بدایة البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

بدایة البلاغة (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۹

۴٬۸۸۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴

جز

جایگزینی متن - 'سوال' به 'سؤال'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۲۱۵

ویرایش

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 | پدیدآورندگان
 | پدیدآوران =
-[[دیباجی، ابراهیم]] (نويسنده)
+[[دیباجی، سید ابراهیم]] (نويسنده)
 |زبان
 | زبان = عربی
-| کد کنگره =   ‎‏/‎‏د‎‏9‎‏ب‎‏4 2028 PJA
+| کد کنگره =/‎‏د‎‏9‎‏ب‎‏4 2028 PJA
 | موضوع =زبان عربی - معانی و بیان - عروض عربی
 |ناشر
-| ناشر = سازمان مطالعه و تدوين کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت)
+| ناشر = سازمان مطالعه و تدوين کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)
 | مکان نشر = ایران - تهران
 | سال نشر = 1385ش
@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 | پیش از =
 }}
-لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
+'''بدایة البلاغة''' اثر [[دیباجی، سید ابراهیم|ابراهیم دیباجی]]، در زبان و ادبیات عربی برای دانشجویان این رشته در مقطع کارشناسی تدوین شده است.
+==ساختار==
+کتاب حاضر شامل پیشگفتاری فارسی از مؤلف می‌باشد در ادامه مقدمه‌ای در شناخت فصاحت و بلاغت بیان شده و آنگاه در دو جزء به اسم علم معانی و علم بیان به مطالب کتاب ادامه داده است.
+==گزارش محتوا==
+به ادعای مؤلف، کتاب حاضر نخستین گامی است که در راه بیان مهمترین اصول بلاغی برداشته شده است. از افراط و تفریط به دور و به اصطلاح نه دارای «اطناب ممل» است و نه «ایجاز مخل»، از استدلال‌های پیچ و خم دار خالی، و از استشهاد به لغز و معما عاری و برهنه است، سنگینی و سختی الفاظ و کلمات، و تکرار و تعقید تعبیرات و ترکیبات فرود آمده، و سادگی و سبکی و روانی بیان در آن فزونی گرفته و بر دو بخش نهاده شده است.
+بخش نخستین آن در اصول معانی و دومین آن قواعد بیانی است؛ بخش بدیع را با پیوستی از مباحث عروضی دنبال کرده است.<ref>‏پیشگفتار، ص 1</ref>‏
+در مقدمه‌ی عربی که به شناخت فصاحت و بلاغت پرداخته، این دو واژه را از جهت لغوی و اصطلاحی مورد بحث و بررسی قرار داده است و اشاره می‌کند که  فصاحت در اصطلاح اهل بلاغت، وصف برای کلمه و کلام و متکلم واقع می‌گردد، از این رو گفته می‌شود: کلمه‌ی فصیح، کلام فصیح و متکلم فصیح.<ref>مقدمه، ص 3</ref>‏
+در ادامه این سه موضوع را مورد تحلیل قرار داده است و برای هر کدام، مثالی از اشعار عرب ذکر می‌نماید.
+وی در مورد معنای اصطلاحی بلاغت، خاطر نشان می‌کند که بلاغیون قدیم و جدید در تعریف آن اختلاف کرده‌اند و چند دسته شده‌اند، بعضی جانب معنا را گرفته و بعضی جانب لفظ را و بعضی دیگر ما بین آن رابطه‌ای قرار داده‌اند که جدایی از آن امکان پذیر نیست، و ظاهر این است که اکثرا تعریف فنی‌ای ایراد ننموده‌اند، بلکه به ذکر اوصاف آن پرداخته‌اند.<ref>متن کتاب، ص 20</ref>‏
+در ادامه به تعاریف مختلفی که از بلاغیون ذکر شده، اشاره می‌کند و سپس بلاغت در کلام را توضیح داده و نمونه‌هایی را از قرآن کریم متذکر می‌شود.
+بخش دوم کتاب به علم معانی پرداخته است؛ معانی علمی است که درباره احوال کلام سخن می‌گوید که مقتضای حال باشد. احوالی از کلام که بر آن عارض می‌شود همچون: تاکید، عدم تاکید...
+مؤلف در ابتدای بحث از علم معانی اشاره می‌کند که این علم، در این کتاب، شامل مباحثی چون: خبر، انشاء، مسندالیه، مسند، متعلقات فعل، قصر، فصل و وصل، ایجاز، اطناب و مساوات می‌باشد.
+در ادامه‌ی کتاب، تحت عناوین مختلف، تک تک این موضوعات را ذکر نموده و به توضیح و تمثیل آن‌ها می‌پردازد و در این راستا از آیات و اشعار عرب استفاده نموده است و همچون سایر کتب بلاغی به مباحث خود ادامه می‌دهد. قسمت عمده‌ی کتاب حاضر، بخش دوم، یعنی علم معانی است که در پایان هر موضوعی، سؤالات و تمرین‌هایی را برای دانش پژوهان این رشته ذکر نموده است.
+==وضعیت کتاب==
+فهرست مطالب کتاب در ابتدای آن ذکر شده‌اند و پاورقی‌های کتاب مربوط به ذکر اسانید و توضیح برخی از مطالب متن می‌باشد.
+مصادر کتاب در پایان آن ذکر شده است.
 ==پانویس ==
 <references/>
-==منابع مقاله==
+==منبع مقاله==
+متن و مقدمه کتاب
 ==وابسته‌ها==
 {{وابسته‌ها}}
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
-[[رده:فاقد مقاله]]
+[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
+[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
+[[رده:زبان و ادبیات عربی]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]]