۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شهابالدين سهروردى (ابهام زدایی)' به 'شهابالدين سهروردى (ابهامزدایی)') |
||
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۸: | خط ۸: | ||
[[فرغانی، سعید بن محمد]] (شارح) | [[فرغانی، سعید بن محمد]] (شارح) | ||
[[آشتیانی، | [[آشتیانی، سید جلالالدین]] (مقدمه و تعلیق) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =PJA 4244 /ت2ف4 | | کد کنگره =PJA 4244 /ت2ف4 | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
شعر عرفانی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد | شعر عرفانی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
دفتر | [[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم]]، مرکز انتشارات | ||
| مکان نشر =قم - ایران | | مکان نشر =قم - ایران | ||
| سال نشر = 1379 ش | | سال نشر = 1379 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01319AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =964-424-763-9 | | شابک =964-424-763-9 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01319 | |||
| کتابخوان همراه نور =01319 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۳۲: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
'''مشارق الدرارى'''، نام شرحى است به زبان فارسى بر قصيده تائيه [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] (576 - 632ق)، به قلم [[فرغانی، سعید بن محمد|سعيدالدين فرغانى]] (691ق). | |||
نام كامل اين شرح، «مشارق الدراري في كشف حقائق الدر» است و تقريرى است از درس [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] كه گويا در پايان جلسات درس خود، ابياتى را از تائيه ابن فارض مىخواند و شرحى از كلام [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بر آن مىآورد و مطالبى هم به زبان فارسى در پى آن مىگفت. همين تقريرات بود كه [[فرغانی، سعید بن محمد|سعيدالدين فرغانى]]، آنها را گردآورى كرده، در حضور [[مولوی، جلالالدین محمد|جلالالدين محمد مولوى]] خواند و به نظر صدرالدين نيز رساند.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامى</ref> | |||
نام كامل اين شرح، «مشارق الدراري في كشف حقائق الدر» است و تقريرى است از درس [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] كه گويا در پايان جلسات درس خود، ابياتى را از تائيه ابن فارض مىخواند و شرحى از كلام [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بر آن مىآورد و مطالبى هم به زبان فارسى در پى آن مىگفت. همين تقريرات بود كه سعيدالدين | |||
اهتمام [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] بر تائيه ابن فارض بيش از اين بوده است؛ چه اينكه در مقدمهاى كه بر «مشارق الدرارى» نوشته است، اهميت آن را مىتوان دريافت: | اهتمام [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] بر تائيه ابن فارض بيش از اين بوده است؛ چه اينكه در مقدمهاى كه بر «مشارق الدرارى» نوشته است، اهميت آن را مىتوان دريافت: | ||
«... در سنه ثلاث و اربعين و ستمائة كه اين ضعيف را از شام به ديار مصر دعوتى افتاد، جماعتى از فضلا و اكابر اهل ذوق و معتبران، اين قصيده را هم در ديار مصر و هم در ديار شام و روم خواندند و شرح مشكلاتش را شنيدند و تعليق زدند، به نيت آنكه نكت و فوايدش را ضبط كنند و تحرير رسانند و هيچكس را ميسر نشد، مگر محرر اين شرح، برادر شيخ عالم عارف، افتخار المشايخ، سعيدالدين سعيد فرغانى را...».<ref>مقدمه مشارق، ص 111</ref> | «... در سنه ثلاث و اربعين و ستمائة كه اين ضعيف را از شام به ديار مصر دعوتى افتاد، جماعتى از فضلا و اكابر اهل ذوق و معتبران، اين قصيده را هم در ديار مصر و هم در ديار شام و روم خواندند و شرح مشكلاتش را شنيدند و تعليق زدند، به نيت آنكه نكت و فوايدش را ضبط كنند و تحرير رسانند و هيچكس را ميسر نشد، مگر محرر اين شرح، برادر شيخ عالم عارف، افتخار المشايخ، [[فرغانی، سعید بن محمد|سعيدالدين سعيد فرغانى]] را...».<ref>مقدمه مشارق، ص 111</ref> | ||
از آنجا كه اين تقرير، مقبول صدرالدين افتاد، مؤلف را تشويق كرد كه آن را به زبان عربى برگرداند. گويا اين خواست قونوى اجابت شده و كتاب «منتهى | از آنجا كه اين تقرير، مقبول صدرالدين افتاد، مؤلف را تشويق كرد كه آن را به زبان عربى برگرداند. گويا اين خواست قونوى اجابت شده و كتاب «منتهى المدارک و مشتهى كل عارف و سالك» ترجمه عربى مشارق باشد.<ref>مقدمه مشارق، ص 10</ref> | ||
«مشارق الدرارى»، به جهت اشتمال بر مباحث عرفانى و حل مشكلات و دشوارىهاى تائيه ابن فارض و هم به جهت مباحث ادبى، مورد توجه قرار گرفته است و بارها به طبع رسيده است كه آخرين چاپ آن در داخل كشور، به اهتمام استاد [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]] مىباشد. | «مشارق الدرارى»، به جهت اشتمال بر مباحث عرفانى و حل مشكلات و دشوارىهاى تائيه [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] و هم به جهت مباحث ادبى، مورد توجه قرار گرفته است و بارها به طبع رسيده است كه آخرين چاپ آن در داخل كشور، به اهتمام استاد [[آشتیانی، سید جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]] مىباشد. | ||
قصيده تائيه، مهمترين و معروفترين اثر ابن فارض است و به نامهاى «تائيه كبرى»، «نظم السلوك» و «نظم الدر» نيز معروف مىباشد. اين قصيده كه با نزديك به هفتصد و پنجاه بيت، بزرگترين بخش از ديوان وى را تشكيل داده، معراجنامه ابن فارض است. گويا ابن فارض، آن را در آغاز، «انفاس الجنان و نفائس الجنان» ناميده، سپس به «لوايح الجنان و روائح الجنان» تغيير داد، ولى پس از رؤياى نبوى(ص) و اشارت آن حضرت، آن را «نظم الدر» نام نهاده است. حالات روحى و جسمى ابن فارض به هنگام سرودن اين قصيده، بسيار جالب و حيرتانگيز است. | قصيده تائيه، مهمترين و معروفترين اثر ابن فارض است و به نامهاى «تائيه كبرى»، «نظم السلوك» و «نظم الدر» نيز معروف مىباشد. اين قصيده كه با نزديك به هفتصد و پنجاه بيت، بزرگترين بخش از ديوان وى را تشكيل داده، معراجنامه ابن فارض است. گويا ابن فارض، آن را در آغاز، «انفاس الجنان و نفائس الجنان» ناميده، سپس به «لوايح الجنان و روائح الجنان» تغيير داد، ولى پس از رؤياى نبوى(ص) و اشارت آن حضرت، آن را «نظم الدر» نام نهاده است. حالات روحى و جسمى ابن فارض به هنگام سرودن اين قصيده، بسيار جالب و حيرتانگيز است. | ||
هرچند، نام ابن فارض در كنار عارفانى همچون محىالدين بن | هرچند، نام [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] در كنار عارفانى همچون [[ابن عربی، محمد بن علی|محىالدين بن عربى]]، شيخ [[شهابالدين سهروردى (ابهامزدایی)|شهابالدين سهروردى]]، [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] و ديگر عارفان و فيلسوفان الهى، ياد مىشود - بهگونهاى كه اسطورهوار نقل شده است كه محىالدين در ملاقاتى با [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]]، به او مىگويد كه در صدد شرحى بر تائيه اوست و ابن فارض چنين پاسخ مىدهد كه «فتوحات» تو شرح آن است - ولى تفاوتهاى بسيار زيادى بين او و ديگران وجود دارد؛ بالاخص با [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و مكتب وحدت وجودى او. ابن فارض، نمايندهى سلوك و زهد همراه با تقيد به شريعت است و اوج سلوك عارف را اتحاد شهودى مىداند. | ||
كتاب «مشارق»، گذشته از شرح تك تك ابيات و توضيح و تفسير آنها، مطالبى را در آغاز كتاب، بهعنوان چهار اصل در بر دارد: | كتاب «مشارق»، گذشته از شرح تك تك ابيات و توضيح و تفسير آنها، مطالبى را در آغاز كتاب، بهعنوان چهار اصل در بر دارد: | ||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
و) علم كشفى: تفسير علم حقيقى به علمى كه رفع حجاب مىكند و اينكه اين علم وراى عقل و معلومات حصولى است. | و) علم كشفى: تفسير علم حقيقى به علمى كه رفع حجاب مىكند و اينكه اين علم وراى عقل و معلومات حصولى است. | ||
ز) وصايت: تصريح به وصايت على بن ابىطالب(ع) پس از پيامبر اسلام(ص) و اينكه او حلاّل مشكلات امت است، ضمن تجليل از مقام خلفاى راشدين. | ز) وصايت: تصريح به وصايت [[امام على(ع)|على بن ابىطالب(ع)]] پس از پيامبر اسلام(ص) و اينكه او حلاّل مشكلات امت است، ضمن تجليل از مقام خلفاى راشدين. | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''و أوضح بالتأويل ما كان مشكلا''|2=''على بعلم ناله بالوصية''}} | {{ب|''و أوضح بالتأويل ما كان مشكلا''|2=''على بعلم ناله بالوصية''}} | ||
خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
<references /> | <references /> | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[شرح نظم الدر (شرح قصیده تاییه ابن فارض)]] | |||
[[شرح تائية إبن الفارض الکبري]] | |||
[[المحب المحبوب، أو، شرح تائية الحراق و إبن الفارض في الحب الإلهي]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] |