دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم می‌شود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر می‌شود:
    مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم می‌شود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر می‌شود:
    * قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله:
    * قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله:
    '''نصیرا بس ز محنت بدگوارست/ چو باد مهرگان ناسازگارست'''
    {{شعر}}
     
    {{ب|''نصیرا بس ز محنت بدگوارست''|2='' چو باد مهرگان ناسازگارست''}}
    '''خوش آوازست و بد ذات و گزنده/ چو مار مهره‌دار و زهردارست... '''<ref>متن کتاب، ص10</ref>.
    {{ب|''خوش آوازست و بد ذات و گزنده''|2=''چو مار مهره‌دار و زهردارست...''<ref>متن کتاب، ص10</ref>}}
    {{پایان شعر}}
    * غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند:
    * غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند:
    '''ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیست/ که این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست'''
    {{شعر}}
     
    {{ب|''ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیست''|2=''که این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست''}}
    '''از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ او/ درون دیده من جای روشنایی نیست'''<ref>همان، ص29</ref>.
    {{ب|''از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ او''|2=''درون دیده من جای روشنایی نیست''<ref>همان، ص29</ref>}}
    {{پایان شعر}}
    * رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند:
    * رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند:
    '''یاری که زما همه گریزست او را/ پیوسته ز ما تهی کند پهلو را'''
    {{شعر}}
     
    {{ب|''یاری که زما همه گریزست او را''|2=''پیوسته ز ما تهی کند پهلو را''}}
    '''روزی ناگه بگیرم آن بدخو را/ زآنگونه که یوز گرسنه آهو را'''<ref>همان، ص59</ref>.
    {{ب|''روزی ناگه بگیرم آن بدخو را''|2=''زآنگونه که یوز گرسنه آهو را''<ref>همان، ص59</ref>}}
    {{پایان شعر}}
    *ساقی‌نامه:
    *ساقی‌نامه:
    '''الا ای دل مانده از کار و بار/ بمستی و دیوانگی سر برآر'''
    {{شعر}}
     
    {{ب|''الا ای دل مانده از کار و بار''|2=''بمستی و دیوانگی سر برآر''}}
    '''ندیدیم خیری ز فرزانگی/ نبستیم طرفی ز دیوانگی'''
    {{ب|''ندیدیم خیری ز فرزانگی''|2=''نبستیم طرفی ز دیوانگی''}}
     
    {{ب|''بیا تا سر خویشتن بشکنیم''|2=''ز مغز خود این هر دو بیرون کنیم''<ref>همان، ص73</ref>}}
    '''بیا تا سر خویشتن بشکنیم/ ز مغز خود این هر دو بیرون کنیم'''<ref>همان، ص73</ref>.
    {{پایان شعر}}


    در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که [[ص‍وف‍ی‌ م‍ازن‍دران‍ی‌، م‍ح‍م‍د|صوفی مازندرانی]] در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردی‌های خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...<ref>همان، ص89</ref>. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است<ref>همان، ص94</ref>.
    در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که [[ص‍وف‍ی‌ م‍ازن‍دران‍ی‌، م‍ح‍م‍د|صوفی مازندرانی]] در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردی‌های خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...<ref>همان، ص89</ref>. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است<ref>همان، ص94</ref>.

    نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۸

    دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران
    دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران
    پدیدآورانص‍وف‍ی‌ م‍ازن‍دران‍ی‌، م‍ح‍م‍د (نويسنده) طاهری شهاب، محمد (مصحح)
    عنوان‌های دیگردیوان صوفی مازندرانی
    سال نشر1347ش
    چاپ1
    موضوعشعر فارسی - قرن 11ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی، دیوان اشعار محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران است که به اهتمام، تصحیح و تحشیه طاهری شهاب، منتشر شده است.

    این دیوان را خود ملامحمد از اشعار خویش، انتخاب و تدوین نموده است و به قول مؤلف میخانه، شامل هزار بیت و کسری اشعار است و نسخه‌های خطی متفاوت آن در کتابخانه‌های مختلف، موجود است[۱].

    مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم می‌شود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر می‌شود:

    • قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله:
    نصیرا بس ز محنت بدگوارست چو باد مهرگان ناسازگارست
    خوش آوازست و بد ذات و گزندهچو مار مهره‌دار و زهردارست...[۲]
    • غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند:
    ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیستکه این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست
    از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ اودرون دیده من جای روشنایی نیست[۳]
    • رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند:
    یاری که زما همه گریزست او راپیوسته ز ما تهی کند پهلو را
    روزی ناگه بگیرم آن بدخو رازآنگونه که یوز گرسنه آهو را[۴]
    • ساقی‌نامه:
    الا ای دل مانده از کار و باربمستی و دیوانگی سر برآر
    ندیدیم خیری ز فرزانگینبستیم طرفی ز دیوانگی
    بیا تا سر خویشتن بشکنیمز مغز خود این هر دو بیرون کنیم[۵]

    در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که صوفی مازندرانی در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردی‌های خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...[۶]. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است[۷].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص9
    2. متن کتاب، ص10
    3. همان، ص29
    4. همان، ص59
    5. همان، ص73
    6. همان، ص89
    7. همان، ص94

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها