ترجمه بحارالأنوار، قسمت چهارم از جلد پانزدهم: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
|||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[ترجمه بحارالأنوار، قسمت سوم از جلد پانزدهم]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۴۸
ترجمه بحارالأنوار | |
---|---|
پدیدآوران | موسوی همدانی، سید ابوالحسن (مترجم) مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | بخش امامت بحار الانوار. فارسی. برگزیده |
ناشر | کتابخانه مسجد حضرت ولی عصر(عج) |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1363 ش |
چاپ | 1 |
موضوع | ائمه اثناعشر - احادیث
احادیث شیعه - قرن 12ق. امامت امامت - احادیث خاندان نبوت - احادیث |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
ترجمه بحارالأنوار ترجمه جلد 67 كتاب، از چاپ بيروت، كه مطابق با قسمت چهارم از جلد پانزدهم از مجموعه 25 جلدى از چاپ كمپانى، میباشد، ترجمه آقاى حجةالاسلام سيد ابوالحسن موسوى همدانى است كه درباره مكارم اخلاق و صفات پسنديده و اسباب نجات انسان میباشد كه ايشان در سال 1363 به زبان فارسى ترجمه نمودهاند.
ساختار
با مقدمهاى از آقاى سيد احمد مير خانى، شخصى كه در خواست ترجمه اين جلد را از مترجم نموده است، شروع میشود، موضوع اين مقدمه اهميت و ارزش علم اخلاق است و سپس فهرست مطالب كتاب و در ادامه مطالب كتاب ذكر گرديده است.
گزارش محتوا
نویسنده در این اثر، در موضوع شكر و صبر و آسايش پس از گرفتارى و در موضوع توكل - واگذارى كار به خدا - تسليم در برابر اراده و تقديرات الهى - نكوهش اعتماد به غير حق و لزوم گفتن ان شاء الله در هر كارى(مقيد ساختن هر پيش بينى باراده و به مشيت پروردگار) مطالبى را از آيات و روايات آورده و به تفسير بعضى از اين آيات پرداخته است.
علامه مجلسى بابى را به رواياتى در انجام واجبات و دورى از محرمات و اقتصاد و ميانه روى در عبادت و ادامه دادن حالت عبادت اختصاص داده است و درباره كار خير و سرعت و عجله در انجام آن و ارزش اعتدال و متوسط بودن انسان در تمام امور و استوار و ميان روى در عمل مباحثى را عنوان نموده است.
در باب 67 درباره ترك عجب و نداشتن صفت رذيله خودپسندى و راجع به اعتراف و اقرار به تقصير و كوتاهى عبددر عبادت، نيز از آيات و اخبار مطالبى را ذكركرده است.
همچنين در اينكه خداوند متعال به جهت صلاح و شايستگى و ايمان انسان فرزندان و اعقابش و همسايگانش را حفظ و مورد عنايت قرار میدهد و خداوند هيچ كس را به گناهى كه ديگرى انجام داده عقاب و مواخذه نمي كند.
در باب 70 درباره اعمال نيك و كارهاى خوبى كه بعد از اعمال زشت واقع مىشود و تفسير آيه«إن أحسنتم أحسنتم لأنفسكم» و همچنين درباره مضاعف شدن ثواب حسنات و تاخير ثبت و ضبط گناهان از جهت فضل و كرم الهى و ثواب و پاداش بر نيت حسنه و تصميم گرفتن به انجام عمل نيك گرچه موفق به خود عمل نشود و درباره اينكه عزم و تصميم بر گناه تا وقتى خود عمل را مرتكب نشده عقاب و كيفرى ندارد.
به علاوه درباره اينكه آرزوى موفق بودن به كارهاى نيك، ثواب دارد و درباره اينكه انسان يك روش خيرى را بر خود لازم سازد و در اين كه بايد انسان راضى و خشنود باشد به آنچه كه انبياء و ائمه اطهار عليهمالسلام انجام دادهاند و درباره آماده شدن براى مرگ و عفت و پاکدامنى و نگهدارى شكم و دامن از حرام و درباره سكوت و سخن گفتن در جاى آنها و فضيلت خاموشى و ترك سخنان بي فايده و درباره گفتار خوب و برخورد نيك با مردم و تفكر و انديشيدن در سخنان و آنچه كه انسان میگويد و ديگر مباحث اخلاقى كه در احاديث آمده و انسان به رعايت اين مسائل دستورداده شده است، میباشد.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب