۹٬۸۰۲
ویرایش
الطرق و الأسانيد إلی مرويات أهل‌البیت علیهم‌السلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۰
، ۲۸ اوت←وابسته‌ها: علي الأكبر ابن الشهید أبي عبدالله الحسین بن علي علیهم‌السلام
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
|||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR52856J1.jpg | | تصویر =NUR52856J1.jpg | ||
| عنوان =الطرق و الأسانيد إلی مرويات أهل‌البیت علیهم‌السلام | | عنوان =الطرق و الأسانيد إلی مرويات أهل‌البیت علیهم‌السلام | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مرعشی، سید شهاب‌الدین]] (نویسنده) | [[مرعشی، سید شهاب‌الدین]] (نویسنده) | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =52856 | ||
| کتابخوان همراه نور =52856 | | کتابخوان همراه نور =52856 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''''الطرق و الأسانيد إلی مرويات أهل‌البیت علیهم‌السلام''''' اجازه نقل روایت [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] به [[ایروانی، یوسف|میرزا یوسف ایروانی]] است. این گواهی در واقع در تأیید صلاحیت ایشان در نقل حدیث صادر شده است. در این اجازه نام یکصد تن از اساتید اجازه و مشایخ نویسنده و تألیفاتشان و مشایخ آن‌ها ذکر شده است. | |||
'''''الطرق و الأسانيد إلی مرويات أهل‌البیت علیهم‌السلام''''' اجازه نقل روایت [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] به [[ایروانی، یوسف|میرزا یوسف ایروانی]] است. این گواهی در واقع در تأیید صلاحیت ایشان در نقل حدیث صادر شده است. در این اجازه نام یکصد تن از اساتید اجازه و مشایخ نویسنده و تألیفاتشان و مشایخ آن‌ها ذکر شده است. | |||
این اجازه‌نامه در ذیحجه سال 1399ق صادر شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/30 ر.ک: متن اجازه‌نامه، صفحه ل]</ref>. | این اجازه‌نامه در ذیحجه سال 1399ق صادر شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/30 ر.ک: متن اجازه‌نامه، صفحه ل]</ref>. | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۴: | ||
اجازه، اصطلاحی در علوم حدیث است که بر گونه‌ای از انحاء فراگیری حدیث دلالت دارد. در اصطلاح محدثان اجازه در کنار سماع، عرض و قرائت، یکی از روش‌های دریافت حدیث شمرده شده است و با رخصت شفاهی و کتبی شیخ به راوی برای روایت احادیث مضبوط در متن یا متونی که در ثبت دارد تحقق می‌پذیرد<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3946 ر.ک: مدیر شانه‌چی، کاظم، ص596]</ref>. | اجازه، اصطلاحی در علوم حدیث است که بر گونه‌ای از انحاء فراگیری حدیث دلالت دارد. در اصطلاح محدثان اجازه در کنار سماع، عرض و قرائت، یکی از روش‌های دریافت حدیث شمرده شده است و با رخصت شفاهی و کتبی شیخ به راوی برای روایت احادیث مضبوط در متن یا متونی که در ثبت دارد تحقق می‌پذیرد<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3946 ر.ک: مدیر شانه‌چی، کاظم، ص596]</ref>. | ||
اجازه از دیرباز در بین علما و دانشمندان علوم | اجازه از دیرباز در بین علما و دانشمندان علوم مختلف مرسوم بوده و اساتید فن به‌منظور بزرگداشت از مقام علمی شاگردانشان و به نشانه کفایتها و شایستگی‌هایی که در آنان وجود داشته برایشان اجازه صادر می‌نمودند. در حوزه‌های مختلف علوم اسلامی همچون تفسیر، حدیث، فقه، طب، ادبیات و عرفان تبادل اجازه بین اساتید و شاگردان مرسوم بوده است؛ مثلاً محدثین اجازه روایت حدیث و یا روایت کتاب‌های حدیثی را به حدیثپژوهان اعطا نموده و فقها اجازه اجتهاد و یا تصدی امور حسبیه را برای لایقان این مناصب انشا می‌کردند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/185 ر.ک: حافظیان بابلی، ابوالفضل، ص185]</ref>. | ||
اجازات همچون اسناد و مدارک علمی و فرهنگی ارزشمند در اختیار افراد لایق و شایسته قرار می‌گرفته و آثار و فواید بسیاری نیز بر آن‌ها مترتب بوده و | اجازات همچون اسناد و مدارک علمی و فرهنگی ارزشمند در اختیار افراد لایق و شایسته قرار می‌گرفته و آثار و فواید بسیاری نیز بر آن‌ها مترتب بوده و هست. از جمله موجب اعتماد و اطمینان به گفته‌ها و نوشته‌های شخص مجاز می‌شود و مشتمل بر اظهارنظرهای مشایخ نسبت به شاگردان و اساتید خود است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/185 ر.ک: همان]</ref>. | ||
علمای حدیث، اجازه را یکی از | علمای حدیث، اجازه را یکی از مهمترین طرق تحمل حدیث دانسته‌اند و به‌عنوان پشتوانه صحت و درستی نقل احادیث، به اخذ و مبادله آن همت گماشته‌اند. بدینصورت که اساتید علم حدیث به‌طور کتبی یا شفاهی اذن روایت احادیث از خود را به شاگردانشان اعطا می‌نمودند و معمولاً در این اجازات نام اساتید و مشایخ و تألیفات خود را می‌آوردند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/186 ر.ک: همان، ص186]</ref>. | ||
از فواید مهم اجازه روایت، اتصال سند اخبار به ائمه معصومین(ع) | از فواید مهم اجازه روایت، اتصال سند اخبار به ائمه معصومین(ع) است و معمولاً اساتید در اجازه روایی، سلسله سند را به یکی از مشایخ بزرگ همچون [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]]، [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اول]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و یا [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] رسانده و بر او توقف می‌کنند، چون طرق مشایخ بزرگ معلوم است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/186 ر.ک: همان]</ref>. | ||
نویسنده در ابتدای این اثر به میرزا یوسف فرزند میرزا علی‌آقا ایروانی اجازه نقل روایات داده است که مجاز باشد روایات دارای سلسله سند را از جوامع حدیثی شیعه مانند کتب اربعه و مانند آن نقل کند. او سپس با اشاره به اسامی اساتید و مشایخش تأکید می‌کند که امکان ذکر فهرست تمامی مشایخش را نداشته و به تعدادی از اسامی بسنده می‌شود<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/2 ر.ک: متن اجازه‌نامه، صفحه ب]</ref>. | نویسنده در ابتدای این اثر به میرزا یوسف فرزند میرزا علی‌آقا ایروانی اجازه نقل روایات داده است که مجاز باشد روایات دارای سلسله سند را از جوامع حدیثی شیعه مانند کتب اربعه و مانند آن نقل کند. او سپس با اشاره به اسامی اساتید و مشایخش تأکید می‌کند که امکان ذکر فهرست تمامی مشایخش را نداشته و به تعدادی از اسامی بسنده می‌شود<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/2 ر.ک: متن اجازه‌نامه، صفحه ب]</ref>. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۴: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[علي الأكبر ابن الشهید أبي عبدالله الحسین بن علي علیهم‌السلام]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||