رستگار فسایی، منصور: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۶

رستگار فسایی، منصور

نام	رستگار فسایی، منصور
نام‎های دیگر	فسائی، منصور بن محمد علی
نام پدر	على‌محمد
متولد	1317 ش
محل تولد	محله بازار فسا
رحلت
اساتید
برخی آثار	فارسنامه ابن بلخی آثار عجم فارسنامه ناصری
کد مؤلف	AUTHORCODE00969AUTHORCODE

منصور رستگار فسايى (متولد۶ بهمن ۱۳۱۷ش ـ فسا)، پژوهشگر، نویسنده، ایران‌شناس، شاعر، مصصح و شاهنامه‌پژوه ایرانی، چهرهٔ ماندگار عرصهٔ ادبیات فارسی و استاد بازنشستهٔ دانشگاه شیراز

ولادت

ایشان فرزند على‌محمد، در 6 بهمن‌ماه 1317ش، در محله بازار فسا، ديده به جهان گشود.

پدرش كارمند وزارت دارایى بود كه مدت‌ها رياست حسابدارى و معاونت ادارات دارایى فسا، كازرون و آباده را بر عهده داشت.

مادرش بانو شريعت مروج، دختر مرحوم حاج نصرالله مروج از تجار بسيار مؤمن و متقى شهرستان فسا بود كه خود نيز آيتى از تقوا و فضيلت به شمار مى‌آمد.

تحصیلات

وى تحصيلات ابتدايى خود را در دبستان روزبهان اوحدى و تحصيلات متوسطه را در دبيرستان ذوالقدر فسا ادامه داد و در سال 1337ش، با كسب رتبه اول، امتحانات ششم ادبى را گذراند و بدون كنكور و با اخذ بورس تحصيلى، در رشته زبان و ادبيات فارسى دانشكده ادبيات شيراز، به تحصيل پرداخت و در طول تحصيل، به خاطر احراز رتبه دوم در رشته زبان و ادبيات فارسى، به اخذ مدال نقره حكمت (اهدايى شادروان على‌اصغر حكمت) و جوايز نقدى شادروان دكتر صورتگر توفيق يافت.

پس از فراغت از تحصيل، از 1340/7/22ش، به استخدام وزرات فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد و در دبيرستان ذوالقدر فسا به تدريس پرداخت و سپس به مديريت دبيرستان حكمت فسا منصوب گرديد و مدت دو سال در اين سمت انجام وظيفه كرد و كتاب «آتشكده» در تاريخ و جغرافياى شهر باستانى و تاريخى فسا را در اين دوران منتشر ساخت.

بعد از كسب ليسانس زبان و ادبيات فارسى از دانشگاه شيراز در سال 1340ش، در سال 1344ش، به تهران منتقل شد و در دانشكده حقوق به تحصيل پرداخت و در سال 1345ش، در فوق ليسانس زبان و ادبيات فارسى دانشكده ادبيات تهران قبول شد و پس از اتمام آن، به دوره دكترى زبان و ادبيات فارسى همان دانشكده وارد شد و پس از گذراندن دروس مربوطه، پايان‌نامه تحصيلات دكترى خود را تحت عنوان «صور خيال در شاهنامه فردوسى» به انجام رسانيده و در تاريخ 1349/12/25ش، به اخذ دكترى زبان و ادبيات فارسى توفيق يافت.

در 1349/6/15ش، از وزارت آموزش و پرورش به دانشگاه شيراز منتقل شد و پس از مدتى كوتاه، با سمت مربى، به استاديارى رسيده و به تدريس و تحقيق در بخش زبان و ادبيات فارسى اين دانشگاه پرداخت و پس از طى دوره دانشيارى، در سال 1365ش به استادى رسيد و در نهايت، با سمت استاد پايه بازنشسته شد.

وى از بدو استخدام در دانشگاه شيراز، به تدريس درس‌هاى سبک ‌شناسى نثر و نظم، نقد ادبى، انواع ادبى، روش تحقيق، حماسه‌ها، بوستان سعدى، سياست‌نامه و قابوس‌نامه و فرخى و ادبيات معاصر و حافظ و چند درس ديگر پرداخت و پس از افتتاح دوره كارشناسى ارشد و دكترى زبان و ادبيات فارسى در دانشگاه شيراز، دروس نظم و نثر 1، سمينار، متون نظم 2 و تحقيق در حماسه‌ها، ادبيات غنايى و مكتب‌هاى ادبى جهان و معانى و بيان را تدريس كرد و هدايت بيش از 15 رساله فوق ليسانس در دانشگاه شيراز و 10 رساله در دانشگاه‌هاى ديگر و 9 رساله دكترى را بر عهده داشت.

از سال 1370ش، به ايجاد رشته زبان و ادبيات فارسى در دوره‌هاى كارشناسى و ارشد در دانشگاه شيراز و فسا همت گماشت و در ايجاد دوره دكترى در بخش زبان و ادبيات فارسى دانشگاه شيراز و طرح برنامه‌هاى فوق دكترى و ايجاد گرايش‌هاى مختلف در رشته زبان و ادبيات فارسى، كوششى موفق را به انجام رسانيد و پيوسته دروسى را در اين رشته‌ها تدريس كرد.

ایشان در سال ۱۳۸۵ با پایهٔ ۲۷ استادی از دانشگاه شیراز بازنشسته شد. وی سابقهٔ تدریس در دانشگاه‌های معتبری مانند دانشگاه کمبریج انگلستان (۱۹۷۵-۱۹۷۶)، دانشگاه‌هاروارد (۱۹۸۹)، دانشگاه پنسیلوانیا (۱۹۹۷-۱۹۹۸)،

دانشگاه برازیلیا در برزیل (۲۰۰۲-۲۰۰۳)، دانشگاه دولتی مسکو (۲۰۰۶) و بخش مطالعات خاور نزدیک دانشگاه آریزونای آمریکا (۲۰۰۶-۲۰۱۰) را در کارنامهٔ علمی خود دارد.

منصور رستگار فسایی همچنین عضو هیأت مؤسس و مدیر مؤسسهٔ آموزش عالی حافظ شیراز است. وی در حوزهٔ مطالعات پیرامون اسطوره، حماسه، فردوسی و حافظ و نیز در زمینهٔ تصحیح متون کلاسیک فارسی دارای تخصص است.

در زمينه مسائل اجتماعى و دانشگاهى نيز بسيار علاقه‌مند به طرح نظرات و پيشنهادهايى براى بهبود کیفیت آموزش و پژوهش در سطوح مختلف بوده و همچنين در ايجاد بنياد فارس‌شناسى، فرهنگ‌سراى حافظ و دانشگاه حافظ در شيراز سهيم بود و عضويت انجمن مفاخر استان فارس و بنياد فرهنگى دكتر نورانى وصال و هيئت تحريريه مجله فرهنگ فارس و مجله دانشكده ادبيات دانشگاه تهران و مشهد را بر عهده داشته است.

آثار

تاكنون 40 جلد كتاب از ايشان منتشر شده است كه برخى از آنها عبارتند از:

حافظ و پيدا و پنهان زندگى؛
فرهنگ نام‌هاى شاهنامه؛
آثار عجم؛
فارس‌نامه ابن بلخى؛
تذكره شعراى دارالعلم شيراز؛
فارس‌نامه ناصرى؛
21 گفتار در شاهنامه فردوسى؛
اژدها در اساطير ايران؛
شرح و گزارش حماسه رستم و سهراب؛
رستم و اسفنديار؛
داستان فرود سياوش؛
پيكرگردانى در اساطير؛
فردوسى و هويت‌شناسى ايرانى؛
فردوسى و شاعران ديگر؛
برگزيده سام‌نامه خواجو؛
مجموعه مقالات درباره زندگى و شعر سعدى؛
مجموعه مقالات درباره شعر و زندگى حافظ، (در شش چاپ) آشتى با قاآنى و ديوان بسحق اطعمه شيرازى؛
احوال و آثار على‌اصغر حكمت شيرازى؛
انواع شعر فارسى؛
انواع نثر فارسى؛
مقالات فرزاد درباره حافظ؛
سروده‌هاى فرزاد؛
احوال و آثار دكتر پرويز ناتل خانلرى.