۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۷: | خط ۷: | ||
[[ابراهیمی دینانی، غلامحسین]] (نویسنده) | [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =9ف2الف / 573 BD | | کد کنگره =9ف2الف / 573 BD | ||
| موضوع = فلسفه و دين | | موضوع = فلسفه و دين | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''فیلسوفان یهودی و یک مسئله بزرگ'''، تألیف غلامحسین ابراهیمی | '''فیلسوفان یهودی و یک مسئله بزرگ'''، تألیف [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|غلامحسین ابراهیمی دینانی]]، اندیشه و تعمق درباره آغاز و انجام هستی همواره از اصول عمده و بنیادی ادیان به شمار میآمده است؛ از همین رو ارتباط میان عقل و دین، و فلسفه و دین مورد بررسی قرار میگیرد. | ||
مؤلف کتاب، این امر را به عنوان مسئله بزرگ در نظر گرفته است. وی میکوشد این مسئله بزرگ را در میان فیلسوفان و متکلمان یهودی به طور شایستهای مرد بحث و بررسی قرار دهد. | مؤلف کتاب، این امر را به عنوان مسئله بزرگ در نظر گرفته است. وی میکوشد این مسئله بزرگ را در میان فیلسوفان و متکلمان یهودی به طور شایستهای مرد بحث و بررسی قرار دهد. | ||
این اثر مشتمل بر مقدمه و هفده فصل است. مؤلف در مقدمه به طرح مسئله بزرگ پرداخته و در فصول بعدی میکوشد تا مواجهه فلاسفه یهود: از جمله ابن میمون، ابن پاقودا، ابن کمونه، ابوالبرکات، سعدیا | این اثر مشتمل بر مقدمه و هفده فصل است. مؤلف در مقدمه به طرح مسئله بزرگ پرداخته و در فصول بعدی میکوشد تا مواجهه فلاسفه یهود: از جمله [[ابن میمون، موسی بن میمون|ابن میمون]]، ابن پاقودا، ابن کمونه، ابوالبرکات، [[سعدیا گائون]]، سموئیل بن حفنی و ابن جبیرول را با این موضوع نشان دهد. | ||
با آنکه عنوان کتاب بیشتر مرتبط با فلسفه یهود است، مؤلف سه فصل را به عرفان یهود اختصاص داده است. وی در تألیف این اثر از روش تحلیلی بهره جسته و با توجه به محتوای فصول به دنبال آن بوده است تا میراث تفکر ابن رشد و گستره شعاع اندیشۀ اسلامی را در اندیشۀ فلاسفه یهودی جستجو کند. <ref> ر.ک: شرفایی، محسن، ص107-108</ref> | با آنکه عنوان کتاب بیشتر مرتبط با فلسفه یهود است، مؤلف سه فصل را به عرفان یهود اختصاص داده است. وی در تألیف این اثر از روش تحلیلی بهره جسته و با توجه به محتوای فصول به دنبال آن بوده است تا میراث تفکر ابن رشد و گستره شعاع اندیشۀ اسلامی را در اندیشۀ فلاسفه یهودی جستجو کند. <ref> ر.ک: شرفایی، محسن، ص107-108</ref> |