الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR00350.jpg|بی‌قاب|چپ| موسوی خمینی، سید روح‌الله|175px]]
    [[پرونده:NUR10795J1.jpg|بی‌قاب|چپ|نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام|175px]]


    '''سید روح‌الله موسوی خمینی''' (1281-1368ش)، معروف به '''امام خمینى'''، فقیه، اصولی، عارف، فیلسوف، یکی از مراجع بزرگ تقلید شیعه معاصر، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و اولین رهبر انقلاب اسلامی.
    '''نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام،''' ترجمه كتاب «[[وفاة الإمام الجواد]]»، نوشته [[مقرم، عبدالرزاق|سيد عبدالرزاق موسوى مقرم]] (متوفی 1391ق) است که ترجمه این اثر توسط [[لولاور، پرویز|پرویز لولاور]] صورت گرفته است.


    آقا سید روح‌الله با بهره‌ورى از استعداد فوق‌العاده، رشته‌هاى مختلف علوم را به‌سرعت طى کرد. علاوه بر فقه و اصول، فلسفه و عرفان را نیز در عالى‌ترین سطح نزد اساتید برجسته آن زمان ([[رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن|آیت‌الله حاج سید ابوالحسن رفیعى قزوینى]] و [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آیت‌الله میرزا محمدعلى شاه‌آبادى]]) در قم فراگرفت و در مدت 6 سال، جهش فوق‌العاده‌اى در این علوم داشت. در سال 1315ش (1355ق) که [[حائری، عبدالکریم|حضرت آیت‌الله حائرى]] درگذشت، حاج آقا روح‌الله از چهره‌هاى سرشناس علمى حوزه علمیّه قم بشمار مى‌آمد.
    مادر امام جواد(ع) از خاندان «ماریه قبطیه» و نامش «سبیکه» بود که امام رضا(ع) او را «خیزران» نامید. کنیه‌اش «ام الحسن» بود. امام رضا درباره ایشان فرموده: وی دارای قداست می‌باشد و طاهر و مطهر آفریده شده است.


    از مهمترین حوادث سیاسی و اجتماعی دوران زندگی امام خمینی می‌توان به قیام پانزده خرداد 1342، اعتراض به کاپیتولاسیون و تبعید به ترکیه، سالهای تبعید به نجف، اوج‌گیری نهضت با شهادت آیت‌الله مصطفی خمینی، مقاله توهین آمیز به حضرت امام در روزنامه اطلاعات، و پیروزی انقلاب اسلامی و دوره رهبرى ده سال و چهار ماه ایشان که رسما از 22 بهمن 1357ش، تا 14 خرداد 1368ش، ادامه داشت.
    [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] از تاریخ تولد فرزندش به خواهرش «حکیمه» اطلاع داده و دستوراتی نیز دراین‌باره داده بود. ایشان در دهم ماه رجب سال 195ق در مدینه منوره متولد شد؛ و از همان اوان تولد دارای کرامات و معجزاتی بود که نویسنده به بخشی از آن‌ها اشاره نموده است.


    سرانجام حضرت امام خمینى به دنبال بروز مشکل دستگاه گوارش در 28 اردیبهشت 1368، از روز دوم خرداد تحت عمل پزشکى قرار گرفتند. به دنبال مشکل اساسى که در ساعت سه بعد ظهر 13 خرداد در روند بیمارى ایشان به وجود آمده بود، در شامگاه شنبه، ساعت 22 و 20 دقیقه 13 خرداد سال 1368 خورشیدى (3 ژوئن 1989م) برابر با 28 شوال 1409ق، در 87 سالگى، روحشان از این دنیا رحلت کرده، به ملکوت اعلا پیوست.<span id="mp-more">[[موسوی خمینی، سید روح‌الله|'''ادامه ...''']]</span>
    چون امامت جوادالائمه(ع) در زمانی اتفاق افتاده که آن حضرت کم سن بودند؛ لذا نویسنده بر آن بوده که دلایل امامت آن امام بزرگوار را بیان نماید که در آن بسیاری از کرامات آن بزرگوار بازگو شده است.
     
    پس‌ازآن عنوان نصایح آمده که در ذیل آن ده‌ها سخن گوهربار که عهده‌دار تأمین سعادت بشری است گنجانده شده است. اصولی که آداب اجتماعی را تقویت می‌کند و در سایه عمل به آن‌ها مردمان را به زیور ملکات فاضله آراسته می‌شوند و به مقام شامخ انسانیت در می‌آیند. نصایحی که با عمل به آن انسان را از اعمال زشت و فساد اخلاقی دور می‌کند و دلش را از آلودگی‌ها و کثافات ناپسند پاک می‌گرداند.
     
    از دیگر مباحثی که در این کتاب می‌بینیم چگونگی ازدواج جوادالائمه با ام الفضل دختر مأمون است که نویسنده به شرح آن واقعه پرداخته و از دلایل آن سخن به میان آورده است.
     
    در ادامه مباحث کتاب به سؤال یحیی بن اکثم و جواب آن حضرت و سؤال آن حضرت از یحیی بن اکثم آمده است. یحیی بن اکثم از آن حضرت پرسید: نظر شما درباره شخص محرمی که حیوانی را شکار کند و بکشد چیست که آن حضرت با طور مفصل به پاسخ آن اقدام نمود. پس‌ازآن امام این سؤال را از او کرد: چگونه می‌شود که نظر کردن مردی به یک زن، در اول صبح حرام است، در میانه روز حلال، هنگام ظهر حرام، عصر حلال، موقع غروب حرام، آخر شب حلال، نیمه‌شب حرام و هنگام طلوع فجر زن بر او حلال می‌گردد... که یحیی از پاسخ دادن به سؤال آن حضرت عاجز ماند و آثار ناتوانی بر چهره‌اش آشکار شد و زبانش به لکنت افتاد و نمی‌دانست چه بگوید و همه حاضران زبونی او را دریافتند.
     
    در ادامه مطالب کتاب مطالبی با عنوان خبر ام جعفر، سخنی درباره محبت اهل‌بیت(ع)، اجتماع شیعیان در خانه عبدالرحمن بن حجاج، دیدار شیعیان با امام(ع) در موسم حج، مأمون و هدف‌های مغرضانه‌اش، جسارت «مخارق» به امام(ع) و جنایت ام الفضل و شهادت آن حضرت آمده است.
     
    شهادت امام جواد(ع) در سال 220ق در زمان خلافت معتصم عباسی با سم اتفاق افتاد.<span id="mp-more">[[نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ ‏۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۳

    نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام

    نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام، ترجمه كتاب «وفاة الإمام الجواد»، نوشته سيد عبدالرزاق موسوى مقرم (متوفی 1391ق) است که ترجمه این اثر توسط پرویز لولاور صورت گرفته است.

    مادر امام جواد(ع) از خاندان «ماریه قبطیه» و نامش «سبیکه» بود که امام رضا(ع) او را «خیزران» نامید. کنیه‌اش «ام الحسن» بود. امام رضا درباره ایشان فرموده: وی دارای قداست می‌باشد و طاهر و مطهر آفریده شده است.

    امام رضا(ع) از تاریخ تولد فرزندش به خواهرش «حکیمه» اطلاع داده و دستوراتی نیز دراین‌باره داده بود. ایشان در دهم ماه رجب سال 195ق در مدینه منوره متولد شد؛ و از همان اوان تولد دارای کرامات و معجزاتی بود که نویسنده به بخشی از آن‌ها اشاره نموده است.

    چون امامت جوادالائمه(ع) در زمانی اتفاق افتاده که آن حضرت کم سن بودند؛ لذا نویسنده بر آن بوده که دلایل امامت آن امام بزرگوار را بیان نماید که در آن بسیاری از کرامات آن بزرگوار بازگو شده است.

    پس‌ازآن عنوان نصایح آمده که در ذیل آن ده‌ها سخن گوهربار که عهده‌دار تأمین سعادت بشری است گنجانده شده است. اصولی که آداب اجتماعی را تقویت می‌کند و در سایه عمل به آن‌ها مردمان را به زیور ملکات فاضله آراسته می‌شوند و به مقام شامخ انسانیت در می‌آیند. نصایحی که با عمل به آن انسان را از اعمال زشت و فساد اخلاقی دور می‌کند و دلش را از آلودگی‌ها و کثافات ناپسند پاک می‌گرداند.

    از دیگر مباحثی که در این کتاب می‌بینیم چگونگی ازدواج جوادالائمه با ام الفضل دختر مأمون است که نویسنده به شرح آن واقعه پرداخته و از دلایل آن سخن به میان آورده است.

    در ادامه مباحث کتاب به سؤال یحیی بن اکثم و جواب آن حضرت و سؤال آن حضرت از یحیی بن اکثم آمده است. یحیی بن اکثم از آن حضرت پرسید: نظر شما درباره شخص محرمی که حیوانی را شکار کند و بکشد چیست که آن حضرت با طور مفصل به پاسخ آن اقدام نمود. پس‌ازآن امام این سؤال را از او کرد: چگونه می‌شود که نظر کردن مردی به یک زن، در اول صبح حرام است، در میانه روز حلال، هنگام ظهر حرام، عصر حلال، موقع غروب حرام، آخر شب حلال، نیمه‌شب حرام و هنگام طلوع فجر زن بر او حلال می‌گردد... که یحیی از پاسخ دادن به سؤال آن حضرت عاجز ماند و آثار ناتوانی بر چهره‌اش آشکار شد و زبانش به لکنت افتاد و نمی‌دانست چه بگوید و همه حاضران زبونی او را دریافتند.

    در ادامه مطالب کتاب مطالبی با عنوان خبر ام جعفر، سخنی درباره محبت اهل‌بیت(ع)، اجتماع شیعیان در خانه عبدالرحمن بن حجاج، دیدار شیعیان با امام(ع) در موسم حج، مأمون و هدف‌های مغرضانه‌اش، جسارت «مخارق» به امام(ع) و جنایت ام الفضل و شهادت آن حضرت آمده است.

    شهادت امام جواد(ع) در سال 220ق در زمان خلافت معتصم عباسی با سم اتفاق افتاد.ادامه ...