انسان‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ اوت ۲۰۲۴
جز
جایگزینی متن - 'انسان‌شناسی (ابهام زدایی)' به 'انسان‌شناسی (ابهام‌زدایی)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'انسان‌شناسی (ابهام زدایی)' به 'انسان‌شناسی (ابهام‌زدایی)')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR23648J1.jpg
| تصویر =NUR23648J1.jpg
| عنوان = انسان شناسی
| عنوان = انسان‌شناسی
| عنوان‌های دیگر =  
| عنوان‌های دیگر =  
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
خط ۲۵: خط ۲۵:
  از =  
  از =  
}}
}}
'''انسان شناسی''' عنوان کتابی است از دکتر [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|اسماعیل منصوری لاریجانی]] (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است.
 
{{کاربردهای دیگر|انسان‌شناسی (ابهام‌زدایی)}}
 
'''انسان‌شناسی''' عنوان کتابی است از دکتر [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|اسماعیل منصوری لاریجانی]] (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است.


در این کتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسایى قرار مى‌گیرد و نظرات فلاسفه‌اى چون [[سقراط]]، [[افلاطون]]، [[ارسطو]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و در آخر علامه [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]] در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گیرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد که از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پیدایش نفس و ویژگیهاى نفس است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-8</ref>
در این کتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسایى قرار مى‌گیرد و نظرات فلاسفه‌اى چون [[سقراط]]، [[افلاطون]]، [[ارسطو]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و در آخر علامه [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]] در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گیرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد که از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پیدایش نفس و ویژگیهاى نفس است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-8</ref>


در فصل دوّم، انسان از دیدگاه مکاتب علمى مورد مطالعه قرار مى‌گیرد و به گونه‌هاى مختلف انسان‌شناسى با آموزه هاى علمى توجه مى‌شود. از مهمترین مکاتبى که در مغرب‌زمین این مقوله را بررسى کرده‌اند مکاتب پوزیتیویسم، فنومنولژیسم، اگزیستانسیالیسم و اومانیسم مى‌باشد. در مکتب اومانیسم انسان، محور تأملات است و مؤلفه‌هاى این مکتب و نقد این مؤلفه‌ها به طور اجمالى در این اثر بررسى شده است.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>
در فصل دوّم، انسان از دیدگاه مکاتب علمى مورد مطالعه قرار مى‌گیرد و به گونه‌هاى مختلف انسان‌شناسى با آموزه‌هاى علمى توجه مى‌شود. از مهمترین مکاتبى که در مغرب‌زمین این مقوله را بررسى کرده‌اند مکاتب پوزیتیویسم، فنومنولژیسم، اگزیستانسیالیسم و اومانیسم مى‌باشد. در مکتب اومانیسم انسان، محور تأملات است و مؤلفه‌هاى این مکتب و نقد این مؤلفه‌ها به طور اجمالى در این اثر بررسى شده است.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>


در فصل سوم نظرات چند مکتب عرفانى آورده شده است. انسان در مکتب عرفان مظهر اسماء و صفات الهى است. مقام وصول به حق، مقام انسان کامل است که واسطه فیض بین حق تعالى و عالم است. همچنین در این بخش از مسائل و ارکان سیر و سلوک سخن به میان مى‌آید و مراتب ذکر، لزوم وجود پیر و رابطه پیر و مرید توضیح داده مى‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>
در فصل سوم نظرات چند مکتب عرفانى آورده شده است. انسان در مکتب عرفان مظهر اسماء و صفات الهى است. مقام وصول به حق، مقام انسان کامل است که واسطه فیض بین حق تعالى و عالم است. همچنین در این بخش از مسائل و ارکان سیر و سلوک سخن به میان مى‌آید و مراتب ذکر، لزوم وجود پیر و رابطه پیر و مرید توضیح داده مى‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>


فصل چهارم این کتاب به انسان‌شناسى در قرآن کریم مى‌پردازد و آن را از زوایاى مختلف مورد بررسى قرار مى‌دهد. در ابتدا به مراتب خلقت انسان اشاره مى‌کند و سیر تکاملى او را از گل تا استخوان با توجه به آیات گوشزد مى‌نماید. در مبحث بعدى فرق میان انسان و آدم مورد توجه قرار مى‌گیرد و اینکه آدم(ع) منشأ خلفت اولیه نوع بشر نیست، بلکه نوع تکامل‌یافته انسان است که به پیامبرى مبعوث شده است. آدم (ع) نماد عقلانیت و کمال معنوى انسان است که به امر الهى مسجود فرشتگان و محسود ابلیس قرار مى‌گیرد. نویسنده در انتهاى این فصل به مسئله جبر و اختیار در قرآن پرداخته و آیات مربوط به آن را مورد تحلیل و بررسى قرار مى‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref>
فصل چهارم این کتاب به انسان‌شناسى در قرآن کریم مى‌پردازد و آن را از زوایاى مختلف مورد بررسى قرار مى‌دهد. در ابتدا به مراتب خلقت انسان اشاره مى‌کند و سیر تکاملى او را از گل تا استخوان با توجه به آیات گوشزد مى‌نماید. در مبحث بعدى فرق میان انسان و آدم مورد توجه قرار مى‌گیرد و اینکه آدم(ع) منشأ خلفت اولیه نوع بشر نیست، بلکه نوع تکامل‌یافته انسان است که به پیامبرى مبعوث شده است. آدم(ع) نماد عقلانیت و کمال معنوى انسان است که به امر الهى مسجود فرشتگان و محسود ابلیس قرار مى‌گیرد. نویسنده در انتهاى این فصل به مسئله جبر و اختیار در قرآن پرداخته و آیات مربوط به آن را مورد تحلیل و بررسى قرار مى‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref>


==پانویس==
==پانویس==