رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش فارس بین دو انقلاب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' می شود' به ' می‌شود'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURرؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش فارس بین دو انقلابJ1.jpg | عنوان =رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش فارس بین دو انقلاب | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = دخت تدین، پروین (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگر...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' می شود' به ' می‌شود')
خط ۳۲: خط ۳۲:
هم اکنون در ادامۀ آن مسیر خطیر و شریف، کارنامۀ پرمایۀ متجاوز از سی نفر رجال معارف و ادب و فرهنگ آن سرزمین مقدس تاریخی را میان دو انقلاب مشروطیت واسلامی به برکت فکر و اندیشه و قلم نویسنده «والیان و استانداران فارس بین دو انقلاب...» در پیش رو داریم که از ذخایر خواندنی و ماندنی ماست، که یاد و یادآوری است از خوبان زمانه و ذخایر هفتاد ساله از «1287 تا 1357 شمسی».
هم اکنون در ادامۀ آن مسیر خطیر و شریف، کارنامۀ پرمایۀ متجاوز از سی نفر رجال معارف و ادب و فرهنگ آن سرزمین مقدس تاریخی را میان دو انقلاب مشروطیت واسلامی به برکت فکر و اندیشه و قلم نویسنده «والیان و استانداران فارس بین دو انقلاب...» در پیش رو داریم که از ذخایر خواندنی و ماندنی ماست، که یاد و یادآوری است از خوبان زمانه و ذخایر هفتاد ساله از «1287 تا 1357 شمسی».


این مجموعه سخن از عملکرد افرادی است که از انقلاب مشروطیت تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران به مدت هفتاد سال (1287-1357) سکاندار تعلیم و تربیت نوباوگان استان فارس بوده اند و حال عملکرد آن ها با فاصله ای نسبتا طولانی زیر ذره بین قرار می گیرد. از آنجا که هر فرهنگ غنی و ریشه داری دارای جوهره حیاتی است که از دورانی به دورانی دیگر و از نسلی به نسل جدید منتقل می شود و جوهرۀ حیاتی موجود در هر فرهنگ ممکن است دارای حشو و زوائدی باشد که متناسب با دنیای امروز نباشد، لازم است با مقتضیات زمان همراه شده و پالایش یابد. چه به کمک همین فرهنگ پالایش یافته است که می توان زمان گذشته را به زمان حال پیوند داد و از گذشته عبرت گرفت. تعلیم و تربیت نیز به عنوان یکی از پایه های اساسی فرهنگ هر کشور از این امر مستثنی نیست.  <ref> [https://www.historylib.com/books/2768 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
این مجموعه سخن از عملکرد افرادی است که از انقلاب مشروطیت تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران به مدت هفتاد سال (1287-1357) سکاندار تعلیم و تربیت نوباوگان استان فارس بوده اند و حال عملکرد آن ها با فاصله ای نسبتا طولانی زیر ذره بین قرار می گیرد. از آنجا که هر فرهنگ غنی و ریشه داری دارای جوهره حیاتی است که از دورانی به دورانی دیگر و از نسلی به نسل جدید منتقل می‌شود و جوهرۀ حیاتی موجود در هر فرهنگ ممکن است دارای حشو و زوائدی باشد که متناسب با دنیای امروز نباشد، لازم است با مقتضیات زمان همراه شده و پالایش یابد. چه به کمک همین فرهنگ پالایش یافته است که می توان زمان گذشته را به زمان حال پیوند داد و از گذشته عبرت گرفت. تعلیم و تربیت نیز به عنوان یکی از پایه های اساسی فرهنگ هر کشور از این امر مستثنی نیست.  <ref> [https://www.historylib.com/books/2768 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>


==پانويس ==
==پانويس ==