زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی''' تألیف محمدامین ریاحی، این کتاب، حاصل بسط یافته و کامل شدۀ یک سخنرانی مؤلف است که در سال 1350 از طریق رادیو ایران ایراد کرده است.
'''زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی''' تألیف [[ریاحی، محمدامین|محمدامین ریاحی]]، این کتاب، حاصل بسط یافته و کامل شدۀ یک سخنرانی مؤلف است که در سال 1350 از طریق رادیو ایران ایراد کرده است.


این کمتاب اگر چه ارتباط مستقیم با موضوع مولانا ندارد؛ اما این مطلب جالب را بررسی می‌کند که وقتی کاروان بهاءولد، خانوادۀ مولانا، از بلخ به آسیای صغیر مهاجرت کردند در همۀ شهرهای ارمنی‌نشین و مسلمان نشین آن نواحی، به زبان فارسی با مردم گفت و گو می‌کردند و مجالس درس و موعظه و شعر و ادب آنان به زبان فارسی بود و آثار نظم و نثر شان نیز به فارسی در آن سرزمین رواج می‌یافت و اهالی آن سامان چنان با زبان و ادب فارسی آشنا بودند که گویی فرضا قونیه و قیصریه بخشی از بلخ یا نیشابور بوده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص61</ref>
این کتاب اگر چه ارتباط مستقیم با موضوع [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] ندارد؛ اما این مطلب جالب را بررسی می‌کند که وقتی کاروان [[سلطان‌ولد، محمد بن محمد|بهاءولد]]، خانوادۀ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، از بلخ به آسیای صغیر مهاجرت کردند در همۀ شهرهای ارمنی‌نشین و مسلمان نشین آن نواحی، به زبان فارسی با مردم گفت و گو می‌کردند و مجالس درس و موعظه و شعر و ادب آنان به زبان فارسی بود و آثار نظم و نثر شان نیز به فارسی در آن سرزمین رواج می‌یافت و اهالی آن سامان چنان با زبان و ادب فارسی آشنا بودند که گویی فرضا قونیه و قیصریه بخشی از بلخ یا نیشابور بوده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص61</ref>