الفصول الفخریة: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR102804J1.jpg | عنوان = الفصول الفخریة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن عنبة، احمد بن علی (نويسنده) محدث، جلال‌الدین (مصحح) موسوی، سیدکاظم ( مصحح) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع =ائمه...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ابن عنبة، احمد بن علی]] (نويسنده) | [[ابن عنبة، احمد بن علی]] (نويسنده) | ||
[[محدث، | [[محدث، سید جلال‌الدین]] (مصحح) | ||
[[موسوی، سیدکاظم]] ( مصحح) | [[موسوی، سیدکاظم]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =CS 27.E25F6 | ||
| موضوع =ائمه اثناعشر - نسب نامه - شیعه - سرگذشت نامه - کشورهای اسلامی - شاهان و فرمان روایان - نسب نامه | | موضوع =ائمه اثناعشر - نسب نامه - شیعه - سرگذشت نامه - کشورهای اسلامی - شاهان و فرمان روایان - نسب نامه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الفصول الفخرية'''، اثر ابن عنبه، سید جمال‌الدین احمد بن علی بن حسین بن مهنا حسنی حسینی (ح ۷۴۸-۸۲۸ق/ ۱۳۴۷-۱۴۲۴م)، مورخ و نسب‌شناس شیعی، کتابی است در شناسایی نسب میر فخرالدین حسن | '''الفصول الفخرية'''، اثر [[ابن عنبه، سید احمد بن علی|ابن عنبه، سید جمال‌الدین احمد بن علی بن حسین بن مهنا حسنی حسینی]] (ح ۷۴۸-۸۲۸ق/ ۱۳۴۷-۱۴۲۴م)، مورخ و نسب‌شناس شیعی، کتابی است در شناسایی نسب [[میر فخرالدین حسن حسینی]]، از سادات حسینی افطسی و رجال معاصر مؤلف که به اهتمام [[محدث، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین محدث ارموی]]، منتشر شده است. | ||
کتاب حاضر، یکی از مؤلفات بسیار معتبر و پرفایده فن انساب نویسنده کتاب معروف | کتاب حاضر، یکی از مؤلفات بسیار معتبر و پرفایده فن انساب نویسنده کتاب معروف «[[عمدة الطالب في نسب آل أبي‌طالب]]» می‌باشد<ref>ر.ک: مقدمه جلال‌الدین همایی، صفحه یک</ref>. برخی از دلایلی که صحت انتساب کتاب را به ابن عنبه، تأیید می‌کند، به شرح زیر می‌باشد: | ||
# تصریح خود نویسنده در کتاب. | # تصریح خود نویسنده در کتاب. | ||
# نویسنده هر دو کتاب، جد مادری خود را یکی از مشایخ قبیله بنی‌اسد، به نام و عنوان فخرالدین ابوجعفر محمد بن شیخ علامه زین‌الدین حسین بن اسماعیل محمد بن حدید اسدی معرفی می‌کند. | # نویسنده هر دو کتاب، جد مادری خود را یکی از مشایخ قبیله بنی‌اسد، به نام و عنوان فخرالدین ابوجعفر محمد بن شیخ علامه زین‌الدین حسین بن اسماعیل محمد بن حدید اسدی معرفی می‌کند. | ||
# مؤلف در هر دو کتاب، سید تاج‌الدین محمد بن معینه نقیب حسنی دیباجی و سید مجدالدین محمد بن علم‌الدین علی نقیب را از مشایخ خود نوشته است<ref>ر.ک: همان، صفحه دو - سه</ref>. | # مؤلف در هر دو کتاب، سید تاج‌الدین محمد بن معینه نقیب حسنی دیباجی و سید مجدالدین محمد بن علم‌الدین علی نقیب را از مشایخ خود نوشته است<ref>ر.ک: همان، صفحه دو - سه</ref>. | ||
نویسنده کتاب را برای میر فخرالدین حسن حسینی تألیف نموده و در این کتاب، به معرفی و ذکر نسب‌نامه وی، پرداخته است. وی در دیباچه کتاب، شرحی مبسوط در تعریف و تمجید وی نوشته است<ref>ر.ک: همان، صفحه سه</ref>. وی یکی از اعاظم سادات حسینی افطسی و اکابر نقبا و اعیان رجال معاصر مؤلف در ایام سلطنت میرزا شاهرخ فرزند امیر تیمور گورکان (807-850ق) است که رشته نسبش با بیست واسطه، به امام سجاد(ع) می‌رسیده است<ref>ر.ک: همان، صفحه چهار</ref>. | نویسنده کتاب را برای [[میر فخرالدین حسن حسینی]] تألیف نموده و در این کتاب، به معرفی و ذکر نسب‌نامه وی، پرداخته است. وی در دیباچه کتاب، شرحی مبسوط در تعریف و تمجید وی نوشته است<ref>ر.ک: همان، صفحه سه</ref>. وی یکی از اعاظم سادات حسینی افطسی و اکابر نقبا و اعیان رجال معاصر مؤلف در ایام سلطنت میرزا شاهرخ فرزند امیر تیمور گورکان (807-850ق) است که رشته نسبش با بیست واسطه، به [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] می‌رسیده است<ref>ر.ک: همان، صفحه چهار</ref>. | ||
این اثر به زبان فارسی تألیف شده و این امر، باعث اهمیت فراوان کتاب شده است؛ زیرا کتاب نسب معتبری که به فارسی تألیف شده و نویسنده آن، مانند این کتاب، در علم نسب، تبحر و مهارت داشته باشد، در دسترس نداریم<ref>ر.ک: مقدمه ارموی، صفحه ب</ref>. | این اثر به زبان فارسی تألیف شده و این امر، باعث اهمیت فراوان کتاب شده است؛ زیرا کتاب نسب معتبری که به فارسی تألیف شده و نویسنده آن، مانند این کتاب، در علم نسب، تبحر و مهارت داشته باشد، در دسترس نداریم<ref>ر.ک: مقدمه ارموی، صفحه ب</ref>. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:علوم کمکی تاریخ]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:نسب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۸
| الفصول الفخریة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن عنبة، احمد بن علی (نويسنده)
محدث، سید جلال‌الدین (مصحح) موسوی، سیدکاظم (مصحح) |
| ناشر | شرکت انتشارات علمی و فرهنگی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1363ش |
| چاپ | 0 |
| موضوع | ائمه اثناعشر - نسب نامه - شیعه - سرگذشت نامه - کشورهای اسلامی - شاهان و فرمان روایان - نسب نامه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | CS 27.E25F6 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الفصول الفخرية، اثر ابن عنبه، سید جمال‌الدین احمد بن علی بن حسین بن مهنا حسنی حسینی (ح ۷۴۸-۸۲۸ق/ ۱۳۴۷-۱۴۲۴م)، مورخ و نسب‌شناس شیعی، کتابی است در شناسایی نسب میر فخرالدین حسن حسینی، از سادات حسینی افطسی و رجال معاصر مؤلف که به اهتمام سید جلال‌الدین محدث ارموی، منتشر شده است.
کتاب حاضر، یکی از مؤلفات بسیار معتبر و پرفایده فن انساب نویسنده کتاب معروف «عمدة الطالب في نسب آل أبي‌طالب» می‌باشد[۱]. برخی از دلایلی که صحت انتساب کتاب را به ابن عنبه، تأیید می‌کند، به شرح زیر می‌باشد:
- تصریح خود نویسنده در کتاب.
- نویسنده هر دو کتاب، جد مادری خود را یکی از مشایخ قبیله بنی‌اسد، به نام و عنوان فخرالدین ابوجعفر محمد بن شیخ علامه زین‌الدین حسین بن اسماعیل محمد بن حدید اسدی معرفی می‌کند.
- مؤلف در هر دو کتاب، سید تاج‌الدین محمد بن معینه نقیب حسنی دیباجی و سید مجدالدین محمد بن علم‌الدین علی نقیب را از مشایخ خود نوشته است[۲].
نویسنده کتاب را برای میر فخرالدین حسن حسینی تألیف نموده و در این کتاب، به معرفی و ذکر نسب‌نامه وی، پرداخته است. وی در دیباچه کتاب، شرحی مبسوط در تعریف و تمجید وی نوشته است[۳]. وی یکی از اعاظم سادات حسینی افطسی و اکابر نقبا و اعیان رجال معاصر مؤلف در ایام سلطنت میرزا شاهرخ فرزند امیر تیمور گورکان (807-850ق) است که رشته نسبش با بیست واسطه، به امام سجاد(ع) می‌رسیده است[۴].
این اثر به زبان فارسی تألیف شده و این امر، باعث اهمیت فراوان کتاب شده است؛ زیرا کتاب نسب معتبری که به فارسی تألیف شده و نویسنده آن، مانند این کتاب، در علم نسب، تبحر و مهارت داشته باشد، در دسترس نداریم[۵].
برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های کتاب را می‌توان در امور زیر، خلاصه نمود:
- رشاقت معانی و وثاقت مبانی و کثرت اشتمال آن بر مطالب مفید.
- مختصر و مفید بودن آن، به‌طوری‌که می‌توان گفت کتابی است قلیل‌اللفظ و کثیرالمعنی و صغیرالحجم و غزیرالفحوی و مطالب مورد بحث آن نیز در حد خود، جالب توجه و حایز اهمیت است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه‌های کتاب.