آملی، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'آملی (ابهام زدایی)' به 'آملی (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۶۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00206.jpg|بندانگشتی|آملی، محمدتقی]] | [[پرونده:NUR00206.jpg|بندانگشتی|آملی، محمدتقی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |آملی، محمدتقی | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | آملی، محمدتقی بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |آيت‌الله شيخ محمد آملى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1265 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |تهران | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1349 ش یا 1391 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[نایینی، محمدحسین|نائينى]] | ||
فيروزآبادى | |||
[[خوانساری، سید محمدتقی|خوانسارى]] | |||
[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]] | |||
[[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم كمپانى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[مصباح الهدی في شرح العروة الوثقی]] | ||
[[درر | [[درر الفوائد، تعلیقة علی شرح المنظومة للسبزواری]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00206AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|آملی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''محمدتقى آملى''' (1265-1349ش)، فقيهى محقق، عالمى مفسر و مجتهدى بزرگ و پارسا، از شاگردان [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[نائینی، محمدحسین|میرزای نایینی]] | |||
==ولادت == | |||
در روز چهارشنبه11 ذى قعده سال 1304ق ديده به جهان گشود. | |||
پدرش آيت‌الله شيخ محمد آملى، از علماى بزرگ و با [[نوری، فضل‌الله|شهيد حاج شيخ فضل‌الله نورى]] و آيت‌الله شيخ عبدالنبى نورى همراه و همگام بود كه پس از شهادت [[نوری، فضل‌الله|شيخ فضل‌الله نورى]]، به حبس و تبعيد گرفتار شد. ولى دست از مبارزه خویش جهت دفاع از حق برنداشت. | |||
==تحصیلات == | |||
== | محمدتقى در خانواده‌اى كه از نظر دينى، عقيدتى و سياسى، در مرتبه‌اى عالى قرار داشته، پا به عرصه هستى گذارده و تربيت شد و اولین معلمش هم پدر گرانقدرش بود. | ||
اين عالم بزرگ، سپس از محضر اساتيد بزرگ تهران كسب فيض نمود تا اينكه از آيت‌الله شيخ عبدالنبى نورى، اجازه اجتهاد دريافت كرد. | اين عالم بزرگ، سپس از محضر اساتيد بزرگ تهران كسب فيض نمود تا اينكه از آيت‌الله شيخ عبدالنبى نورى، اجازه اجتهاد دريافت كرد. | ||
ايشان در دوران تحصيلات خویش، مشكلات و ناراحتى‌هاى روحى بسيارى از جانب بعضى از طلاب كه بار علمى چندانى نداشتند متحمل گرديد اما ناراحتى‌ها را با جان و دل تحمل و در تمام علوم متداوله به‌ویژه در فقه و اصول و حكمت تبحر پيدا كرد.در سال 1339ق، رهسپار نجف اشرف گرديد و در آنجا ارتباط عمیقى بين ايشان و مرحوم آيت‌الله كوهستانى به وجود آمد. | |||
ايشان در دوران تحصيلات | ايشان مدت 14 سال از محضر آيات عظام [[نایینی، محمدحسین|نائينى]]، فيروزآبادى، [[خوانساری، سید محمدتقی|خوانسارى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]] و [[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم كمپانى]] و اعلام ديگر بهره‌مند شد و از این علماى بزرگ نيز اجازه اجتهاد دريافت نموده و در سال 1353ق روانه ایران گرديد. | ||
وى مدت 40 سال در تهران به تدريس و ترویج علوم دينى اشتغال ورزيد و سال‌ها در مسجد «مجد» به اقامه نماز جماعت و تبليغات اسلامى پرداخت. | |||
ايشان مدت 14 سال از محضر آيات عظام [[نایینی، محمدحسین|نائينى]]، فيروزآبادى، [[خوانساری، محمدتقی|خوانسارى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا | ايشان پس از سال‌ها تلاش و كوشش توانست به مقام رفيعى از نظر علم، اجتهاد و تقوى برسد و به عنوان یکى از علماى طراز اول جهان اسلام به شمار آيد. | ||
وى از ياران و همراهان حضرت [[امام خمینى(ره)|امام خمینى]] بوده است و آنگاه كه امام مبارزه خویش را عليه دولت دست نشانده پهلوى آغاز كردند، از امام حمايت كرده و پس از تصویب لايحه انجمن‌هاى ايالتى و ولايتى، ايشان از جمله شخصيت‌هایى بود كه اعلامیه‌اى صادر كرد و از عموم مردم خواست كه در مجلس دعایى كه در مسجد عزيزالله تشكيل مى‌گردد شركت كند و رفع این غائله را از خداوند بزرگ خواستار شوند. | |||
وى مدت 40 سال در تهران به تدريس و | ايشان با این همه موقعيت علمى، فقهى و اجتماعى، بسيار فروتن و متواضع بودند و پيوسته در جهت خودسازى و مبارزه با نفس تلاش می‌كردند. | ||
ايشان پس از سال‌ها تلاش و كوشش توانست به مقام رفيعى از نظر علم، اجتهاد و تقوى برسد و به عنوان | |||
وى از ياران و همراهان حضرت [[امام | |||
ايشان با | |||
ايشان در كنار تدريس، تبليغ و روشنگرى مردم، از تألیف كتب نيز غافل نمانده و توانست با اراده قوى و همت عالى خود، تأليفات ارزنده‌اى به يادگار گذارند. | ايشان در كنار تدريس، تبليغ و روشنگرى مردم، از تألیف كتب نيز غافل نمانده و توانست با اراده قوى و همت عالى خود، تأليفات ارزنده‌اى به يادگار گذارند. | ||
==وفات== | |||
سرانجام این عالم بزرگوار در 29 شوال سال 1391ق برابر با ۲۷ آذر ۱۳۵۰ش، جهان فانى را وداع گفت. پیکر ايشان به مشهد مقدس حمل و در جوار [[امام رضا(ع)]] در باغ رضوان، در مقبره حاج میرزا حسین سبزوارى، به خاک سپرده شد. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
مهمترين تأليفات ايشان عبارتند از: | مهمترين تأليفات ايشان عبارتند از: | ||
# مصباح الهدى كه شرح مبسوط و مفصلى از عروه الوثقى است. | # مصباح الهدى كه شرح مبسوط و مفصلى از عروه الوثقى است. | ||
# شرح منظومه سبزوارى | # شرح منظومه سبزوارى | ||
# شرح اشارات ابن سينا | # شرح اشارات ابن سينا | ||
# تقريرات اصول آيت‌الله نائينى و آيت‌الله | # تقريرات اصول آيت‌الله نائينى و آيت‌الله ضياءالدين عراقى | ||
# تقريرات اصول آیتالله اصفهانى | # تقريرات اصول آیتالله اصفهانى | ||
# کتاب التجاره | # کتاب التجاره | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۰: | ||
# اصاله الصحه- قاعده لاضرر صحيحه لاتعاد | # اصاله الصحه- قاعده لاضرر صحيحه لاتعاد | ||
# رساله‌هاى متعدد در اثبات صانع | # رساله‌هاى متعدد در اثبات صانع | ||
==منابع مقاله== | |||
پايگاه خبرى تبيان مازندران، یکشنبه 21 فروروین 1390 | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[مصباح الهدی في شرح العروة الوثقی]] | |||
[[المکاسب و البيع]] | |||
[[منتهی الوصول إلی غوامض كفاية الأصول من إفادات سيدنا العلامة الرباني السيد أبوالحسن الإصفهاني قدس‌سره‌العالی]] | |||
[[درر الفوائد، تعلیقة علی شرح المنظومة للسبزواری]] | |||
[[ | |||
[[ | [[غرر الفرائد في فن الحکمة و شرحها (شرح المنظومة) (مع تعلیقات الآملی)]] | ||
[[شرح غرر الفرائد]] | [[شرح غرر الفرائد]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:شاگردان آیتالله سید ابوالحسن اصفهانی]] | |||
[[رده:شاگردان آیتالله سید علی قاضی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۶
| نام | آملی، محمدتقی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آملی، محمدتقی بن محمد |
| نام پدر | آيت‌الله شيخ محمد آملى |
| متولد | 1265 ش |
| محل تولد | تهران |
| رحلت | 1349 ش یا 1391 ق |
| اساتید | نائينى
فيروزآبادى خوانسارى آقا ضياءالدين عراقى |
| برخی آثار | مصباح الهدی في شرح العروة الوثقی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00206AUTHORCODE |
محمدتقى آملى (1265-1349ش)، فقيهى محقق، عالمى مفسر و مجتهدى بزرگ و پارسا، از شاگردان آقا ضياءالدين عراقى، سید ابوالحسن اصفهانی و میرزای نایینی
ولادت
در روز چهارشنبه11 ذى قعده سال 1304ق ديده به جهان گشود. پدرش آيت‌الله شيخ محمد آملى، از علماى بزرگ و با شهيد حاج شيخ فضل‌الله نورى و آيت‌الله شيخ عبدالنبى نورى همراه و همگام بود كه پس از شهادت شيخ فضل‌الله نورى، به حبس و تبعيد گرفتار شد. ولى دست از مبارزه خویش جهت دفاع از حق برنداشت.
تحصیلات
محمدتقى در خانواده‌اى كه از نظر دينى، عقيدتى و سياسى، در مرتبه‌اى عالى قرار داشته، پا به عرصه هستى گذارده و تربيت شد و اولین معلمش هم پدر گرانقدرش بود. اين عالم بزرگ، سپس از محضر اساتيد بزرگ تهران كسب فيض نمود تا اينكه از آيت‌الله شيخ عبدالنبى نورى، اجازه اجتهاد دريافت كرد. ايشان در دوران تحصيلات خویش، مشكلات و ناراحتى‌هاى روحى بسيارى از جانب بعضى از طلاب كه بار علمى چندانى نداشتند متحمل گرديد اما ناراحتى‌ها را با جان و دل تحمل و در تمام علوم متداوله به‌ویژه در فقه و اصول و حكمت تبحر پيدا كرد.در سال 1339ق، رهسپار نجف اشرف گرديد و در آنجا ارتباط عمیقى بين ايشان و مرحوم آيت‌الله كوهستانى به وجود آمد. ايشان مدت 14 سال از محضر آيات عظام نائينى، فيروزآبادى، خوانسارى، آقا ضياءالدين عراقى و مرحوم كمپانى و اعلام ديگر بهره‌مند شد و از این علماى بزرگ نيز اجازه اجتهاد دريافت نموده و در سال 1353ق روانه ایران گرديد. وى مدت 40 سال در تهران به تدريس و ترویج علوم دينى اشتغال ورزيد و سال‌ها در مسجد «مجد» به اقامه نماز جماعت و تبليغات اسلامى پرداخت. ايشان پس از سال‌ها تلاش و كوشش توانست به مقام رفيعى از نظر علم، اجتهاد و تقوى برسد و به عنوان یکى از علماى طراز اول جهان اسلام به شمار آيد. وى از ياران و همراهان حضرت امام خمینى بوده است و آنگاه كه امام مبارزه خویش را عليه دولت دست نشانده پهلوى آغاز كردند، از امام حمايت كرده و پس از تصویب لايحه انجمن‌هاى ايالتى و ولايتى، ايشان از جمله شخصيت‌هایى بود كه اعلامیه‌اى صادر كرد و از عموم مردم خواست كه در مجلس دعایى كه در مسجد عزيزالله تشكيل مى‌گردد شركت كند و رفع این غائله را از خداوند بزرگ خواستار شوند. ايشان با این همه موقعيت علمى، فقهى و اجتماعى، بسيار فروتن و متواضع بودند و پيوسته در جهت خودسازى و مبارزه با نفس تلاش می‌كردند. ايشان در كنار تدريس، تبليغ و روشنگرى مردم، از تألیف كتب نيز غافل نمانده و توانست با اراده قوى و همت عالى خود، تأليفات ارزنده‌اى به يادگار گذارند.
وفات
سرانجام این عالم بزرگوار در 29 شوال سال 1391ق برابر با ۲۷ آذر ۱۳۵۰ش، جهان فانى را وداع گفت. پیکر ايشان به مشهد مقدس حمل و در جوار امام رضا(ع) در باغ رضوان، در مقبره حاج میرزا حسین سبزوارى، به خاک سپرده شد.
آثار
مهمترين تأليفات ايشان عبارتند از:
- مصباح الهدى كه شرح مبسوط و مفصلى از عروه الوثقى است.
- شرح منظومه سبزوارى
- شرح اشارات ابن سينا
- تقريرات اصول آيت‌الله نائينى و آيت‌الله ضياءالدين عراقى
- تقريرات اصول آیتالله اصفهانى
- کتاب التجاره
- شرح و حاشيه بر مكاسب شيخ انصارى
- اصاله الصحه- قاعده لاضرر صحيحه لاتعاد
- رساله‌هاى متعدد در اثبات صانع
منابع مقاله
پايگاه خبرى تبيان مازندران، یکشنبه 21 فروروین 1390