عشیق، محمداکبر: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:بهمن (99)' به '') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
محمداکبر عشیق فرزند محمدیوسف، در سال 1328ش، در افغانستان، دیده به جهان گشود | محمداکبر عشیق فرزند محمدیوسف، در سال 1328ش، در افغانستان، دیده به جهان گشود. | ||
==محل تحصیل== | ==محل تحصیل== | ||
دانشگاه فردوسی مشهد (تا ۱۳۶۵ش) | دانشگاه فردوسی مشهد (تا ۱۳۶۵ش). | ||
==مدرک تحصیلی== | ==مدرک تحصیلی== | ||
لیسانس ادبیات فارسی | لیسانس ادبیات فارسی. | ||
==مناصب و مشاغل== | ==مناصب و مشاغل== | ||
# مدرس دانشگاه دعوت و جهاد در پیشاور: وی بعد از دریافت لیسانس از دانشگاه فردوسی مشهد، به پاکستان رفت و در دانشگاه «دعوت و جهاد» به تدریس ادبیات فارسی پرداخت؛ | # مدرس دانشگاه دعوت و جهاد در پیشاور: وی بعد از دریافت لیسانس از دانشگاه فردوسی مشهد، به پاکستان رفت و در دانشگاه «دعوت و جهاد» به تدریس ادبیات فارسی پرداخت؛ | ||
# همکاری با بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی ( از ۱۳۷۱ش تا ۱۳۷۶ش): در سال 1371ش دوباره به مشهد بازگشت و در بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی به کار پرداخت، اما در سال 1376ش، از فعالیت در این بنیاد کناره گرفت | # همکاری با بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی (از ۱۳۷۱ش تا ۱۳۷۶ش): در سال 1371ش دوباره به مشهد بازگشت و در بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی به کار پرداخت، اما در سال 1376ش، از فعالیت در این بنیاد کناره گرفت. | ||
==گرایشات و فعالیتها== | ==گرایشات و فعالیتها== | ||
وی در اولین نوشتههایش گرایش پانافغانیستی داشت. بعد کتابهای حزب توده ایران را مطالعه کرد و چون به ادبیات گرایش بیشتری داشت، کتاب بررسیهایی درباره برخی از جهانبینیها و جنبشهای اجتماعی در ایران، تأثیری ژرف بر او گذاشت | وی در اولین نوشتههایش گرایش پانافغانیستی داشت. بعد کتابهای حزب توده ایران را مطالعه کرد و چون به ادبیات گرایش بیشتری داشت، کتاب بررسیهایی درباره برخی از جهانبینیها و جنبشهای اجتماعی در ایران، تأثیری ژرف بر او گذاشت. | ||
از سال 1376ش، به پژوهشهای ادبی روی آورد. از 1353 تا 1356ش، با حسین خدیوجم در چاپ ترجمه «إحياء علوم الدين» و تصحیح «کیمیای سعادت» امام غزالی همکاری کرد. از وی آثار و مقالات بسیاری در تصحیح متون قدیمی و در حوزه ادبیات، تاریخ و سیاست در نشریات ایران و افغانستان منتشر شده است. وی در سالهای اخیر بیشتر به تصحیح متون قدیمی همت گماشته است | از سال 1376ش، به پژوهشهای ادبی روی آورد. از 1353 تا 1356ش، با حسین خدیوجم در چاپ ترجمه «إحياء علوم الدين» و تصحیح «کیمیای سعادت» امام غزالی همکاری کرد. از وی آثار و مقالات بسیاری در تصحیح متون قدیمی و در حوزه ادبیات، تاریخ و سیاست در نشریات ایران و افغانستان منتشر شده است. وی در سالهای اخیر بیشتر به تصحیح متون قدیمی همت گماشته است. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
# مكارم الأخلاق؛ | # مكارم الأخلاق؛ | ||
# تاریخ عالمآرای امینی؛ | # تاریخ عالمآرای امینی؛ | ||
# تاریخ بخارا، خوقند و کاشغر | # تاریخ بخارا، خوقند و کاشغر. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۳
نام | محمداکبر عشیق |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | محمدیوسف |
متولد | 1328ش |
محل تولد | افغانستان |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | تاریخ عالم آرای امینی: شرح حکمرانی سلاطین آققویونلو و ظهور صفویان |
کد مؤلف | AUTHORCODE07255AUTHORCODE |
محمداکبر عشیق (متولد 1328ش)، نویسنده و از محققان و تاریخپژوهان سنیمذهب افغانی و مصحح آثار گرانبهایی همچون «تاریخ عالمآرای امینی» و «تاریخ بخارا، خوقند و کاشغر».
ولادت
محمداکبر عشیق فرزند محمدیوسف، در سال 1328ش، در افغانستان، دیده به جهان گشود.
محل تحصیل
دانشگاه فردوسی مشهد (تا ۱۳۶۵ش).
مدرک تحصیلی
لیسانس ادبیات فارسی.
مناصب و مشاغل
- مدرس دانشگاه دعوت و جهاد در پیشاور: وی بعد از دریافت لیسانس از دانشگاه فردوسی مشهد، به پاکستان رفت و در دانشگاه «دعوت و جهاد» به تدریس ادبیات فارسی پرداخت؛
- همکاری با بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی (از ۱۳۷۱ش تا ۱۳۷۶ش): در سال 1371ش دوباره به مشهد بازگشت و در بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی به کار پرداخت، اما در سال 1376ش، از فعالیت در این بنیاد کناره گرفت.
گرایشات و فعالیتها
وی در اولین نوشتههایش گرایش پانافغانیستی داشت. بعد کتابهای حزب توده ایران را مطالعه کرد و چون به ادبیات گرایش بیشتری داشت، کتاب بررسیهایی درباره برخی از جهانبینیها و جنبشهای اجتماعی در ایران، تأثیری ژرف بر او گذاشت.
از سال 1376ش، به پژوهشهای ادبی روی آورد. از 1353 تا 1356ش، با حسین خدیوجم در چاپ ترجمه «إحياء علوم الدين» و تصحیح «کیمیای سعادت» امام غزالی همکاری کرد. از وی آثار و مقالات بسیاری در تصحیح متون قدیمی و در حوزه ادبیات، تاریخ و سیاست در نشریات ایران و افغانستان منتشر شده است. وی در سالهای اخیر بیشتر به تصحیح متون قدیمی همت گماشته است.
آثار
تصحیح کتابهای:
- تاریخ حزن الملل بخارا؛
- مكارم الأخلاق؛
- تاریخ عالمآرای امینی؛
- تاریخ بخارا، خوقند و کاشغر.
پانویس