۱۱٬۳۳۳
ویرایش
{{مراجع تقلید}}←وابستهها
جز (جایگزینی متن - 'میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود' به 'میرزای شیرازی، سید محمدحسن') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
({{مراجع تقلید}}←وابستهها) |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |27 محرمالحرام ۱۳۰۶ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
[[شریفالعلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریفالعلماء مازندرانی]] | [[شریفالعلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریفالعلماء مازندرانی]] | ||
[[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سید ابراهیم قزوینی]] | [[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|سید ابراهیم قزوینی]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
اساتید بنام و معماران علمی و معنوی «کنی» در حوزه نجف عبارت بودند از: [[صاحب جواهر، محمدحسن|شیخ محمد حسن نجفی]] معروف به [[صاحب جواهر]] (متوفی ۱۲۶۶ ق)، شیخ حسن کاشفالغطاء (متوفی ۱۲۶۲ ق.) شیخ مشکور حولاوی نجفی (متوفی ۱۲۷۳ق). | اساتید بنام و معماران علمی و معنوی «کنی» در حوزه نجف عبارت بودند از: [[صاحب جواهر، محمدحسن|شیخ محمد حسن نجفی]] معروف به [[صاحب جواهر]] (متوفی ۱۲۶۶ ق)، شیخ حسن کاشفالغطاء (متوفی ۱۲۶۲ ق.) شیخ مشکور حولاوی نجفی (متوفی ۱۲۷۳ق). | ||
در کنار حوزه نجف، حوزه علمیه کربلا نیز جایگاه پرورش دانش طلبان بود. شیخ علی کنی در جوار آستان مقدس حضرت امام حسین علیهالسّلام از محضر دو استاد برجستهای چون [[شریفالعلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریفالعلماء مازندرانی]] (متوفی ۱۲۴۵ق) و [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سید ابراهیم قزوینی]] معروف به [[صاحب ضوابط]] (متوفی ۱۲۶۲ ق.) کسب فیض کرد و دوره عالی فقه و اصول را گذراند و در لغت، فقه، اصول، حديث، رجال و تفسیر متبحر گشت. | در کنار حوزه نجف، حوزه علمیه کربلا نیز جایگاه پرورش دانش طلبان بود. شیخ علی کنی در جوار آستان مقدس حضرت امام حسین علیهالسّلام از محضر دو استاد برجستهای چون [[شریفالعلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریفالعلماء مازندرانی]] (متوفی ۱۲۴۵ق) و [[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|سید ابراهیم قزوینی]] معروف به [[صاحب ضوابط]] (متوفی ۱۲۶۲ ق.) کسب فیض کرد و دوره عالی فقه و اصول را گذراند و در لغت، فقه، اصول، حديث، رجال و تفسیر متبحر گشت. | ||
== ریاست دینی در ایران == | == ریاست دینی در ایران == | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
== توجه به مسائل سیاسی == | == توجه به مسائل سیاسی == | ||
ملاعلیکنی به مسائل سیاسی نیز توجه داشت و با توجه به آنکه به تعبیر عالم معاصرش، [[جاپلقی بروجردی، علیاصغر|جاپلقی]] مؤلف [[طرائف المقال في معرفة طبقات الرجال|طرائفالمقال]]، پناه مظلومان بود و بر صاحبان قدرت (جبابره) سلطه داشت و سخنش نزد سلطان (یعنی ناصرالدین شاه قاجار) پذیرفته میشد، در مواقع ضروری از برخی مداخلات ابا نداشت. از جمله پس از انعقاد قرارداد رویتر در ۱۲۹۰، در نامهای به ناصرالدین شاه، با اشاره به مُفاد قرارداد که طبق آن «جمیع خلق مجبور بر تسلیم اموال و املاک خود» بودند و نفی صریح تسلط دولت بر «املاک و اشجار و آب و اراضی رعایا که حتمآ بفروشند» (با ذکر یک مثال از حقوق شهروندی در فرانسه) و تأکید بر اینکه حاصل این قرارداد، از بین رفتن اقتدار دولت و ملت و ناتوانی در حفظ سرحدات و عدم امکان مقابله با هجوم دشمنان است و امتیازات و تصرفات این کمپانی در ایران به مراتب بیش از کمپانی هند خواهد بود، به مخالفت با آن پرداخت و ضمن تأکید بر اینکه «اگر علمای اعلام در مسائل دولتیه اختلالی مشاهده فرمایند... لازم است عرض کنند»، خواه پسند خاطر شاه بشود یا نشود و «در مقام اصلاح آن برآید یا نیاید»، از شاه قاطعانه خواست که «اهتمام بر حفظ دین و دولت و دفع هر خائن از مملکت و ملت» نماید و «به خصوص همین شخصی را که قرار راهآهن داده و عهدنامه آن را بر وفق صلاح دشمن دین و دولت نوشته» برکنار کند. مراد وی در این ماجرا، میرزا حسینخان | ملاعلیکنی به مسائل سیاسی نیز توجه داشت و با توجه به آنکه به تعبیر عالم معاصرش، [[جاپلقی بروجردی، علیاصغر|جاپلقی]] مؤلف [[طرائف المقال في معرفة طبقات الرجال|طرائفالمقال]]، پناه مظلومان بود و بر صاحبان قدرت (جبابره) سلطه داشت و سخنش نزد سلطان (یعنی ناصرالدین شاه قاجار) پذیرفته میشد، در مواقع ضروری از برخی مداخلات ابا نداشت. از جمله پس از انعقاد قرارداد رویتر در ۱۲۹۰، در نامهای به ناصرالدین شاه، با اشاره به مُفاد قرارداد که طبق آن «جمیع خلق مجبور بر تسلیم اموال و املاک خود» بودند و نفی صریح تسلط دولت بر «املاک و اشجار و آب و اراضی رعایا که حتمآ بفروشند» (با ذکر یک مثال از حقوق شهروندی در فرانسه) و تأکید بر اینکه حاصل این قرارداد، از بین رفتن اقتدار دولت و ملت و ناتوانی در حفظ سرحدات و عدم امکان مقابله با هجوم دشمنان است و امتیازات و تصرفات این کمپانی در ایران به مراتب بیش از کمپانی هند خواهد بود، به مخالفت با آن پرداخت و ضمن تأکید بر اینکه «اگر علمای اعلام در مسائل دولتیه اختلالی مشاهده فرمایند... لازم است عرض کنند»، خواه پسند خاطر شاه بشود یا نشود و «در مقام اصلاح آن برآید یا نیاید»، از شاه قاطعانه خواست که «اهتمام بر حفظ دین و دولت و دفع هر خائن از مملکت و ملت» نماید و «به خصوص همین شخصی را که قرار راهآهن داده و عهدنامه آن را بر وفق صلاح دشمن دین و دولت نوشته» برکنار کند. مراد وی در این ماجرا، میرزا حسینخان سپهسالار، صدراعظم وقت بود و سبب عزل او در رشت هنگام بازگشت شاه از سفر اروپا، شد. کنی، همچنین در آن نامه، به میرزا ملکمخان و اقدام او به تأسیس فراموشخانه (مجلس فراموشی) و مخالفت همه جانبه خود با آن اشاره کرد. برخی نوشتهاند که با وجود تقاضاهای مکررِ سپهسالار، وی حاضر به ملاقات با او نشد. | ||
== ساده زیستی == | == ساده زیستی == | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
آن فقیه برجسته، تربیت شاگردان را یکی از اهداف اساسی خود قرار داد و به برپایی درس فقه و اصول و دیگر رشتههای علوم اسلامی اقدام ورزید. برخی از شاگردان او از این قرارند: | آن فقیه برجسته، تربیت شاگردان را یکی از اهداف اساسی خود قرار داد و به برپایی درس فقه و اصول و دیگر رشتههای علوم اسلامی اقدام ورزید. برخی از شاگردان او از این قرارند: | ||
# شیخ موسی شراره عاملی (متوفی ۱۳۰۶ق.) | |||
شیخ موسی شراره عاملی (متوفی | # شیخ محمد باقر نجم آبادی (متوفی ۱۳۴۷ق.) | ||
# شیخ اسدالله تهرانی (متوفی ۱۳۵۲ق.) | |||
شیخ محمد باقر نجم آبادی (متوفی | # سید محمود حیاطشاهی | ||
# سید محمد لواسانی | |||
شیخ اسدالله تهرانی (متوفی | # سید محمد مرعشی | ||
# مولا محمد علی خوانساری | |||
سید محمود حیاطشاهی | # ملا محمد تقی سنجابی | ||
# میرزا حسین نایب الصدر | |||
سید محمد لواسانی | # شیخ محمد حسین گرگانی (متوفی ۱۳۵۳ق.) | ||
# شیخ حسین بافقی (متوفی ۱۳۱ ق.) | |||
سید محمد مرعشی | |||
مولا محمد علی خوانساری | |||
ملا محمد تقی سنجابی | |||
میرزا حسین نایب الصدر | |||
شیخ محمد حسین گرگانی (متوفی | |||
شیخ حسین بافقی (متوفی | |||
== مقتدای همگان == | == مقتدای همگان == | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۰۴: | ||
به موجب این قرارداد امضا شده، تأسیس راه آهن از دریای خزر تا خلیج فارس علاوه بر حق تصرّف کلیه زمینهای واقع در مسیر، دایر کردن راه آهن شهری، بهرهبرداری از همه معادن، از جمله زغال سنگ، نفت و آهن و سُرب، بهرهبرداری از جنلگهای ملی در سراسر مملکت و وصول انحصاری حقوق گمرکی و به طور خلاصه کلیه منابع ثروت ملی ایران به رویتر واگذار شد. | به موجب این قرارداد امضا شده، تأسیس راه آهن از دریای خزر تا خلیج فارس علاوه بر حق تصرّف کلیه زمینهای واقع در مسیر، دایر کردن راه آهن شهری، بهرهبرداری از همه معادن، از جمله زغال سنگ، نفت و آهن و سُرب، بهرهبرداری از جنلگهای ملی در سراسر مملکت و وصول انحصاری حقوق گمرکی و به طور خلاصه کلیه منابع ثروت ملی ایران به رویتر واگذار شد. | ||
«لرد کرزن» این امتیاز را چنین توصیف میکند «... موقعی که متن این قرارداد منتشر گردید، نفس اروپا از حیرت بند آمد، زیرا تا آخر تاریخ در صحنه معاملات | «لرد کرزن» این امتیاز را چنین توصیف میکند «... موقعی که متن این قرارداد منتشر گردید، نفس اروپا از حیرت بند آمد، زیرا تا آخر تاریخ در صحنه معاملات بینالمللی چنین امری سابقه نداشت که پادشاهی تمام ثروتهای زمینی، زیرزمینی و کلیه منابع طبیعی و پولی و اقتصادی کشورش را بدین سان مفت و دربست در اختیار یک سرمایهدار خارجی گذاشته باشد.» | ||
«لس یر» سیاستمدار فرانسوی مینویسد: «برای شاه جز هوا چیزی باقی نگذاشتهاند!» | «لس یر» سیاستمدار فرانسوی مینویسد: «برای شاه جز هوا چیزی باقی نگذاشتهاند!» | ||
| خط ۱۲۶: | خط ۱۱۵: | ||
== مقام علمی == | == مقام علمی == | ||
کنی | کنی در فقه، اصول، رجال، حدیث و تفسیر، تبحر بسیار داشت. | ||
وی یکی از چهار عالم بزرگ آن روزگار ایران بود که صاحب جواهر، در پاسخ ایرادی که از محمدشاه قاجار برایش نقل کرده بودند، مقام علمی آنها را تأیید و به اجتهادشان تصریح کرده بود. او در بزرگداشت عالمان معاصر خود بسیار کوشا بود. | وی یکی از چهار عالم بزرگ آن روزگار ایران بود که صاحب جواهر، در پاسخ ایرادی که از محمدشاه قاجار برایش نقل کرده بودند، مقام علمی آنها را تأیید و به اجتهادشان تصریح کرده بود. او در بزرگداشت عالمان معاصر خود بسیار کوشا بود. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
او در ۱۳۰۶ق در تهران درگذشت و در حرم عبدالعظیم حسنی در شهرری به خاک سپرده شد. در تشییع جنازه باشکوه او، حتی پیروان ادیان دیگر نیز شرکت داشتند. در شهرهای مختلف برای او مجالس یادبود برپا گردید و اشعار بسیاری در رثایش سرودند. | او در 27 محرمالحرام ۱۳۰۶ق در تهران درگذشت و در حرم عبدالعظیم حسنی در شهرری به خاک سپرده شد. در تشییع جنازه باشکوه او، حتی پیروان ادیان دیگر نیز شرکت داشتند. در شهرهای مختلف برای او مجالس یادبود برپا گردید و اشعار بسیاری در رثایش سرودند. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
| خط ۱۵۲: | خط ۱۴۱: | ||
[http://rch.ac.ir/article/Details/9297 ر.ک مقاله حاج ملاعلی کنی. دانشنامه جهان اسلام] | [http://rch.ac.ir/article/Details/9297 ر.ک مقاله حاج ملاعلی کنی. دانشنامه جهان اسلام] | ||
{{مراجع تقلید}} | |||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[توضیح المقال في علم الرجال]] | [[توضیح المقال في علم الرجال]] | ||
[[کتاب القضاء من کتاب تحقيق الدلائل في شرح تلخيص المسائل]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مراجع تقلید]] | |||
[[رده:محدثان شیعه]] | |||
[[رده:رجالیان]] | |||
[[رده:شاگردان صاحب جواهر]] | |||