اسطورههای ایران و چین: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های ' به 'ه‌های ') |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات آبان موسوی' به '') |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =PN879/الف9ک9 | | کد کنگره =PN879/الف9ک9 | ||
| موضوع = ادبیات تطبیقی -- ایرانی و چینی ادبیات تطبیقی -- چینی و ایرانی | | موضوع = ادبیات تطبیقی -- ایرانی و چینی ادبیات تطبیقی -- چینی و ایرانی افسانه‌ها و قصه‌های ایرانی افسانه‌ها و قصه‌های چینی اساطیر ایرانی اساطیر چینی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = نسل نواندیش | | ناشر = نسل نواندیش | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1402]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1402]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۴
| اسطورههای ایران و چین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کویاجی، جی.سی. (مؤلف)، کریمی طاری، کوشیار (مترجم) |
| ناشر | نسل نواندیش |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1378 |
| چاپ | اول |
| موضوع | ادبیات تطبیقی -- ایرانی و چینی ادبیات تطبیقی -- چینی و ایرانی افسانه‌ها و قصه‌های ایرانی افسانه‌ها و قصه‌های چینی اساطیر ایرانی اساطیر چینی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PN879/الف9ک9 |
اسطورههای ایران و چین، تألیف جی. سی. کویاجی با ترجمه کوشیار کریمی طاری، به بررسی تطبیقی اسطورههای ایران و چین می‌پردازد.
مؤلف که خود از پارسایان هند بوده، آثار متعددی در باب آیین‌های مزدایی و افسانه‌های ایرانی و هندی دارد. اثر حاضر در سال 1353ش با عنوان «آیین‌ها و افسانه‌های ایران و چین باستان» با ترجمه جلیل دوستخواه توسط انتشارات فرانکلین منتشر شده است. مؤلف به شیوه تطبیقی به بررسی افسانه‌ها، ادبیات و قصه‌های ایرانی و چینی پرداخته است.
این کتاب ده فصل دارد. فصل نخست به بررسی برخی افسانه‌های شاهنامه فردوسی و همتای چینی آن‌ها می‌پردازد. فصل دوم به بررسی همتایان و خاستگاه داستان بهرام‌یشت در اوستا اختصاص یافته است. فصل سوم به بررسی و تفسیر نمادهای اخترشناسی و طالع‌بینی در بهرام‌یشت اشاره دارد. فصل چهارم به بررسی داستان‌های شاهنامه فردوسی و کتاب فنگ‌شن‌ین‌آی، معروف‌ترین و پرآوازه‌ترین کتاب شعری چین می‌پردازد و آن را با شاهنامه مقایسه می‌کند.
فصل پنجم، برخی آیین‌های ایران و چین باستان، مانند آیین آب‌ها، کوه‌ها، بادها و غیره را به تصویر کشیده است. فصل ششم به بحث پیرامون ریشه‌های عرفان و تصوف در سرزمین ایران و چین پرداخته است. در فصل هفتم، تاریخ پارت در شاهنامه فردوسی مورد مداقه قرار گرفته است. فصل هشتم، بررسی نقش رستم در افسانه‌های ایران و افسانه‌های چینی اشاره دارد. در فصل نهم از بررسی و تطبیق ذهاک در شاهنامه فردوسی با همانند او در تاریخ ملل گوناگون سخن به میان آمده است. در فصل دهم نیز سنگ‌نگاره‌های مربوط به میترا و زرتشت در طاق‌بستان از نظر گذرانده شده است.[۱]
پانویس
- ↑ بلندنژاد، سیدعلی، ص293
منابع مقاله
بلندنژاد، سیدعلی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1395ش.