تفسير المشکل من غريب القرآن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'غريب القرآن (ابهام زدایی)' به 'غريب القرآن (ابهامزدایی)') |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|غريب القرآن (ابهامزدایی)}} | |||
'''تفسیر المشکل من غریب القرآن''' تألیف مکی بن ابیطالب حموش قیسی (متوفی 437ق) از جمله منابع ارزشمند در موضوع الفاظ دشوار قرآن کریم است. کتاب با مقدمه و تحقیق علی حسین بواب منتشر شده است. | '''تفسیر المشکل من غریب القرآن''' تألیف [[مکی بن حموش|مکی بن ابیطالب حموش قیسی]] (متوفی 437ق) از جمله منابع ارزشمند در موضوع الفاظ دشوار قرآن کریم است. کتاب با مقدمه و تحقیق [[بواب، علی حسین|علی حسین بواب]] منتشر شده است. | ||
در موضوع معانی القرآن، غریب القرآن و مفردات القرآن، کتب فراوانی به رشته تحریر درآمده است که سیوطی از آن چنین تعبیر میکند: «افرادی در این موضوع خاص کتاب نوشتهاند که قابل شمارش نیستند». و علما، شناخت مفردات قرآن و فهم معنای الفاظ غریب قرآن را از ضروریات و شروط تفسیر دانستهاند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-5</ref> | در موضوع معانی القرآن، غریب القرآن و مفردات القرآن، کتب فراوانی به رشته تحریر درآمده است که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] از آن چنین تعبیر میکند: «افرادی در این موضوع خاص کتاب نوشتهاند که قابل شمارش نیستند». و علما، شناخت مفردات قرآن و فهم معنای الفاظ غریب قرآن را از ضروریات و شروط تفسیر دانستهاند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-5</ref> | ||
[[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت]]، [[قفطی، علی بن یوسف|قفطی]] و [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]] در کتب خود با تعابیری مشابه از کتاب [[مکی بن حموش|مکی بن ابیطالب]] یاد کردهاند: «مشکل غریب القرآن، ثلاثة اجزاء». مکی اعتماد کاملی بر کتاب [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]] «تفسیر مشکل القرآن الکریم» داشته است. [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]] نیز از کتب فراء و ابی عبیده استفاده کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص11-10</ref> | |||
شیوه نویسنده در این کتاب –به تبعیت از ابن قتیبه- بر اساس انتخاب الفاظ سور قرآن کریم به ترتیب سور در قرآن است. | شیوه نویسنده در این کتاب –به تبعیت از [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]]- بر اساس انتخاب الفاظ سور قرآن کریم به ترتیب سور در قرآن است. [[مکی بن حموش|مکی]]، به لغت توجه خاصی دارد. او همواره به یک رأی بسنده نکرده، بلکه گاه آراء مختلفی را متذکر شده و گاه به تفصیل مطالبش را شرح داده است. [[مکی بن حموش|مکی]] عالم در علم قرائات است و به متواتر و شاذ قرائات توجه دارد. همچنین به اسباب نزول آیات نیز توجه دارد.<ref>ر.ک: همان، ص13-12</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | |||
[[رده:مسائل لغوی و صرفی و نحوی]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 موسوی]] | [[رده:مقالات خرداد 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده شهریور 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۷
تفسير المشکل من غريب القرآن | |
---|---|
پدیدآوران | مکی بن حموش (نویسنده) بواب، علی حسین (محقق) |
ناشر | مکتبة المعارف |
مکان نشر | عربستان - ریاض |
سال نشر | 1406ق. = 1985م. |
چاپ | چاپ یکم |
موضوع | قرآن - غریب القرآن |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | |
تفسیر المشکل من غریب القرآن تألیف مکی بن ابیطالب حموش قیسی (متوفی 437ق) از جمله منابع ارزشمند در موضوع الفاظ دشوار قرآن کریم است. کتاب با مقدمه و تحقیق علی حسین بواب منتشر شده است.
در موضوع معانی القرآن، غریب القرآن و مفردات القرآن، کتب فراوانی به رشته تحریر درآمده است که سیوطی از آن چنین تعبیر میکند: «افرادی در این موضوع خاص کتاب نوشتهاند که قابل شمارش نیستند». و علما، شناخت مفردات قرآن و فهم معنای الفاظ غریب قرآن را از ضروریات و شروط تفسیر دانستهاند.[۱]
یاقوت، قفطی و ابن خلکان در کتب خود با تعابیری مشابه از کتاب مکی بن ابیطالب یاد کردهاند: «مشکل غریب القرآن، ثلاثة اجزاء». مکی اعتماد کاملی بر کتاب ابن قتیبه «تفسیر مشکل القرآن الکریم» داشته است. ابن قتیبه نیز از کتب فراء و ابی عبیده استفاده کرده است.[۲]
شیوه نویسنده در این کتاب –به تبعیت از ابن قتیبه- بر اساس انتخاب الفاظ سور قرآن کریم به ترتیب سور در قرآن است. مکی، به لغت توجه خاصی دارد. او همواره به یک رأی بسنده نکرده، بلکه گاه آراء مختلفی را متذکر شده و گاه به تفصیل مطالبش را شرح داده است. مکی عالم در علم قرائات است و به متواتر و شاذ قرائات توجه دارد. همچنین به اسباب نزول آیات نیز توجه دارد.[۳]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.