دعاهای شفابخش: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    ({{کاربردهای دیگر| دعا (ابهام زدایی)}})
    جز (جایگزینی متن - 'دعا (ابهام زدایی)' به 'دعا (ابهام‌زدایی)')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر| دعا (ابهام زدایی)}}   
    {{کاربردهای دیگر| دعا (ابهام‌زدایی)}}   
    '''دعاهای شفابخش''' اثر [[بروجردی، علی‌محمد|علی‌محمد بروجردی]] (متولد 1359ش)، کتابی است در ذکر و تقسیم‌بندی ادعیه مختلف در درمان بیماری‌های جسمی و روحی. در این اثر متن ادعیه به همراه ترجمه فارسی آنها ارائه شده است.
    '''دعاهای شفابخش''' اثر [[بروجردی، علی‌محمد|علی‌محمد بروجردی]] (متولد 1359ش)، کتابی است در ذکر و تقسیم‌بندی ادعیه مختلف در درمان بیماری‌های جسمی و روحی. در این اثر متن ادعیه به همراه ترجمه فارسی آنها ارائه شده است.



    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۱

    دعاهای شفابخش
    دعاهای شفابخش
    پدیدآورانبروجردی، علی‌محمد (نویسنده)
    سال نشر1392ش
    چاپ1
    شابک978-600-94093-0-3
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دعاهای شفابخش اثر علی‌محمد بروجردی (متولد 1359ش)، کتابی است در ذکر و تقسیم‌بندی ادعیه مختلف در درمان بیماری‌های جسمی و روحی. در این اثر متن ادعیه به همراه ترجمه فارسی آنها ارائه شده است.

    نویسنده در مقدمه کتاب، خود را به داروخانه‌ای مزین به نسخه‌های شفابخش و جرعه‌های جان‌بخشی تشبیه کرده است که از دلسوزترین و داناترین اطبای دایره هستی صادر شده است؛ با این توضیح که دعاهای وارده، همچون دارویی است که می‌بایست با توجه به سایر عوامل و در کنار تلاش و کوشش برای بهبودی، عمل به نسخه طبیب و خلاصه طی کردن همه مراحت تأمین سلامت به‌کار بسته شود و طبعاً این معنا مخفی نیست که ارتقای شاخص‌های سلامت جسمی و روحی، منحصر است در عمل به دستورات متعالی مکتب نجات‌بخش اهل‌بیت(ع)، با این زاویه دید که رهیافت دعا و سلوک در مسیر مناجات، پیگیری آثار همه علوم و فنون و به‌کار بستن آن‌ها، مستلزم توجه به این حقیقت است که مؤثر حقیقی و شافی قطعی، اوست[۱].

    کتاب با مقدمه‌ای از مؤلف آغاز و ادعیه، در چهار فصل، تقسیم‌بندی شده است. در مقدمه، به برخی از شاخص‌ها و شاکله‌های مندرج در موضوع مباحث معارفی و دعاپژوهشی، اشاره شده است، از جمله آنکه با دقت در موارد استعمال لفظ دعا در ادعیه و آیات و احادیث و در مفردات و خانواده معنایی این لغت، درمی‌یابیم که مطلق و صرف مکالمه، مخاطبه و توجه همراه با خواندن ذات ربوبی، دربرگیرنده زوایای کلمه دعا بوده و بر طبق صریح قرآن و تصریح اخبار و احادیث، اجابت بعد از دعا امری است قطعی است و اجابت، تنها مقرون و مشروط به دو شرط است: تحقق اصل دعا و خواندن پروردگار جهت جلب فیض و اخلاص در دعا، به این معنا که فقط حق را بخواند و او را بخواهد[۲].

    فصل نخست کتاب، در دو قسمت دعاهای شفا و شفا با تربت امام حسین(ع)، به ادعیه تسکین دردهای جسمانی اختصاص یافته است[۳]. در فصل دوم، ادعیه‌ای که در شفای مواضع خاصی از بدن وارده شده ذکر گردیده است[۴] و در فصل سوم، به دعا برای درمان بیمار‌های روحی، مانند وسواس قلبی، فراموشی و... اشاره شده است[۵]. فصل آخر نیز به اموری همچون شفا با آیات قرآن، نماز شفا و ادعیه عیادت، اختصاص یافته است.

    پانویس

    1. سخن آخر، ص16
    2. مقدمه، ص8- 9
    3. متن کتاب، ص19- 47
    4. همان، ص61- 131
    5. همان، ص135- 150

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها