۱۵٬۵۱۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| مکان نشر = ایران - مشهد مقدس | | مکان نشر = ایران - مشهد مقدس | ||
| سال نشر = 1435ق | | سال نشر = 1435ق | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE35499AUTOMATIONCODE،AUTOMATIONCODE37422AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = 1 | | چاپ = 1 | ||
| شابک = 978-600-5738-25-4 | | شابک = 978-600-5738-25-4 | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
این اثر به ظاهر کم حجم، با قلمی تخصصی برای مخاطبان خاص نوشته شده است. از این رو، گاه برخی از واژه‌های دشوار، کلمات عربی و برخی واژگان غیرزنده در زبان کنونی از سرعت مطالعۀ این نوشتار می‌کاهند.<ref>ر.ک: همان، ص66</ref> | این اثر به ظاهر کم حجم، با قلمی تخصصی برای مخاطبان خاص نوشته شده است. از این رو، گاه برخی از واژه‌های دشوار، کلمات عربی و برخی واژگان غیرزنده در زبان کنونی از سرعت مطالعۀ این نوشتار می‌کاهند.<ref>ر.ک: همان، ص66</ref> | ||
==فقهای حکیم==نوشته [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|سید محمد حسین حسینی طهرانی]]، معروف به [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]] (1374ش-1305ش) فیلسوف، عارف و فقیه شیعه است که با مقدمه و تعلیقه‌های فرزند او، سید محمد حسین حسینی طهرانی، چاپ شده است. نویسنده در این کتاب به جایگاه دانش حکمت و فلسفه در اسلام پرداخته و خواسته است دیدگاه برخی عالمان دین را که با این دانش می‌ستیزند، نقد کند.<ref>ر.ک: همان، ص160</ref>در مقدمه کتاب، آیه‌هایی که واژه حکمت در آن‌ها آمده، معنایابی شده است و دیدگاه برخی از عالمان معاصر درباره آن‌ها و نیز نگاه علامه مجلسی به حکیمان و فیلسوفان آورده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص160 و 166 و 168 و 179</ref> | ==فقهای حکیم== | ||
نوشته [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|سید محمد حسین حسینی طهرانی]]، معروف به [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]] (1374ش-1305ش) فیلسوف، عارف و فقیه شیعه است که با مقدمه و تعلیقه‌های فرزند او، سید محمد حسین حسینی طهرانی، چاپ شده است. نویسنده در این کتاب به جایگاه دانش حکمت و فلسفه در اسلام پرداخته و خواسته است دیدگاه برخی عالمان دین را که با این دانش می‌ستیزند، نقد کند.<ref>ر.ک: همان، ص160</ref>در مقدمه کتاب، آیه‌هایی که واژه حکمت در آن‌ها آمده، معنایابی شده است و دیدگاه برخی از عالمان معاصر درباره آن‌ها و نیز نگاه علامه مجلسی به حکیمان و فیلسوفان آورده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص160 و 166 و 168 و 179</ref> | |||
نویسنده نیز فقیهانی را که دانش حکمت را آموخته‌اند، برمی‌شمرد.<ref>ر.ک: همان، ص220-200</ref>و به این نکته گوشزد می‌کند که بدون درک عقلی از آیه‌های قرآن نمی‌توان به فهم صائبی از این مصحف کریم دست‌یافت.<ref>ر.ک: همان، ص225-223</ref>و آدمی با استغناگرفتن از برهان‌های عقلی، خود را از درک استدلال‌های عقلی که در روایت‌ها و احادیث آمده است، محروم می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص228</ref> | نویسنده نیز فقیهانی را که دانش حکمت را آموخته‌اند، برمی‌شمرد.<ref>ر.ک: همان، ص220-200</ref>و به این نکته گوشزد می‌کند که بدون درک عقلی از آیه‌های قرآن نمی‌توان به فهم صائبی از این مصحف کریم دست‌یافت.<ref>ر.ک: همان، ص225-223</ref>و آدمی با استغناگرفتن از برهان‌های عقلی، خود را از درک استدلال‌های عقلی که در روایت‌ها و احادیث آمده است، محروم می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص228</ref> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۷: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | |||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]] | |||
[[رده:علما و ائمه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||