دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR104478J1.jpg | عنوان = دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران | عنوان‌های دیگر = دیوان صوفی مازندرانی | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ص‍وف‍ی‌ م‍ازن‍دران‍ی‌، م‍ح‍م‍د (نويسنده) طاهری...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =     
    | کد کنگره =PIR ۶۳۹۵/د۹      
    | موضوع =شعر فارسی - قرن 11ق.
    | موضوع =شعر فارسی - قرن 11ق.
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی'''، دیوان اشعار محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران است که به اهتمام، تصحیح و تحشیه طاهری شهاب، منتشر شده است.
    '''دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی'''، دیوان اشعار [[ص‍وف‍ی‌ م‍ازن‍دران‍ی‌، م‍ح‍م‍د|محمد صوفی مازندرانی]] از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران است که به اهتمام، تصحیح و تحشیه [[طاهری شهاب، محمد|طاهری شهاب]]، منتشر شده است.


    این دیوان را خود ملامحمد از اشعار خویش، انتخاب و تدوین نموده است و به قول مؤلف میخانه، شامل هزار بیت و کسری اشعار است و نسخه‌های خطی متفاوت آن در کتابخانه‌های مختلف، موجود است<ref>ر.ک: مقدمه، ص9</ref>.
    این دیوان را خود ملامحمد از اشعار خویش، انتخاب و تدوین نموده است و به قول مؤلف میخانه، شامل هزار بیت و کسری اشعار است و نسخه‌های خطی متفاوت آن در کتابخانه‌های مختلف، موجود است<ref>ر.ک: مقدمه، ص9</ref>.
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم می‌شود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر می‌شود:
    مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم می‌شود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر می‌شود:
    * قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله:
    * قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله:
    '''نصیرا بس ز محنت بدگوارست/ چو باد مهرگان ناسازگارست'''
    {{شعر}}
     
    {{ب|''نصیرا بس ز محنت بدگوارست''|2='' چو باد مهرگان ناسازگارست''}}
    '''خوش آوازست و بد ذات و گزنده/ چو مار مهره‌دار و زهردارست... '''<ref>متن کتاب، ص10</ref>.
    {{ب|''خوش آوازست و بد ذات و گزنده''|2=''چو مار مهره‌دار و زهردارست...''<ref>متن کتاب، ص10</ref>}}
    {{پایان شعر}}
    * غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند:
    * غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند:
    '''ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیست/ که این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست'''
    {{شعر}}
     
    {{ب|''ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیست''|2=''که این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست''}}
    '''از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ او/ درون دیده من جای روشنایی نیست'''<ref>همان، ص29</ref>.
    {{ب|''از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ او''|2=''درون دیده من جای روشنایی نیست''<ref>همان، ص29</ref>}}
    {{پایان شعر}}
    * رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند:
    * رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند:
    '''یاری که زما همه گریزست او را/ پیوسته ز ما تهی کند پهلو را'''
    {{شعر}}
     
    {{ب|''یاری که زما همه گریزست او را''|2=''پیوسته ز ما تهی کند پهلو را''}}
    '''روزی ناگه بگیرم آن بدخو را/ زآنگونه که یوز گرسنه آهو را'''<ref>همان، ص59</ref>.
    {{ب|''روزی ناگه بگیرم آن بدخو را''|2=''زآنگونه که یوز گرسنه آهو را''<ref>همان، ص59</ref>}}
    {{پایان شعر}}
    *ساقی‌نامه:
    *ساقی‌نامه:
    '''الا ای دل مانده از کار و بار/ بمستی و دیوانگی سر برآر'''
    {{شعر}}
     
    {{ب|''الا ای دل مانده از کار و بار''|2=''بمستی و دیوانگی سر برآر''}}
    '''ندیدیم خیری ز فرزانگی/ نبستیم طرفی ز دیوانگی'''
    {{ب|''ندیدیم خیری ز فرزانگی''|2=''نبستیم طرفی ز دیوانگی''}}
     
    {{ب|''بیا تا سر خویشتن بشکنیم''|2=''ز مغز خود این هر دو بیرون کنیم''<ref>همان، ص73</ref>}}
    '''بیا تا سر خویشتن بشکنیم/ ز مغز خود این هر دو بیرون کنیم'''<ref>همان، ص73</ref>.
    {{پایان شعر}}


    در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که صوفی مازندرانی در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردی‌های خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...<ref>همان، ص89</ref>. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است<ref>همان، ص94</ref>.
    در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که [[ص‍وف‍ی‌ م‍ازن‍دران‍ی‌، م‍ح‍م‍د|صوفی مازندرانی]] در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردی‌های خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...<ref>همان، ص89</ref>. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است<ref>همان، ص94</ref>.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۶۲: خط ۶۵:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۰

    دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران
    دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران
    پدیدآورانص‍وف‍ی‌ م‍ازن‍دران‍ی‌، م‍ح‍م‍د (نويسنده) طاهری شهاب، محمد (مصحح)
    عنوان‌های دیگردیوان صوفی مازندرانی
    سال نشر1347ش
    چاپ1
    موضوعشعر فارسی - قرن 11ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    PIR ۶۳۹۵/د۹
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی، دیوان اشعار محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران است که به اهتمام، تصحیح و تحشیه طاهری شهاب، منتشر شده است.

    این دیوان را خود ملامحمد از اشعار خویش، انتخاب و تدوین نموده است و به قول مؤلف میخانه، شامل هزار بیت و کسری اشعار است و نسخه‌های خطی متفاوت آن در کتابخانه‌های مختلف، موجود است[۱].

    مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم می‌شود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر می‌شود:

    • قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله:
    نصیرا بس ز محنت بدگوارست چو باد مهرگان ناسازگارست
    خوش آوازست و بد ذات و گزندهچو مار مهره‌دار و زهردارست...[۲]
    • غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند:
    ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیستکه این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست
    از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ اودرون دیده من جای روشنایی نیست[۳]
    • رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند:
    یاری که زما همه گریزست او راپیوسته ز ما تهی کند پهلو را
    روزی ناگه بگیرم آن بدخو رازآنگونه که یوز گرسنه آهو را[۴]
    • ساقی‌نامه:
    الا ای دل مانده از کار و باربمستی و دیوانگی سر برآر
    ندیدیم خیری ز فرزانگینبستیم طرفی ز دیوانگی
    بیا تا سر خویشتن بشکنیمز مغز خود این هر دو بیرون کنیم[۵]

    در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که صوفی مازندرانی در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردی‌های خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...[۶]. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است[۷].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص9
    2. متن کتاب، ص10
    3. همان، ص29
    4. همان، ص59
    5. همان، ص73
    6. همان، ص89
    7. همان، ص94

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها