ذکرها و لحظه‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ذکرها و لحظه‌ها'''، از آثار حکیم، محدث، مفسر، عارف، شاعر و فقیه دوره صفویه در قرن یازدهم هجری شمسی، [[محمّد بن مرتضى فیض کاشانی]] مشهور به [[ملامحسن فیض کاشانی]] (977-  1059ش)، است و متن عربی و ترجمه فارسی دعاهای مأثوری را می‌آورد که برای زمانهای خاصّ وارد شده است. نویسنده، نخست کتابی به زبان عربی به نام [[خلاصة الأذكار]] در موضوع دعاهای اوقات و حوادث مخصوص نگاشت و بعد با توجه به درخواست برخی از مؤمنان، خودش آن را خلاصه کرد و برخی از ادعیه را به فارسی برگردانید، ولی موفق به اتمام برگردان نشد. مترجم معاصر؛ [[ولی سید تاج‌الدینی]] ادعیه باقی‌مانده را در اثر حاضر به فارسی برگردانده و کار را به پایان رسانده است.

[[ولی سید تاج‌الدینی]] نام متن عربی را [[اذکار مهمه]] ذکر کرده <ref> ر.ک: مقدمه مترجم، ص17؛</ref> لیکن [[ملامحسن فیض کاشانی]] خودش در مقدمه، از متن اصلی به عنوان [[خلاصة الأذكار]] یاد کرده و نام ترجمه فارسی را [[اذکار مهمه]] دانسته است.<ref> مقدمه نویسنده، ص22. </ref> در نتیجه، تعبیر مترجم محترم که نام هر دو اثر (اصل عربی و ترجمه فارسی) را [[اذکار مهمه]] شمرده <ref> مقدمه مترجم، ص17</ref>، اشتباه است.

*[[ملامحسن فیض کاشانی]] با یادآوری شیرین سخن نظامی گنجوی:

* [[ولی سید تاج‌الدینی]] تأکید کرده است: در این ترجمه، کوشیده‌ام که معانی موجود در کلمات دُرربار معصومین(ع) را هرچه بیشتر منتقل کنم و به همین جهت، جنبه سلاست زبانی را در هنگام تعارض با پیام‌رسانی، رها کرده‌ام و تصحیحات و ترجمه‌هایی را که افزوده‌ام، با نشان دو قلاب مشخص کرده‌ام. <ref>همان،ص18.</ref>

* (((ذکر هنگام تنگی و بدحالی: رَبِّ «أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ.» (انبیاء/83.) [پروردگار من! بدحالی و مشکلات به من روی آورده و تو مهربان‌ترین مهربانانی]))). <ref>متن کتاب، ص94.</ref>