جبلی، عبدالواسع بن عبدالجامع: تفاوت میان نسخه‌ها

| نام‌های دیگر =

| لقب =

| نام پدر =

| ولادت =

| علایق پژوهشی =

| آثار =

لقب، نام و نسب او را ابن فوطی «بدیع الزمان فریدالدین ابوالفضائل عبدالواسع بن عبدالجامع جبلی هروی ادیب» نوشته‌ است که این درست‌ترین ضبط اسم، کنیه، لقب و نسب اوست<ref>جبلی، عبدالواسع، صفحه دوازده</ref>.

# یمین الدوله امین الملک، شهاب‌الدین طغرل تکین قماروی؛

دیوان اشعار او، به همت ذبیح‌الله صفا، منتشر شده است. قدرت بیان عبدالواسع در اشعار خود، به مرتبه بلندی، مرهون کثرت اطلاع او از دو زبان پارسی و تازی است. وی مخصوصا برای استفاده از مفردات و ترکیبات تازی، حد و قیدی نمی‌شناسد و هرچه بتواند و به میزانی که بخواهد، واژه‌های عربی، به‌کار می‌برد. گاه مبالغه وی در این راه، به جایی می‌رسد که خود نیز متوجه این افراط می‌شود. همین افراط و مبالغه‌گویی را که وی در ایراد مفردات تازی دارد، در مورد مرکبات آن زبان نیز، به‌کار می‌برد. ترکیبات تازی که عبدالواسع در اشعار خود دارد، فراوان و همگی مایه زیان زبان فارسی است و از غالب آنها، احتراز میسر بود<ref>.همان،صفحات نوزده-بیست</ref>.

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]