اخوان ثالث، مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

اخوان ثالث در ۱۳۲۷ش به تهران رفت و به خدمت آموزش و پرورش درآمد و به دبیری پرداخت تا اینکه پس از چندی وظیفه نظارت بر برنامه‌های ادبی را برعهده گرفت و در همان زمان هم به کار دوبله فیلم‌های مستند در استدیو گلستان پرداخت و در مدت سه تا چهار سال به صداگذاری برروی ۳۰۰ فیلم مستند نظارت کرد. چند سالی هم در مدرسه کشاورز تدریس کرد اما مدتی بعد به دلایلی از کار تدریس کناره گیری کرد که خودش علت این امر را برخی از تمردها یا رفتن و نرفتن ها معرفی می کند.

شعر اخوان ثالث در دوران جوانی (١٧ یا ١٨ سالگی) از سوى ارباب انجمن هاى ادبى و مطبوعات مورد اقبال قرارگرفت. بزرگ ترین شاعر کهن سرای معاصر، [[بهار، محمدتقی|ملک الشعراء بهار]]، با قاطعیت معتقد بود که اخوان شاعر بزرگی خواهد شد. آشنایی اخوان با [[نیمایوشیج|نیما]]، مسیر شعرسرایی او را عوض کرد و او را تا بدانجا برد که توانست پایه‌گذار سبکی جدید در شعر نیمایی باشد. شعری که با بهره‌گیری از شعر شاعران گذشته، با زبان روایی در قالبی نو از بزرگترین مسایل انسانی و جهانی سخن به میان آورد و این مھم را پس از رهایی و جدا شدن از انجمنهای ادبی خراسان به دست آورد.<ref> ر.ک: عالی عباس‌آباد، یوسف؛ ص30</ref>