زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[ریاحی، محمدامین]] (نویسنده) | [[ریاحی، محمدامین]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =PIR 9331/ر۹،ز۲ | | کد کنگره =PIR 9331/ر۹،ز۲ | ||
| موضوع =ادبیا‌ت فارسی -- ترکیه,فارسی -- ترکیه | | موضوع =ادبیا‌ت فارسی -- ترکیه,فارسی -- ترکیه | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۹
| زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ریاحی، محمدامین (نویسنده) |
| ناشر | شرکت انتشاراتي پاژنگ |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1369ش. |
| چاپ | يکم |
| موضوع | ادبیا‌ت فارسی -- ترکیه,فارسی -- ترکیه |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | PIR 9331/ر۹،ز۲ |
زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی تألیف محمدامین ریاحی، این کتاب، حاصل بسط یافته و کامل شدۀ یک سخنرانی مؤلف است که در سال 1350 از طریق رادیو ایران ایراد کرده است.
این کتاب اگر چه ارتباط مستقیم با موضوع مولانا ندارد؛ اما این مطلب جالب را بررسی می‌کند که وقتی کاروان بهاءولد، خانوادۀ مولانا، از بلخ به آسیای صغیر مهاجرت کردند در همۀ شهرهای ارمنی‌نشین و مسلمان نشین آن نواحی، به زبان فارسی با مردم گفت و گو می‌کردند و مجالس درس و موعظه و شعر و ادب آنان به زبان فارسی بود و آثار نظم و نثر شان نیز به فارسی در آن سرزمین رواج می‌یافت و اهالی آن سامان چنان با زبان و ادب فارسی آشنا بودند که گویی فرضا قونیه و قیصریه بخشی از بلخ یا نیشابور بوده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص61
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.