۱۱۸٬۶۸۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'سیر و سلوک (ابهام زدایی)' به 'سیر و سلوک (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'أسرار الآيات (ترجمه بانو علویه همدانی)' به 'أسرار الآيات (ترجمه بانو علویه همایونی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سیر و سلوک (ابهام زدایی)' به 'سیر و سلوک (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|سیر و سلوک (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''درآمدى بر سير و سلوك'''، مجموعه مباحث اخلاقى [[آيت‌الله مجتبى تهرانى]] پيرامون سير و سلوك معنوى است كه زير نظر على اكبر رشاد، در سال 1418ق از نوار پياده و تدوين شده است. | '''درآمدى بر سير و سلوك'''، مجموعه مباحث اخلاقى [[آيت‌الله مجتبى تهرانى]] پيرامون سير و سلوك معنوى است كه زير نظر على اكبر رشاد، در سال 1418ق از نوار پياده و تدوين شده است. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
نویسنده در پاسخ مى‌گويد: تقوا حاصل عمل صالح است. ايمان حالتى براى روح پديد مى‌آورد كه وى را به كارهاى نيك سوق مى‌دهد و از زشتى‌ها برحذر مى‌دارد. بنابراین ريشه تقوا، معرفت بوده و هيچ چيز به اندازه معرفت، ارزش ندارد. | نویسنده در پاسخ مى‌گويد: تقوا حاصل عمل صالح است. ايمان حالتى براى روح پديد مى‌آورد كه وى را به كارهاى نيك سوق مى‌دهد و از زشتى‌ها برحذر مى‌دارد. بنابراین ريشه تقوا، معرفت بوده و هيچ چيز به اندازه معرفت، ارزش ندارد. | ||
اشكال ديگرى كه نویسنده در پى پاسخ به آن مى‌باشد، اين است كه اگر غايت حقيقى، معرفت و شناخت خدا باشد، با اين آيه شريفه ''' «و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون» '''تعارض پيدا مى‌كند. وى در پاسخ به اين سؤال معتقد است كه اولاً: به دنبال اين آيه شريفه، روايات بسيار وارده شده است كه عبوديت را به معرفت معنا كرده‌اند. ثانياً از اين آيه شريفه، دو مطلب اساسى استنباط مى‌شود:1- خلقت انسان بدون غايت نيست و استثنايى كه در آيه آمده است، دلالت بر انحصار مى‌كند. | اشكال ديگرى كه نویسنده در پى پاسخ به آن مى‌باشد، اين است كه اگر غايت حقيقى، معرفت و شناخت خدا باشد، با اين آيه شريفه''' «و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون»'''تعارض پيدا مى‌كند. وى در پاسخ به اين سؤال معتقد است كه اولاً: به دنبال اين آيه شريفه، روايات بسيار وارده شده است كه عبوديت را به معرفت معنا كرده‌اند. ثانياً از اين آيه شريفه، دو مطلب اساسى استنباط مى‌شود:1- خلقت انسان بدون غايت نيست و استثنايى كه در آيه آمده است، دلالت بر انحصار مى‌كند. | ||
2- مضمون آيه اين نيست كه خلق نكردم جن و انس را مگر براى آنكه معبود آن‌ها باشم، بلكه مى‌فرمايد: نيافريدم مگر براى عبادت و در حقيقت اين آيه، هدف را نسبت به ثمره‌اى كه نصيب انسان مى‌شود، مطرح كرده است. | 2- مضمون آيه اين نيست كه خلق نكردم جن و انس را مگر براى آنكه معبود آن‌ها باشم، بلكه مى‌فرمايد: نيافريدم مگر براى عبادت و در حقيقت اين آيه، هدف را نسبت به ثمره‌اى كه نصيب انسان مى‌شود، مطرح كرده است. | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[ | [[بحثی کوتاه پیرامون خطبه حضرت زهرا(س)]] | ||
[[تهليليه (شرح لا إله إلّا الله)]] | [[تهليليه (شرح لا إله إلّا الله)]] | ||