كتاب الأشربة و ذكر اختلاف الناس فيها: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR85158J1.jpg | عنوان = كتاب الأشربة (و ذكر إختلاف الناس فيها) | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن‌قتیبه، عبدالله بن مسلم (نويسنده) سواس، یاسین محمد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /الف2الف5 252/2 BP...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كتاب الأشربة و ذكر اختلاف الناس فيها'''، اثر ابن قتیبه، ابومحمد عبدالله بن مسلم دینورى (213-276ق)، نویسنده، تاریخ‌نگار و دانشمند بزرگ عصر عباسى، کتابی است پیرامون حرمت خمر و نیز بررسی و بحث پیرامون حرمت یا حلیت نبیذ. | '''كتاب الأشربة و ذكر اختلاف الناس فيها'''، اثر [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه، ابومحمد عبدالله بن مسلم دینورى]] (213-276ق)، نویسنده، تاریخ‌نگار و دانشمند بزرگ عصر عباسى، کتابی است پیرامون حرمت خمر و نیز بررسی و بحث پیرامون حرمت یا حلیت نبیذ. | ||
این کتاب، بیشتر یک اثر فقهى بشمار مى‌آید؛ به‌خصوص که استشهاد به آیات قرآنى و احادیث نبوی و اقوال گوناگون فقهای بزرگ در آن فراوان است<ref>ر.ک: آذرتاش، آذرنوش، ج4، ص457</ref>. | این کتاب، بیشتر یک اثر فقهى بشمار مى‌آید؛ به‌خصوص که استشهاد به آیات قرآنى و احادیث نبوی و اقوال گوناگون فقهای بزرگ در آن فراوان است<ref>ر.ک: آذرتاش، آذرنوش، ج4، ص457</ref>. | ||
بسیاری از بزرگان، از این کتاب نام برده و آن را ستوده‌اند؛ از جمله ابن ندیم، ابن خلکان، قفطی، مؤلف | بسیاری از بزرگان، از این کتاب نام برده و آن را ستوده‌اند؛ از جمله [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]]، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]]، [[قفطی، علی بن یوسف|قفطی]]، مؤلف «[[طبقات السادة الحنفية]]»، [[ابن عماد، عبدالحی بن احمد|ابن عماد حنبلی]]، صاحب «[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]]»، مؤلف در کتاب «[[الميسر و القداح]]»، «[[الشعر و الشعراء]]» و «[[عيون الأخبار]]» و [[ابن عبدربه، احمد بن محمد|ابن عبدربه]] در کتاب «[[العقد الفريد]]» که این امر، نشان‌دهنده اهمیت کتاب و ارزش مطالب آن می‌باشد<ref>ر.ک: مقدمه، ص15</ref>. | ||
نویسنده در این کتاب، به موضوع نوشیدنی‌هایی پرداخته است که از زمان نازل شدن حکم تحریم آن، مباحث و گفتگوی فقها را به خود مشغول کرده است و ابن قتیبه که در پرداختن به مسائل بحث‌برانگیز و چالشی، معروف است، با علاقه فراوان، در این موضوع، به بحث نشسته و نظرات خود را در این‌باره، مطرح نموده است. وی به‌تفصیل و با دقت، به بررسی دیدگاه کسانی پرداخته است که برخی از مشروبات را حلال شمرده و آن را با نظر کسانی که آن را تحریم کرده و حرام دانسته‌اند، مقایسه نموده است و در پایان، نظر برگرفته از قرآن و سنت و سخنان ائمه اهل سنت را تبیین کرده است و در این‌باره، سعی نموده تا به‌دور از تعصب و جانب‌دارانه، حکم خود را مطرح نماید<ref>ر.ک: همان</ref>. | نویسنده در این کتاب، به موضوع نوشیدنی‌هایی پرداخته است که از زمان نازل شدن حکم تحریم آن، مباحث و گفتگوی فقها را به خود مشغول کرده است و ابن قتیبه که در پرداختن به مسائل بحث‌برانگیز و چالشی، معروف است، با علاقه فراوان، در این موضوع، به بحث نشسته و نظرات خود را در این‌باره، مطرح نموده است. وی به‌تفصیل و با دقت، به بررسی دیدگاه کسانی پرداخته است که برخی از مشروبات را حلال شمرده و آن را با نظر کسانی که آن را تحریم کرده و حرام دانسته‌اند، مقایسه نموده است و در پایان، نظر برگرفته از قرآن و سنت و سخنان ائمه اهل سنت را تبیین کرده است و در این‌باره، سعی نموده تا به‌دور از تعصب و جانب‌دارانه، حکم خود را مطرح نماید<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
محقق کتاب، معتقد است هرکس این اثر را با دقت مطالعه کند، آن را آمیخته‌ای از ادب و فقه می‌بیند و به همین دلیل است که مطالب کتاب، روان و خواندنی بوده و به‌دور از خشکی و سنگینی است که در برخی از کتب فقهی، احساس می‌شود<ref>ر.ک: همان</ref>. | محقق کتاب، معتقد است هرکس این اثر را با دقت مطالعه کند، آن را آمیخته‌ای از ادب و فقه می‌بیند و به همین دلیل است که مطالب کتاب، روان و خواندنی بوده و به‌دور از خشکی و سنگینی است که در برخی از کتب فقهی، احساس می‌شود<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
ابن قتیبه در طرح مباحث و ارائه موضوعات، از روشی استفاده کرده است که نشان‌دهنده اعتماد او به ذهن قوی و قدرت منطق است<ref>ر.ک: همان</ref>. | [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]] در طرح مباحث و ارائه موضوعات، از روشی استفاده کرده است که نشان‌دهنده اعتماد او به ذهن قوی و قدرت منطق است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تفسیر]] | |||
[[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۵
| كتاب الأشربة (و ذكر إختلاف الناس فيها) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن‌قتیبه، عبدالله بن مسلم (نويسنده) سواس، یاسین محمد (محقق) |
| ناشر | دار الفکر ** دار الفکر المعاصر |
| مکان نشر | سوریه - دمشق ** لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1420ق - 1999م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 1-57547-423-9 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2الف5 252/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب الأشربة و ذكر اختلاف الناس فيها، اثر ابن قتیبه، ابومحمد عبدالله بن مسلم دینورى (213-276ق)، نویسنده، تاریخ‌نگار و دانشمند بزرگ عصر عباسى، کتابی است پیرامون حرمت خمر و نیز بررسی و بحث پیرامون حرمت یا حلیت نبیذ.
این کتاب، بیشتر یک اثر فقهى بشمار مى‌آید؛ به‌خصوص که استشهاد به آیات قرآنى و احادیث نبوی و اقوال گوناگون فقهای بزرگ در آن فراوان است[۱].
بسیاری از بزرگان، از این کتاب نام برده و آن را ستوده‌اند؛ از جمله ابن ندیم، ابن خلکان، قفطی، مؤلف «طبقات السادة الحنفية»، ابن عماد حنبلی، صاحب «كشف الظنون»، مؤلف در کتاب «الميسر و القداح»، «الشعر و الشعراء» و «عيون الأخبار» و ابن عبدربه در کتاب «العقد الفريد» که این امر، نشان‌دهنده اهمیت کتاب و ارزش مطالب آن می‌باشد[۲].
نویسنده در این کتاب، به موضوع نوشیدنی‌هایی پرداخته است که از زمان نازل شدن حکم تحریم آن، مباحث و گفتگوی فقها را به خود مشغول کرده است و ابن قتیبه که در پرداختن به مسائل بحث‌برانگیز و چالشی، معروف است، با علاقه فراوان، در این موضوع، به بحث نشسته و نظرات خود را در این‌باره، مطرح نموده است. وی به‌تفصیل و با دقت، به بررسی دیدگاه کسانی پرداخته است که برخی از مشروبات را حلال شمرده و آن را با نظر کسانی که آن را تحریم کرده و حرام دانسته‌اند، مقایسه نموده است و در پایان، نظر برگرفته از قرآن و سنت و سخنان ائمه اهل سنت را تبیین کرده است و در این‌باره، سعی نموده تا به‌دور از تعصب و جانب‌دارانه، حکم خود را مطرح نماید[۳].
محقق کتاب، معتقد است هرکس این اثر را با دقت مطالعه کند، آن را آمیخته‌ای از ادب و فقه می‌بیند و به همین دلیل است که مطالب کتاب، روان و خواندنی بوده و به‌دور از خشکی و سنگینی است که در برخی از کتب فقهی، احساس می‌شود[۴].
ابن قتیبه در طرح مباحث و ارائه موضوعات، از روشی استفاده کرده است که نشان‌دهنده اعتماد او به ذهن قوی و قدرت منطق است[۵].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب.
- آذرتاش، آذرنوش، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.