لوئیزان، لئونارد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (added Category:ادیبان using HotCat)
    خط ۹۱: خط ۹۱:
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:ادیبان]]
    [[رده:ادیبان]]
    [[رده:خاورشناسان]]

    نسخهٔ ‏۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۱

    لوئیزان، لئونارد
    NUR42771.jpg
    نام کامللئونارد لوئیزان
    نام‌های دیگرLeonard Lewisohn
    ولادت۱۹۵۳م
    محل تولدآمریکا
    رحلتپانزدهم مرداد 1397 (6 اوت 2018م)
    پیشهایران‌شناس برجسته و شرق‌شناس و تصوف‌پژوه آمریکایی
    اطلاعات علمی
    دانشگاهدانشگاه کالیفرنیا
    برخی آثاردیوان محمدشیرین مغربی

    لئونارد لوئیزان (1953-2018م)، یا لویسن ایران‌شناس برجسته و شرق‌شناس و تصوف‌پژوه، مولوی‌شناس آمریکایی که در زمینه مطالعات زبان و ادب فارسی پژوهش و تألیف می‌کرد. تصحیح دیوان محمدشیرین مغربی از آثار اوست.

    نام و سرگذشت

    نامش را به خط فارسی به بسیاری صورت‌های دیگر (از جمله لویزن، لویزون، لوئیزون، لوئیزان، لویسون، لوئیسون) نیز نوشته‌اند و می‌نویسند. گویا خودش در نامه‌هایی که با فارسی برای دوستان ایرانی‌اش می‌نوشته است، فقط لِنی امضا می‌کرده و بر دیگران نیز با هر املایی که نام خانوادگی‌اش را می‌نوشته‌اند، خرده نمی‌گرفته است[۱].

    آنان که لویسن را از نزدیک می‌شناخته‌اند، درباره جانب عارفانه شخصیتش نوشته و گواهی داده‌اند که آموزه‌های صوفیانه بر دل و جانش نشسته بود و از او، ورای محققی دانشمند، انسانی کم‌نظیر ساخته بود که با حضورش جهان جای بهتری می‌شد[۲].

    تحصیلات

    در بیست‏ سالگی به عنوان مدرس زبان انگلیسی به ایران سفر کرد. او به دلیل علاقه‌مندی به ادب و فرهنگ ایرانی اسلامی، در دانشگاه شیراز زبان و ادبیات فارسی، دین و تاریخ اسلام و جامعه‏‌شناسی را آموخت و در نهایت موفق به دریافت مدرک کارشناسی در رشته روابط بین‌‏الملل شد. در ادامه، علاقه به ایران‏شناسی او را رهسپار دانشگاه لندن کرد. [۳]

    فعالیت‌ها

    وی که متخصص ادبیات صوفیه و زبان فارسی بود در سال ۱۹۸۸م درجه دکتری خود را در رشته ادبیات فارسی و با تصحیح انتقادی دیوان شاعر و عارف سده هشتم، شمس‌‏الدین محمد تبریزی از "مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی" دانشگاه لندن اخذ کرد. این اثر در سال ۱۹۹۳ به همت و همکاری دانشگاه تهران و مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل کانادا منتشر شد.

    وی ویراستاری کتاب سه‌جلدی Hertiage of Sufism که حاصل سلسله مقالات ارائه شده در سه کنفرانس بین المللی پیرامون عرفان و تصوف است را بر عهده داشته است . این کتاب تحت عنوان «میراث تصوف» در دو جلد توسط مجدالدین کیوانی به فارسی ترجمه و توسط انتشارات مرکز در سال ۱۳۷۹ منتشر شد.

    لئونارد لویزن همچنین برنده پانزدهمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش مطالعات ایرانی برای کتاب «عطار و سنت (آداب) تصوف ایرانی» است.[۴]

    او عضو بنیاد میراث ایران در دپارتمان مطالعات اسلامی و عربی دانشگاه اکستر انگلستان و نیز سردبیر مجله مولانا بود. لویزن ویراستاری کتاب میراث تصوف را برعهده داشت که حاصل سلسله مقالات ارائه‌شده در سه کنفرانس بین‌المللی با موضوع عرفان و تصوف بود. وی همچنین برنده پانزدهمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش مطالعات ایرانی برای کتاب عطار و سنت تصوف ایرانی است[۵].

    وی در مرداد 1389، به ایران آمد و دست‌کم دو برنامه با سخنرانی او برپاشد؛ عصر سه‌شنبه دوازدهم مرداد، در «مرکز فرهنگی شهر کتاب» از «حافظ مذهب عشق» گفت و عصر سه‌شنبه نوزدهم مرداد، در «مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران» از «وحدت متعالی ادیان در ادبیات فارسی».

    درگذشت

    در پانزدهم مرداد 1397 (6 اوت 2018)، چند هفته‌ای پیش از آنکه شصت‌وپنجمین سال زندگی‌اش تمام شود، درگذشت[۶].


    آثار

    1. تصحیح دیوان محمدشیرین مغربی؛
    2. شیخ محمود شبستری: فراسوی ایمان و کفر؛
    3. حافظ مذهب عشق؛
    4. پژوهش‌هایی تطبیقی با محتوای مقایسه شاعران و عارفان ایران با شاعران شرقی و غربی چون شلی، بلیک و تاگور[۷].

    پانویس

    1. ر.ک: بهاری، الوند، ص70، پاورقی 1
    2. ر.ک: بهاری، الوند، ص72
    3. ر.ک: انجمن علمی عرفان اسلامی ایران
    4. انجمن علمی عرفان اسلامی ایران
    5. ر.ک: پوررستگار، امیر، ص38
    6. ر.ک: بهاری، الوند، ص70
    7. ر.ک: پوررستگار، امیر، ص38

    منابع مقاله

    1. بهاری، الوند، «مرگ تن هدیه ا‌ست بر اصحاب راز؛ یادمانده‌هایی از لئونارد لویسن»، گزارش میراث، پاییز و زمستان 1396، شماره 80 و 81، ص70 تا 72.
    2. پوررستگار، امیر، «بررسی و تحلیل رویکردهای تصوف‌پژوهی لئونارد لویزن»، حکمت معاصر، پاییز و زمستان 1400، سال دوازدهم - شماره 2، ص35 تا تا 57.
    3. انجمن علمی عرفان اسلامی ایران

    وابسته‌ها