دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم می‌شود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر می‌شود: | مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم می‌شود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر می‌شود: | ||
* قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله: | * قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''نصیرا بس ز محنت بدگوارست''|2='' چو باد مهرگان ناسازگارست''}} | |||
{{ب|''خوش آوازست و بد ذات و گزنده''|2=''چو مار مهره‌دار و زهردارست...''<ref>متن کتاب، ص10</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
* غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند: | * غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیست''|2=''که این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست''}} | |||
{{ب|''از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ او''|2=''درون دیده من جای روشنایی نیست''<ref>همان، ص29</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
* رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند: | * رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''یاری که زما همه گریزست او را''|2=''پیوسته ز ما تهی کند پهلو را''}} | |||
{{ب|''روزی ناگه بگیرم آن بدخو را''|2=''زآنگونه که یوز گرسنه آهو را''<ref>همان، ص59</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
*ساقی‌نامه: | *ساقی‌نامه: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''الا ای دل مانده از کار و بار''|2=''بمستی و دیوانگی سر برآر''}} | |||
{{ب|''ندیدیم خیری ز فرزانگی''|2=''نبستیم طرفی ز دیوانگی''}} | |||
{{ب|''بیا تا سر خویشتن بشکنیم''|2=''ز مغز خود این هر دو بیرون کنیم''<ref>همان، ص73</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که [[صوفی مازندرانی، محمد|صوفی مازندرانی]] در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردی‌های خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...<ref>همان، ص89</ref>. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است<ref>همان، ص94</ref>. | در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که [[صوفی مازندرانی، محمد|صوفی مازندرانی]] در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردی‌های خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...<ref>همان، ص89</ref>. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است<ref>همان، ص94</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۸
| دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صوفی مازندرانی، محمد (نويسنده) طاهری شهاب، محمد (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | دیوان صوفی مازندرانی |
| سال نشر | 1347ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 11ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی، دیوان اشعار محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران است که به اهتمام، تصحیح و تحشیه طاهری شهاب، منتشر شده است.
این دیوان را خود ملامحمد از اشعار خویش، انتخاب و تدوین نموده است و به قول مؤلف میخانه، شامل هزار بیت و کسری اشعار است و نسخه‌های خطی متفاوت آن در کتابخانه‌های مختلف، موجود است[۱].
مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم می‌شود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر می‌شود:
- قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله:
| نصیرا بس ز محنت بدگوارست | چو باد مهرگان ناسازگارست | |
| خوش آوازست و بد ذات و گزنده | چو مار مهره‌دار و زهردارست...[۲] |
- غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند:
| ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیست | که این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست | |
| از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ او | درون دیده من جای روشنایی نیست[۳] |
- رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند:
| یاری که زما همه گریزست او را | پیوسته ز ما تهی کند پهلو را | |
| روزی ناگه بگیرم آن بدخو را | زآنگونه که یوز گرسنه آهو را[۴] |
- ساقی‌نامه:
| الا ای دل مانده از کار و بار | بمستی و دیوانگی سر برآر | |
| ندیدیم خیری ز فرزانگی | نبستیم طرفی ز دیوانگی | |
| بیا تا سر خویشتن بشکنیم | ز مغز خود این هر دو بیرون کنیم[۵] |
در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که صوفی مازندرانی در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردی‌های خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...[۶]. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.