معادیخواه، عبدالمجید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'آيت الله' به 'آیت‌الله') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04180.jpg|بندانگشتی|معادیخواه، عبدالمجید]] | [[پرونده:NUR04180.jpg|بندانگشتی|معادیخواه، عبدالمجید]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |معادیخواه، عبدالمجید | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |حسین | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | 1326ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |قم | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |رحمت‌الله فشارکی | ||
آیت‌الله ستوده، | |||
محقق داماد | |||
حائری | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[خورشید بی‌غروب، نهج‌البلاغه با فهرستهای دهگانه]] | ||
|-class= | |||
|کد | |- class="articleCode" | ||
|data-type= | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE04180AUTHORCODE | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
عبدالمجيد معاديخواه در سال | '''عبدالمجيد معاديخواه''' (متولد 1326ش)'''،''' روحانی، سیاستمدار، قاضی شرع دادگاه انقلاب، نمایندگی مردم تهران در نخستین مجلس شورای سلامی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، ریاست بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی | ||
== ولادت == | |||
در سال 1326ش در قم به دنيا آمد. | |||
دوران کودکی‌اش دور از پدر و در حالی گذشت که مجبور بود برای کمک به خانواده در کنار تحصیل کار کند. | |||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
در نوجوانى به آموزش متون دينى و حوزوى پرداخت و پس از گذراندن مقدمات عربى، ادبيات، فقه و اصول نزد استادان برجسته آن زمان تا مرز اجتهاد پيش رفت و از سال | در نوجوانى به آموزش متون دينى و حوزوى پرداخت تحصیل علوم دینی را از سال 1338 آغاز کرد و از محضر آیات اعظام فشارکی، آیت‌الله ستوده، محقق داماد و حائری بهرمند شد.پس از گذراندن مقدمات عربى، ادبيات، فقه و اصول نزد استادان برجسته آن زمان تا مرز اجتهاد پيش رفت و از سال 1346ش تا زمان پيروزى انقلاب دو بار توسط عوامل رژيم شاه بازداشت و به شهرهاى گنبد كاووس، سيرجان و جيرفت تبعيد گرديد و بيش از سه سال در زندان‌هاى قصر، اوين و قزل قلعه گذراند. | ||
==مسئولیت‌ها== | ==مسئولیت‌ها== | ||
از مهم‌ترين مسئوليت‌هاى وى پس از انقلاب مى‌توان به نمايندگى امام در عمران كردستان و نمايندگى ايشان در تبليغات خارج از كشور اشاره كرد. وى در اولين دوره مجلس شوراى اسلامى به عنوان منتخب مردم تهران وارد مجلس شد و به عنوان قائم مقام شهيد باهنر مسئوليت نهضت سوادآموزى را بر عهده گرفت. در كابينه شهيد باهنر، مهدوى كنى و ميرحسين موسوى وزارت ارشاد را بر عهده داشت. وى در پى ترور گروهى از | از مهم‌ترين مسئوليت‌هاى وى پس از انقلاب مى‌توان به نمايندگى امام در عمران كردستان و نمايندگى ايشان در تبليغات خارج از كشور اشاره كرد. وى در اولين دوره مجلس شوراى اسلامى به عنوان منتخب مردم تهران وارد مجلس شد و به عنوان قائم مقام شهيد باهنر مسئوليت نهضت سوادآموزى را بر عهده گرفت. در كابينه شهيد باهنر، مهدوى كنى و ميرحسين موسوى وزارت ارشاد را بر عهده داشت. وى در پى ترور گروهى از روحانیون توسط گروهكى منحرف تحت عنوان "گروه فرقان" با حكم آیت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] مسئول رسيدگى به پرونده اين گروه شد. به دنبال استعفا از وزارت ارشاد، مسئولیت "بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی" و مدیر مسئولی نشریه یاد را برعهده گرفت. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۴۹: | خط ۶۱: | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[فروغ | [[خورشید بی‌غروب، نهج‌البلاغه با فهرستهای دهگانه]] | ||
[[فروغ بی‌پایان فهرست تفصیلی مفاهیم قرآن کریم]] | |||
[[فرهنگ و خط حکومت اسلامی]] | |||
[[شکوه تنهایی در سکوت ربذه ابوذز غفاری]] | [[شکوه تنهایی در سکوت ربذه ابوذز غفاری]] | ||
| خط ۶۵: | خط ۸۰: | ||
[[قرآن کریم(ترجمه معادیخواه)]] | [[قرآن کریم(ترجمه معادیخواه)]] | ||
[[ خط و فرهنگ رژیمهای استکباری]] | [[خط و فرهنگ رژیمهای استکباری]] | ||
[[كالبد شكافی يك واقعه]] | [[كالبد شكافی يك واقعه]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مترجمان نهج‌البلاغه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۳
| نام | معادیخواه، عبدالمجید |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | حسین |
| متولد | 1326ش |
| محل تولد | قم |
| رحلت | |
| اساتید | رحمت‌الله فشارکی
آیت‌الله ستوده، محقق داماد حائری |
| برخی آثار | خورشید بی‌غروب، نهج‌البلاغه با فهرستهای دهگانه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04180AUTHORCODE |
عبدالمجيد معاديخواه (متولد 1326ش)، روحانی، سیاستمدار، قاضی شرع دادگاه انقلاب، نمایندگی مردم تهران در نخستین مجلس شورای سلامی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، ریاست بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی
ولادت
در سال 1326ش در قم به دنيا آمد.
دوران کودکی‌اش دور از پدر و در حالی گذشت که مجبور بود برای کمک به خانواده در کنار تحصیل کار کند.
تحصیلات
در نوجوانى به آموزش متون دينى و حوزوى پرداخت تحصیل علوم دینی را از سال 1338 آغاز کرد و از محضر آیات اعظام فشارکی، آیت‌الله ستوده، محقق داماد و حائری بهرمند شد.پس از گذراندن مقدمات عربى، ادبيات، فقه و اصول نزد استادان برجسته آن زمان تا مرز اجتهاد پيش رفت و از سال 1346ش تا زمان پيروزى انقلاب دو بار توسط عوامل رژيم شاه بازداشت و به شهرهاى گنبد كاووس، سيرجان و جيرفت تبعيد گرديد و بيش از سه سال در زندان‌هاى قصر، اوين و قزل قلعه گذراند.
مسئولیت‌ها
از مهم‌ترين مسئوليت‌هاى وى پس از انقلاب مى‌توان به نمايندگى امام در عمران كردستان و نمايندگى ايشان در تبليغات خارج از كشور اشاره كرد. وى در اولين دوره مجلس شوراى اسلامى به عنوان منتخب مردم تهران وارد مجلس شد و به عنوان قائم مقام شهيد باهنر مسئوليت نهضت سوادآموزى را بر عهده گرفت. در كابينه شهيد باهنر، مهدوى كنى و ميرحسين موسوى وزارت ارشاد را بر عهده داشت. وى در پى ترور گروهى از روحانیون توسط گروهكى منحرف تحت عنوان "گروه فرقان" با حكم آیت‌الله منتظرى مسئول رسيدگى به پرونده اين گروه شد. به دنبال استعفا از وزارت ارشاد، مسئولیت "بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی" و مدیر مسئولی نشریه یاد را برعهده گرفت.
آثار
فرهنگ آفتاب، خورشيد بى‌غروب نهج‌البلاغه، خط و فرهنگ حكومت اسلامى (شرح و تفسيرى بر فرمان امام على(ع) به مالك اشتر)، خط و فرهنگ رژيم‌هاى استكبارى (شرح و تفسيرى بر خطبه قاصعه)، فروغ بى‌پايان، شكوه تنهايى در سكوت ربذه (زندگى‌نامه ابوذر غفارى)، مجموعه تاريخ اسلام، عرصه دگرانديشى و گفت‌وگو.