قصه‌های قرآن»، ترجمه مصطفی زمانی، قم، پژواک اندیشه، چاپ دوم، 1380.