۱۱۸٬۶۷۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ــ' به 'ـ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت') |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = دیوان، القصیده الهمزیه فی مدح | | آثار = دیوان، القصیده الهمزیه فی مدح امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب، الاخبار المستفاده من منادمات الشاه‌زاده، شرک العقول و غریب المنقول، وشاح الرود و الجواهر و العقود فی نظم الوزیر داود | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
}} | }} | ||
'''ابوسعید صالح بن درویش بن علی بن محمّد حسین بن زین العابدین کاظمی نجفی حلّی بغدادی''' (د 1261ق/1845م)، معروف به شیخ صالح تَمیمی؛ ادیب و شاعر عراقی. | |||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۰۹: | ||
==مهارت در شاعری== | ==مهارت در شاعری== | ||
تمیمی شاعری توانا بود، در علم انساب و اخبار عرب نیز تبحر داشت و به سبب دانش گسترده او را «شیخ الشعرا» می‌خواندند. وی چنان شیفتۀ ابوتمام بود که او را «شیخ» خویش می‌نامید. بی‌گمان تمیمی همۀ حماسۀ ابوتمام را در حفظ داشت. برخی به سبب همین شیفتگی، از او به ابوتمام عصر خویش یا «ابوتمام صغیر» یاد کرده‌اند. اما او خود هیچ‌‌گاه به جایگاه شعرای درجۀ اول دست نیافت. | تمیمی شاعری توانا بود، در علم انساب و اخبار عرب نیز تبحر داشت و به سبب دانش گسترده او را «شیخ الشعرا» می‌خواندند. وی چنان شیفتۀ [[ابوتمام، حبیب بن اوس|ابوتمام]] بود که او را «شیخ» خویش می‌نامید. بی‌گمان تمیمی همۀ حماسۀ [[ابوتمام، حبیب بن اوس|ابوتمام]] را در حفظ داشت. برخی به سبب همین شیفتگی، از او به ابوتمام عصر خویش یا «ابوتمام صغیر» یاد کرده‌اند. اما او خود هیچ‌‌گاه به جایگاه شعرای درجۀ اول دست نیافت. | ||
تمیمی شعر خود را وسیلۀ کسب روزی قرار داده بود. مجیزگویی و غلو در اشعار او به‌ویژه در مدح داوود‌پاشا فراوان به چشم می‌خورد. | تمیمی شعر خود را وسیلۀ کسب روزی قرار داده بود. مجیزگویی و غلو در اشعار او به‌ویژه در مدح داوود‌پاشا فراوان به چشم می‌خورد. | ||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۱: | ||
دیوان وی که سراسر مدح والیان و امیران است، پس از مرگ شاعر به همت فرزندانش محمد سعید و کاظم گردآوری شد. محمد رضا سید سلمان و علی خاقانی با مقابلۀ نسخه‌های متعددی که در اختیار داشتند، در 1367ق/ 1948م دیوان تمیمی را منتشر کردند. به همراه این دیوان، مجموعه قصایدی در مدح شیخ عبدعلی، مولای هویزه با عنوان «الروضه التمیمیه» که حروف اول ابیات آن، همانند حروف رویِّ آن است، به چاپ رسید. | دیوان وی که سراسر مدح والیان و امیران است، پس از مرگ شاعر به همت فرزندانش محمد سعید و کاظم گردآوری شد. محمد رضا سید سلمان و علی خاقانی با مقابلۀ نسخه‌های متعددی که در اختیار داشتند، در 1367ق/ 1948م دیوان تمیمی را منتشر کردند. به همراه این دیوان، مجموعه قصایدی در مدح شیخ عبدعلی، مولای هویزه با عنوان «الروضه التمیمیه» که حروف اول ابیات آن، همانند حروف رویِّ آن است، به چاپ رسید. | ||
با عنایت به روشی که مصححان در چاپ دیوان به کار برده‌اند، می‌توان دریافت اشعاری که در دیوان وی گرد آمده، تنها بخش کوچکی از سروده‌های اوست، و شاید اشعار فراوانی از وی در مدح و رثای بزرگان و | با عنایت به روشی که مصححان در چاپ دیوان به کار برده‌اند، می‌توان دریافت اشعاری که در دیوان وی گرد آمده، تنها بخش کوچکی از سروده‌های اوست، و شاید اشعار فراوانی از وی در مدح و رثای بزرگان و اهل‌بیت(ع) باشد که ما برخی از آنها را در میان مجموعه‌های شعری می‌یابیم که البته با مقابلۀ دقیق می‌توان استقصا نمود. | ||
از دیگر آثار شعری او، «القصیده الهمزیه فی مدح امیرالمؤمنین علی بن | از دیگر آثار شعری او، «القصیده الهمزیه فی مدح امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب» است که به همراه تخمیسی از عبدالباقی بن سلیمان فاروقی همراه همزیۀ بوصیری در قاهره(1309ق) به چاپ رسیده است. امین نیز برخی از اشعار او را که در مدح پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) سروده شده، گرد آورده است. آثار تمیمی منحصر به این اشعار نیست؛ خاقانی به نمونه‌ای از «بند» نیز در آثار تمیمی اشاره کرده است. | ||
تمیمی تألیفاتی نیز داشته که جز نامی از آنها نمانده است، از جمله: الاخبار‌المستفاده من‌منادمات الشاه‌زاده. شرک العقول و غریب المنقول، که گویا در دوجلد به ترتیب سنوات بوده، و به روش تاریخ‌نگاران از 1200ق آغاز، و به 1240ق ختم شده بوده است. وی در این کتاب به ایام وزارت داوود‌پاشا پرداخته است. وشاح الرود و الجواهر و العقود فی نظم الوزیر داود. این کتاب نیز ظاهراً به شرح احوال شعرای دربار داوود‌پاشا و اشعار و نکته‌ها و لطایفی که میان ایشان رد و بدل شده، پرداخته است<ref> ایران‌ناز کاشیان، ج 16، ص172-174</ref> | تمیمی تألیفاتی نیز داشته که جز نامی از آنها نمانده است، از جمله: الاخبار‌المستفاده من‌منادمات الشاه‌زاده. شرک العقول و غریب المنقول، که گویا در دوجلد به ترتیب سنوات بوده، و به روش تاریخ‌نگاران از 1200ق آغاز، و به 1240ق ختم شده بوده است. وی در این کتاب به ایام وزارت داوود‌پاشا پرداخته است. وشاح الرود و الجواهر و العقود فی نظم الوزیر داود. این کتاب نیز ظاهراً به شرح احوال شعرای دربار داوود‌پاشا و اشعار و نکته‌ها و لطایفی که میان ایشان رد و بدل شده، پرداخته است<ref> ایران‌ناز کاشیان، ج 16، ص172-174</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۴۹: | خط ۱۴۶: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات جدید(بهمن) باقی زاده]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]] | |||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | [[رده:فاقد کد پدیدآور]] | ||