تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR24474J1.jpg | عنوان = تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = انصاری، عبد الرحمن (نويسنده) مطوی، محمد عروسی (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /الف8ت...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب'''، نوشته شاعر و نسب‌شناس قرن دوازدهم هجری قمری، [[عبدالرحمن بن عبدالکریم انصاری خزرجی]]، معروف به [[عبدالرحمن انصاری]] (1124- 1197ق)، فرهنگ‌نامه‌ای است که تبارنامه بسیاری از اهالی مدینه را از آغاز تا زمان نگارنده بیان می‌کند. نویسنده، داستان‌نویس و سیاستمدار تونسی معاصر، [[محمد عروسی مطوی]] (1920-2005م)، این اثر را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نویسنده و کتابش و مشخصات نسخه‌های خطی و روش تصحیح خودش را شناسانده است.
    '''تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب'''، نوشته شاعر و نسب‌شناس قرن دوازدهم هجری قمری، [[انصاری، عبد الرحمن|عبدالرحمن بن عبدالکریم انصاری خزرجی]]، معروف به [[انصاری، عبد الرحمن|عبدالرحمن انصاری]] (1124- 1197ق)، فرهنگ‌نامه‌ای است که تبارنامه بسیاری از اهالی مدینه را از آغاز تا زمان نگارنده بیان می‌کند. نویسنده، داستان‌نویس و سیاستمدار تونسی معاصر، [[عروسی مطوی، محمد|محمد عروسی مطوی]] (1920-2005م)، این اثر را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نویسنده و کتابش و مشخصات نسخه‌های خطی و روش تصحیح خودش را شناسانده است.


    ==هدف و روش==
    ==هدف و روش==
    * [[عبدالرحمن انصاری]] با تأکید بر آنکه من از آغاز جوانی، به نسب‌شناسی علاقه داشتم و به مطالعه کتاب‌های انساب می‌پرداختم و با یاران در این زمینه گفتگو می‌کردم تا آنکه معلومات بسیاری یافتم، افزوده است:
    * [[انصاری، عبد الرحمن|عبدالرحمن انصاری]] با تأکید بر آنکه من از آغاز جوانی، به نسب‌شناسی علاقه داشتم و به مطالعه کتاب‌های انساب می‌پرداختم و با یاران در این زمینه گفتگو می‌کردم تا آنکه معلومات بسیاری یافتم، افزوده است:
    * از خدای کریم خیر طلبیدم تا این کتاب را تألیف کنم و آن را متوسط بین اطناب و ایجاز و مخصوص بیان نسب‌های اهالی مدینه منوره قرار دادم؛ کسانی که از زمان تاریخ نگارش این اثر موجود هستند و همچنین به بیشتر پدران و مادران و نیاکان و فرزندان و نوادگان نیز به‌شکل اختصار پرداختم و بسیاری از فواید و القاب و آداب را در آن آوردم تا موعظه و تذکری سودمند برای خودم و دیگران باشد و بر اساس حروف تهجی منظمش کردم<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص2-3</ref>.
    * از خدای کریم خیر طلبیدم تا این کتاب را تألیف کنم و آن را متوسط بین اطناب و ایجاز و مخصوص بیان نسب‌های اهالی مدینه منوره قرار دادم؛ کسانی که از زمان تاریخ نگارش این اثر موجود هستند و همچنین به بیشتر پدران و مادران و نیاکان و فرزندان و نوادگان نیز به‌شکل اختصار پرداختم و بسیاری از فواید و القاب و آداب را در آن آوردم تا موعظه و تذکری سودمند برای خودم و دیگران باشد و بر اساس حروف تهجی منظمش کردم<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص2-3</ref>.
    * [[محمد عروسی مطوی]] با اشاره به اهمیت مدینه منوره و اهتمام مسلمانان به «مدینه‌شناسی»، افزوده است: کتاب حاضر از بهترین و سودمندترین آثار در این موضوع است؛ زیرا جایگاه تمدنی مدینه را نشان می‌دهد و فقط کتاب تبارشناسی نیست، بلکه به ترسیم اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مدینه در قرن دوازدهم هجری نیز می‌پردازد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ه ‍- و</ref>.
    * [[عروسی مطوی، محمد|محمد عروسی مطوی]] با اشاره به اهمیت مدینه منوره و اهتمام مسلمانان به «مدینه‌شناسی»، افزوده است: کتاب حاضر از بهترین و سودمندترین آثار در این موضوع است؛ زیرا جایگاه تمدنی مدینه را نشان می‌دهد و فقط کتاب تبارشناسی نیست، بلکه به ترسیم اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مدینه در قرن دوازدهم هجری نیز می‌پردازد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ه ‍- و</ref>.


    ==ساختار و محتوا==
    ==ساختار و محتوا==
    خط ۳۶: خط ۳۶:


    ==نمونه مباحث==
    ==نمونه مباحث==
    * «بيت الكردي»: نسبت به «کرد» (کوهی بزرگ) دارد که مشهور است و بسیاری از مردمان مدینه منوره منسوب به آن هستند. مشهورترین آنها «شیخ یوسف کردی»، نایب امامان شافعی در حضرت نبوی(ص) است که سال 1120ق، وارد مدینه شد و مردی عالم و عامل بود و در مسجد نبوی(ص) فقه شافعی تدریس می‌کرد...<ref>ر.ک: همان، ص407</ref>.
    * «بيت الكردي»: نسبت به «کرد» (کوهی بزرگ) دارد که مشهور است و بسیاری از مردمان مدینه منوره منسوب به آن هستند. مشهورترین آنها «شیخ [[یوسف کردی]]»، نایب امامان شافعی در حضرت نبوی(ص) است که سال 1120ق، وارد مدینه شد و مردی عالم و عامل بود و در مسجد نبوی(ص) فقه شافعی تدریس می‌کرد...<ref>ر.ک: همان، ص407</ref>.


    ==پانویس==
    ==پانویس==

    نسخهٔ ‏۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۵

    تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب
    تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب
    پدیدآورانانصاری، عبد الرحمن (نويسنده) مطوی، محمد عروسی (محقق)
    ناشرالمکتبة العتیقة
    مکان نشرتونس - تونس
    سال نشر1390ق - 1970م
    چاپ1
    شابک-
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /الف8ت3 1083 CS
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب، نوشته شاعر و نسب‌شناس قرن دوازدهم هجری قمری، عبدالرحمن بن عبدالکریم انصاری خزرجی، معروف به عبدالرحمن انصاری (1124- 1197ق)، فرهنگ‌نامه‌ای است که تبارنامه بسیاری از اهالی مدینه را از آغاز تا زمان نگارنده بیان می‌کند. نویسنده، داستان‌نویس و سیاستمدار تونسی معاصر، محمد عروسی مطوی (1920-2005م)، این اثر را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نویسنده و کتابش و مشخصات نسخه‌های خطی و روش تصحیح خودش را شناسانده است.

    هدف و روش

    • عبدالرحمن انصاری با تأکید بر آنکه من از آغاز جوانی، به نسب‌شناسی علاقه داشتم و به مطالعه کتاب‌های انساب می‌پرداختم و با یاران در این زمینه گفتگو می‌کردم تا آنکه معلومات بسیاری یافتم، افزوده است:
    • از خدای کریم خیر طلبیدم تا این کتاب را تألیف کنم و آن را متوسط بین اطناب و ایجاز و مخصوص بیان نسب‌های اهالی مدینه منوره قرار دادم؛ کسانی که از زمان تاریخ نگارش این اثر موجود هستند و همچنین به بیشتر پدران و مادران و نیاکان و فرزندان و نوادگان نیز به‌شکل اختصار پرداختم و بسیاری از فواید و القاب و آداب را در آن آوردم تا موعظه و تذکری سودمند برای خودم و دیگران باشد و بر اساس حروف تهجی منظمش کردم[۱].
    • محمد عروسی مطوی با اشاره به اهمیت مدینه منوره و اهتمام مسلمانان به «مدینه‌شناسی»، افزوده است: کتاب حاضر از بهترین و سودمندترین آثار در این موضوع است؛ زیرا جایگاه تمدنی مدینه را نشان می‌دهد و فقط کتاب تبارشناسی نیست، بلکه به ترسیم اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مدینه در قرن دوازدهم هجری نیز می‌پردازد[۲].

    ساختار و محتوا

    نویسنده در این اثر، به‌ترتیب الفبایی، خاندان‌های گوناگون «مدینه» را معرفی کرده است. اولین مبحث، «بيت الأنصاري» است[۳] و آخرین، «بيت الينبعي»[۴].

    نمونه مباحث

    • «بيت الكردي»: نسبت به «کرد» (کوهی بزرگ) دارد که مشهور است و بسیاری از مردمان مدینه منوره منسوب به آن هستند. مشهورترین آنها «شیخ یوسف کردی»، نایب امامان شافعی در حضرت نبوی(ص) است که سال 1120ق، وارد مدینه شد و مردی عالم و عامل بود و در مسجد نبوی(ص) فقه شافعی تدریس می‌کرد...[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص2-3
    2. ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ه ‍- و
    3. ر.ک: متن کتاب، ص7
    4. ر.ک: همان، ص506
    5. ر.ک: همان، ص407


    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها