خدا در نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ابی طالب' به 'ابی‌طالب')
     
    خط ۹: خط ۹:
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =  ‎‏/‎‏خ‎‏4‎‏گ‎‏4 38/09 BP  
    | کد کنگره =  ‎‏/‎‏خ‎‏4‎‏گ‎‏4 38/09 BP  
    | موضوع =خدا - اثبات - علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - خدا شناسی - علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر
    | موضوع =خدا - اثبات - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - خدا شناسی - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = بنیاد بین‌المللی نهج‌البلاغه
    | ناشر = بنیاد بین‌المللی نهج‌البلاغه

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۴

    ‏خدا در نهج‌البلاغه
    خدا در نهج‌البلاغه
    پدیدآورانگرامی، محمدعلی (نويسنده)
    ناشربنیاد بین‌المللی نهج‌البلاغه
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1386ش - 1428ق
    چاپ1
    شابک978-964-6348-59-2
    موضوعخدا - اثبات - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - خدا شناسی - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏خ‎‏4‎‏گ‎‏4 38/09 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    خدا در نهج‌البلاغه اثر آیت‌الله شیخ محمدعلی گرامی، در بررسی معارف توحیدی نهج‌البلاغه به زبانی شیوا و روان.

    از منظر امیرالمؤمنین(ع)، آغاز و اساس دین، معرفت خداوند متعال بوده و این امر، از نقش کلیدی اصل خداشناسی در دین حکایت می‌کند. ازاین‌رو نویسنده بر آن است تا جرعه‌های ناب خداشناسی را از اقیانوس بیکران و زلال علوی برگیرد، زیرا معتقد است قلب پاک علوی، تجلیگاه اراده و علم ربوبی است[۱].

    وی با نگرش ژرف عقلی و نقلی به سخنان و بیانات امیرمؤمنان(ع)، دریچه‌ای غنی و ناب از معارف توحیدی را فراروی خداجویان و تشنه‎‌کامان ساحت ربوبی مهیا نموده که آدمی را بیش‌ازپیش و به طور عمیق، با خالق و مالک هستی آشنا نموده و از سوی دیگر، شبهات موجود در این حوزه را با تبحر و ظرافت مثال‌زدنی، پاسخ داده است[۲].

    نویسنده معتقد است سید رضی، از نگاه ادیبانه خویش، مجموعه سخنان حضرت علی(ع) را «نهج‌البلاغه» نامید، چرا که آموزنده آیین و روش سخنوری و بلاغت است. به باور وی، ویژگی کتاب و انسان جامع، چنین است که جامع کمالات‌اند و هرکسی از جهتی به آن عشق می‌ورزد، وگرنه نهج‌البلاغه را می‌توان مجموعه‌ای از نهج‌العرفان، نهج‌التوحید، نهج‌النبوة و الإمامة، نهج‌الحرب، نهج‌التربیة و... هم دانست. وی ضمن بحث‌وبررسی نهج‌البلاغه، معارف توحیدی (بخش اثبات صانع) را مورد بررسی و دقت قرار داده و ده راه را برای وصول به خداوند متعال، استخراج نموده و به بحث مفصل پیرامون هریک، از آن‌ها، پرداخته است که عبارت‌اند از:

    1. حدوث: در نهج‌البلاغه، گاه به‌صراحت کلمه «حدوث خلقت» به‌کاررفته و گاه نامی از آن به میان نیامده، ولی قرائنی فراروی بیننده گذاشته می‌شود که بر «حدوث جهان خلقت» راهنماست[۳].
    2. نظم: نهج‌البلاغه، بر نظم هستی چشم دوخته تا دیدگان آدمی، خدای هستی را دریابد[۴].
    3. هدایت غریزی: از دیدگاه نهج‌البلاغه، از دیگر راه‌هایی که می‌توان از آن مدد جست و با آن به اثبات وجود خداوند برخاست، اندیشه در هدایت غریزی انسان و حیوان است[۵].
    4. نقصان‌پذری پدیده‌ها[۶].
    5. حقیقت وجود[۷].
    6. هدف نهایی تکاملی[۸].
    7. فطرت[۹].
    8. دعا، نیاز روح[۱۰].
    9. فسخ عزم و تصمیم[۱۱].
    10. تجلی الله در قرآن[۱۲].

    پانویس

    1. ر.ک: پیشگفتار، ص11
    2. ر.ک:همان، ص12
    3. متن کتاب، ص15
    4. همان، ص43
    5. همان، ص67
    6. همان، ص84
    7. همان، ص105
    8. همان، ص138
    9. همان، ص169
    10. همان، ص187
    11. همان، ص197
    12. همان، ص205

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها