۱۳۰٬۴۶۲
ویرایش
گازرگاهی، کمالالدین حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
گازرگاهی، کمالالدین حسین (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۱
، ۴ سپتامبر ۲۰۲۴جایگزینی متن - 'شرح منازل السائرين (ابهام زدایی)' به 'شرح منازل السائرين (ابهام‌زدایی)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شرح منازل السائرين (ابهام زدایی)' به 'شرح منازل السائرين (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل =کمالالدین حسین گازرگاهی | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر =شهاب‌الدین اسماعیل | ||
| ولادت = | | ولادت = | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی =هرات | ||
| رحلت = | | رحلت =زنده در 908ق | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| دین = | | دین = | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
| پیشه = | | پیشه =شاعر، صوفی | ||
| منصب = | | منصب = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار =[[مجالس العشاق (تذکره عرفا)]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==مؤلف در آثار دیگران== | ==مؤلف در آثار دیگران== | ||
[[خواندمیر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین|خواندمیر]] در ترجمه حال وی می‌نویسد: «امیر کمالالدین حسین، پدرش مولانا شهاب‌الدین اسماعیل طبسی الاصل بود و مادرش در سلک بنات سادات نیشابور انتظام داشت و آن جناب از فنون علوم متداوله محظوظ و بهره‌مند بود و در علم جفر و تصوف دعوی مهارت می‌نمود و به نظم اشعار کماهی مشغول می‌گردید و در ابداع مؤلفات لوازم فصاحت به‌جا می‌آورد و در ایام سلطنت سلطان یعقوب‌میرزا از ولایت طبس به آذربایجان چندگاه در ظل تربیت آن پادشاه عالی‌جاه گذرانیده، چون از آن مملکت به هرات آمد خاقان منصور امور شیخی و تولیت موقوفات مزار مقرب حضرت باری [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]] را به آن جناب تفویض گردانید. در سنه اربع و تسعمائة (904ق) منصب صدارت و پرسیدن مهم دادخواهان را نیز به رأی صواب‌نمای او تفویض فرمود... [[شرح منازل السائرين ( | [[خواندمیر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین|خواندمیر]] در ترجمه حال وی می‌نویسد: «امیر کمالالدین حسین، پدرش مولانا شهاب‌الدین اسماعیل طبسی الاصل بود و مادرش در سلک بنات سادات نیشابور انتظام داشت و آن جناب از فنون علوم متداوله محظوظ و بهره‌مند بود و در علم جفر و تصوف دعوی مهارت می‌نمود و به نظم اشعار کماهی مشغول می‌گردید و در ابداع مؤلفات لوازم فصاحت به‌جا می‌آورد و در ایام سلطنت سلطان یعقوب‌میرزا از ولایت طبس به آذربایجان چندگاه در ظل تربیت آن پادشاه عالی‌جاه گذرانیده، چون از آن مملکت به هرات آمد خاقان منصور امور شیخی و تولیت موقوفات مزار مقرب حضرت باری [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]] را به آن جناب تفویض گردانید. در سنه اربع و تسعمائة (904ق) منصب صدارت و پرسیدن مهم دادخواهان را نیز به رأی صواب‌نمای او تفویض فرمود... [[شرح منازل السائرين (ابهام‌زدایی)|شرح منازل السائرين]] و [[مجالس العشاق]] در سلک مؤلفات امیر کمالالدین حسین انتظام دارد...»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==استادان== | ==استادان== | ||
گازرگاهی شاگرد مکتب جامی است و در جای‌جای کتاب از اشعار و آثار جامی و نیز [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|عراقی]]، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]]، [[قاسم الانوار]]، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] و [[شبستری، محمود|شبستری]] استفاده می‌کند، اما بیش از آنکه بر نظریه وحدت وجودی [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] (و در واقع [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]) تأکید داشته باشد، نظرش به اندیشه عارفانه - شاعرانه مکتب [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]] معطوف است و آنجا که قضایای حسن و عشق و حزن را به‌تفصیل می‌نگارد، گویی نوشته‌های خواجه احمد غزالی را می‌خوانیم<ref>ر.ک: همان</ref>. | گازرگاهی شاگرد مکتب [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] است و در جای‌جای کتاب از اشعار و آثار جامی و نیز [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|عراقی]]، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]]، [[قاسم الانوار]]، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] و [[شبستری، محمود|شبستری]] استفاده می‌کند، اما بیش از آنکه بر نظریه وحدت وجودی [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] (و در واقع [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]) تأکید داشته باشد، نظرش به اندیشه عارفانه - شاعرانه مکتب [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]] معطوف است و آنجا که قضایای حسن و عشق و حزن را به‌تفصیل می‌نگارد، گویی نوشته‌های [[غزالی، احمد بن محمد| خواجه احمد غزالی]]را می‌خوانیم<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||