شرح عرفانی غزلهای حافظ: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR01643J1.jpg | عنوان =شرح عرفانی غزلهای حافظ | عنوان‌ها...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'دیوان حافظ (ابهام زدایی)' به 'دیوان حافظ (ابهام‌زدایی)')
     
    (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    | پدیدآوران = [[ختمي لاهوري، عبد الرحمان بن سليمان]] (شارح)
    | پدیدآوران = [[ختمی لاهوری، عبد الرحمان بن سلیمان]] (شارح)


    [[حافظ، شمس‌الدین محمد]] (سراينده)
    [[حافظ، شمس‌الدین محمد]] (سراینده)


    [[خرمشاهی، بهاءالدین]] (مصحح و معلق)
    [[خرمشاهی، بهاءالدین]] (مصحح و معلق)


    [[منصوري، کوروش]] (مصحح و معلق)
    [[منصوری، کوروش]] (مصحح و معلق)


    [[مطيعي امين، حسين]] (مصحح و معلق)
    [[مطیعی امین، حسین]] (مصحح و معلق)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسي 
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏خ‎‏2‎‏ش‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏  
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏خ‎‏2‎‏ش‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏  
    | موضوع =حافظ، شمس الدين محمد، - 792ق. ديوان - نقد و تفسير
    | موضوع =حافظ، شمس‌الدین محمد، - 792ق. دیوان - نقد و تفسیر


    شعر فارسي - قرن 8ق. - تاريخ و نقد
    شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد


    حافظ، شمس الدين محمد، - 792ق. - عرفان
    حافظ، شمس‌الدین محمد، - 792ق. - عرفان


    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = نشر قطره  
    | ناشر = نشر قطره  
    | مکان نشر =ايران - تهران  
    | مکان نشر =ایران - تهران  
    | سال نشر = 1381ش.
    | سال نشر = 1381ش.  


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01643AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01643AUTOMATIONCODE
    | چاپ =چاپ چهارم
    | چاپ =چاپ چهارم  
    | شابک =964-5958-33-4
    | شابک =964-5958-33-4
    | تعداد جلد =4
    | تعداد جلد =4
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =01643
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور =00967-05665-00948-05293-09837
    | کد پدیدآور =00967-05665-00948-05293-09837
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر|دیوان حافظ (ابهام‌زدایی)}}
    '''شرح عرفانی غزل‌های حافظ،''' عنوان اثری است 4 جلدی به زبان فارسی از [[ختمی لاهوری، عبد الرحمان بن سلیمان|ابوالحسن عبدالرحمان بن سلیمان ختمی لاهوری]] در شرح، نقد و تفسیر غزل‌های لسان‌الغیب، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|خواجه حافظ شیرازی]]، با تصحیح و تعلیق [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدین خرمشاهی]]، [[منصوری، کوروش|کورش منصوری]] و [[مطیعی امین، حسین|حسین مطیعی امین]].


    '''شرح عرفانی غزلهای حافظ''' عنوان اثری است 4 جلدی به زبان فارسی از ابوالحسن عبدالرحمان بن سلیمان ختمي لاهوري با موضوع ادبیات فارسی، عرفان و شخصیتها. نویسنده در این اثر به شرح، نقد و تفسیر دیوان لسان الغیب، خواجه حافظ شیرازی پرداخته است.
    شرح حاضر، شرحی است یکسره عرفانی و حکمی بر اشعار [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و کمتر به جنبه‌های زبانی - ادبی شعر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] می‌پردازد. زبان و بیان این شرح، دشوار و دیریاب نیست؛ هرچند که سرشار از اصطلاحات و تعبیرات عرفانی و حکمی است. عرفانی که در این شرح مطرح است، آمیزه‌ای از عرفان عاشقانه و بدون اصطلاح و عرفان نظری و اصطلاحی است و مؤلف پس از استناد و استشهادهای بسیار به آیات قرآن کریم و احادیث نبوی، از امهات متون عرفانی از «[[كشف المحجوب (تصنیف)|كشف المحجوب]]» [[هجویری، علی بن عثمان|هجویری]] و «[[تمهيدات|تمهیدات]]» [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات همدانی]] گرفته تا آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، مخصوصا فتوحات و بیش از آن از «فصوص الحكم» و شروح فارسی و عربی آن، برای شرح هرچه عرفانی‌تر شعر [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] سود می‌جوید. اساسی‌ترین متون مورد نظر و منقول‌عنه او یکی «مثنوی مولوی» و دیگری «[[گلشن راز]]» شیخ [[شبستری، محمود|محمود شبستری]] است که بسیار از آنها نقل می‌کند. تأمل در منابع مورد استفاده مؤلف، وسعت دامنه تحقیق و استقصای او را نشان می‌دهد. گفتنی است که این شرح، 463 غزل را در بر دارد و یکایک ابیات هر غزل را به‌تفصیل توضیح می‌دهد و تفسیر می‌نماید.<ref>ر.ک: مقدمه مصححان، ج1، ص4</ref>
     
    شرح حاضر، شرحی است یکسره عرفانی و حکمی بر اشعار حافظ و کمتر به جنبه‌های زبانی ادبی شعر حافظ می‌پردازد. زبان و بیان این شرح، دشوار و دیریاب نیست، هرچند که سرشار از اصطلاحات و تعبیرات عرفانی و حکمی است. عرفانی که در این شرح مطرح است، آمیزه‌ای از عرفان عاشقانه و بدون اصطلاح، و عرفان نظری و اصطلاحی است و مؤلف پس از استناد و استشهادهای بسیار به آیات قرآن کریم و احادیث نبوی، از امهات متون عرفانی از کشف المحجوب هجویری و تمهیدات عین‌القضات همدانی گرفته تا آثار ابن عربی، مخصوصا فتوحات و بیش از آن از فصوص الحکم و شروح فارسی و عربی آن، برای شرح هرچه عرفانی‌تر شعر حافظ سود می‌جوید. اساسی‌ترین متون مورد نظر و منقول عنه او یکی مثنوی مولوی و دیگری گلشن راز شیخ محمود شبستری است که بسیار از آنها نقل می‌کند. تأمل در منابع مورد استفاده مؤلف، وسعت دامنه تحقیق و استقصای او را نشان می‌دهد. گفتنی است که این شرح 463 غزل در بر دارد و یکایک ابیات هر غزل را به تفصیل توضیح می‌دهد و تفسیر می‌نماید.<ref>ر.ک: مقدمه مصححان کتاب، ص4</ref>


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references />


    ==منبع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه مصححان کتاب.
    مقدمه مصححان.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۵۳: خط ۵۳:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
    [[رده:مقالات تیر 01 یقموری]]
    [[رده:مقالات تیر 01 یقموری]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۰

    شرح عرفانی غزلهای حافظ
    شرح عرفانی غزلهای حافظ
    پدیدآورانختمی لاهوری، عبد الرحمان بن سلیمان (شارح)

    حافظ، شمس‌الدین محمد (سراینده)

    خرمشاهی، بهاءالدین (مصحح و معلق)

    منصوری، کوروش (مصحح و معلق)

    مطیعی امین، حسین (مصحح و معلق)
    ناشرنشر قطره
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1381ش.
    چاپچاپ چهارم
    شابک964-5958-33-4
    موضوعحافظ، شمس‌الدین محمد، - 792ق. دیوان - نقد و تفسیر

    شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد

    حافظ، شمس‌الدین محمد، - 792ق. - عرفان
    زبانفارسی
    تعداد جلد4
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏خ‎‏2‎‏ش‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شرح عرفانی غزل‌های حافظ، عنوان اثری است 4 جلدی به زبان فارسی از ابوالحسن عبدالرحمان بن سلیمان ختمی لاهوری در شرح، نقد و تفسیر غزل‌های لسان‌الغیب، خواجه حافظ شیرازی، با تصحیح و تعلیق بهاءالدین خرمشاهی، کورش منصوری و حسین مطیعی امین.

    شرح حاضر، شرحی است یکسره عرفانی و حکمی بر اشعار حافظ و کمتر به جنبه‌های زبانی - ادبی شعر حافظ می‌پردازد. زبان و بیان این شرح، دشوار و دیریاب نیست؛ هرچند که سرشار از اصطلاحات و تعبیرات عرفانی و حکمی است. عرفانی که در این شرح مطرح است، آمیزه‌ای از عرفان عاشقانه و بدون اصطلاح و عرفان نظری و اصطلاحی است و مؤلف پس از استناد و استشهادهای بسیار به آیات قرآن کریم و احادیث نبوی، از امهات متون عرفانی از «كشف المحجوب» هجویری و «تمهیدات» عین‌القضات همدانی گرفته تا آثار ابن عربی، مخصوصا فتوحات و بیش از آن از «فصوص الحكم» و شروح فارسی و عربی آن، برای شرح هرچه عرفانی‌تر شعر حافظ سود می‌جوید. اساسی‌ترین متون مورد نظر و منقول‌عنه او یکی «مثنوی مولوی» و دیگری «گلشن راز» شیخ محمود شبستری است که بسیار از آنها نقل می‌کند. تأمل در منابع مورد استفاده مؤلف، وسعت دامنه تحقیق و استقصای او را نشان می‌دهد. گفتنی است که این شرح، 463 غزل را در بر دارد و یکایک ابیات هر غزل را به‌تفصیل توضیح می‌دهد و تفسیر می‌نماید.[۱]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مصححان، ج1، ص4

    منابع مقاله

    مقدمه مصححان.

    وابسته‌ها