۱۰۶٬۵۰۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'زندگینامه' به 'زندگینامه') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''دو رساله عرفانی در عشق'''؛ حاوی دو رساله به نام‌های'''السوانح في العشق''' اثر [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]](457-520ق) و'''رساله در عشق''' اثر [[باخرزی، سعید بن مطهر|سیف‌الدین باخرزی]](586-659ق) است که توسط [[افشار، ایرج|ایرج افشار]] گردآوری و تحقیق شده است. | '''دو رساله عرفانی در عشق'''؛ حاوی دو رساله به نام‌های '''السوانح في العشق''' اثر [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]](457-520ق) و '''رساله در عشق''' اثر [[باخرزی، سعید بن مطهر|سیف‌الدین باخرزی]](586-659ق) است که توسط [[افشار، ایرج|ایرج افشار]] گردآوری و تحقیق شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
السوانح في العشق یا سوانح العشاق اثر خواجه احمد غزالی (457-520ق)؛ قدیمی‌ترین کتابی است که به‌طور مستقل در موضوع«عشق» و معانی ابکار آن، به زبان پارسی نوشته شده است. | السوانح في العشق یا سوانح العشاق اثر خواجه احمد غزالی (457-520ق)؛ قدیمی‌ترین کتابی است که به‌طور مستقل در موضوع«عشق» و معانی ابکار آن، به زبان پارسی نوشته شده است. | ||
سخن از عشق است و منظور از عشق در حیطه عرفان و تصوف اسلامی، بی‌شک همان عشق حقیقی (عشق مطلق یا عشق الهی) است و بس. | سخن از عشق است و منظور از عشق در حیطه عرفان و تصوف اسلامی، بی‌شک همان عشق حقیقی (عشق مطلق یا عشق الهی) است و بس. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۳: | ||
معروفیت«ادبی-عرفانی» خواجه احمد، به‌واسطه رساله «سوانح» اوست. | معروفیت«ادبی-عرفانی» خواجه احمد، به‌واسطه رساله «سوانح» اوست. | ||
[[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]]، رساله سوانح را در بیان زیبایی آفرینش یعنی «عشق» به صورتی زیبا شناسه‌گانه مدون ساخته و تصنیف نموده است. درواقع می‌توان گفت که سوانح اولین رساله‌ای است که درباره عشق به زبان پارسی نگارش و تدوین یافته است. | |||
احمد | |||
خواجه احمد در رساله سوانح، موضوع عشق را الحق به زیباترین وجهی به رشته تحریر و نگارش درآورده و با چنان استادی و پختگی قلم‌زده که هیچ کتابی در موضوع عشق به پایه آن نرسیده است. | خواجه احمد در رساله سوانح، موضوع عشق را الحق به زیباترین وجهی به رشته تحریر و نگارش درآورده و با چنان استادی و پختگی قلم‌زده که هیچ کتابی در موضوع عشق به پایه آن نرسیده است. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۰: | ||
احمد غزالی گفتار خویش را از بیان حقیقت مطلق عشق که در حجاب تعزز خود متعزز است، آغاز می‌کند و در ادامه، به بیان ظهور این عشق یا قوس نزول می‌پردازد و سپس از سیر عاشق و معشوق یا قوس صعود سخن می‌گوید که در آن هستی عاشق به رؤیت تجلی صفات محبوب از او ستده و او به عالم فنا رهسپار می‌شود تا در عشق نیست شده و به نظر بی‌صبری بینای جمال ربوبیت شود<ref>همان</ref>. | احمد غزالی گفتار خویش را از بیان حقیقت مطلق عشق که در حجاب تعزز خود متعزز است، آغاز می‌کند و در ادامه، به بیان ظهور این عشق یا قوس نزول می‌پردازد و سپس از سیر عاشق و معشوق یا قوس صعود سخن می‌گوید که در آن هستی عاشق به رؤیت تجلی صفات محبوب از او ستده و او به عالم فنا رهسپار می‌شود تا در عشق نیست شده و به نظر بی‌صبری بینای جمال ربوبیت شود<ref>همان</ref>. | ||
===رساله در عشق=== | ===رساله در عشق=== | ||
رساله در عشق، تألیف سیف‌الدین سعید بن مطهر بن سعید(586-659ق) معروف به سیف‌الدین باخرزی است | رساله در عشق، تألیف سیف‌الدین سعید بن مطهر بن سعید(586-659ق) معروف به سیف‌الدین باخرزی است | ||
رساله عشق باخرزی از جمله رسالات عرفانی است که با اشعاری چند مشحون شده است. قبل از متن رساله باخرزی، شرحی از احوال و زندگی وی و اخلاف او فراهم آمده است. | رساله عشق باخرزی از جمله رسالات عرفانی است که با اشعاری چند مشحون شده است. قبل از متن رساله باخرزی، شرحی از احوال و زندگی وی و اخلاف او فراهم آمده است. | ||