۸۵٬۲۳۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ی ای ' به 'ی‌ای '
جز (جایگزینی متن - 'خـ' به 'خ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ی ای ' به 'ی‌ای ') |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] (نویسنده) | [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] (نویسنده) | ||
| زبان = | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = 5حم35م/5301 PIR | | کد کنگره = 5حم35م/5301 PIR | ||
| موضوع = مولوی، حسام‌الدین چلبی، مثنوی، نقد و تفسر. | | موضوع = مولوی، حسام‌الدین چلبی، مثنوی، نقد و تفسر. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| شابک =6-2-96787-964-978 | | شابک =6-2-96787-964-978 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =0000 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| مثنوی مولوی (ابهام زدایی)}} | |||
''' حسام‌الدین خالق مثنوی معنوی''' نوشته‌ی استاد مولوی شناس [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] کتابی است نقدی ـ تحلیلی که به معرّفی این مرید و محبوب راستین مولانا می‌پردازد. این اثر نخستین کتابی است که به طور مستقل، پژوهشی و کاملاً دقیق به معرّفی این شخصیّت ممتاز می‌پردازد و تا پیش از این از زمان مولانا تا کنون چنین اقدام اصولی و | ''' حسام‌الدین خالق مثنوی معنوی''' نوشته‌ی استاد مولوی شناس [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] کتابی است نقدی ـ تحلیلی که به معرّفی این مرید و محبوب راستین مولانا می‌پردازد. این اثر نخستین کتابی است که به طور مستقل، پژوهشی و کاملاً دقیق به معرّفی این شخصیّت ممتاز می‌پردازد و تا پیش از این از زمان مولانا تا کنون چنین اقدام اصولی و اساسی‌ای در این باره صورت نگرفته است و جامعه‌ی علمی‌ـ ادبی ایران در این مورد هم به مانند بسیاری دیگر موارد به راستی مدیون تلاشها و پژوهشهای ناب استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] است. | ||
جز پاره‌ای ابیات پراکنده در مثنوی و نیز مطالبی چند و در عین حال مغلوط در مناقب العارفین و برخی از آثار سلطان ولد دیگر مطلب خاصّی در این باره دیده نمی‌شود، و همین کار شناسایی را دشوار می‌کند. نگارشهای حاشیه‌ای هم که برخی از پژوهشگران معاصر به مانند استاد [[بدیع‌الزمان فروزانفر]] و یا استاد [[عبدالحسین زرین کوب]] انجام داده‌اند مطلب چشمگیری از این بابت برای کسی عاید نمی‌شود. و لذا به این اثر باید با دیدی بهتر نگریسته شود زیرا تمام آنچه که باید را از دل منابع با ظرافت و لطافت تمام استخراج کرده و با اجتهادات نیکوی مؤلّف برای تثبیت مطلب هماهنگ ساخته است. | جز پاره‌ای ابیات پراکنده در مثنوی و نیز مطالبی چند و در عین حال مغلوط در مناقب العارفین و برخی از آثار سلطان ولد دیگر مطلب خاصّی در این باره دیده نمی‌شود، و همین کار شناسایی را دشوار می‌کند. نگارشهای حاشیه‌ای هم که برخی از پژوهشگران معاصر به مانند استاد [[بدیع‌الزمان فروزانفر]] و یا استاد [[عبدالحسین زرین کوب]] انجام داده‌اند مطلب چشمگیری از این بابت برای کسی عاید نمی‌شود. و لذا به این اثر باید با دیدی بهتر نگریسته شود زیرا تمام آنچه که باید را از دل منابع با ظرافت و لطافت تمام استخراج کرده و با اجتهادات نیکوی مؤلّف برای تثبیت مطلب هماهنگ ساخته است. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
فهرست مطالب کتاب چنانکه در ابتدای اثر آمده است بدین شرح است: مقدّمه ناشر، مقدمه مؤلف، تمهید، موسیقی و سماع کیهانی، سخن اصلی مولانا، چرا و چگونه مثنوی سروده شد؟ آب و تشنه، انگیزه‌ی خلق مثنوی در نظر مولانا، شمس تبریزی و حسام‌الدین، حسام‌الدین ولی خدا، حسام‌الدین و آداب شریعت، خلافت حسام‌الدین، مولانا سجاده به دوش حسام‌الدین، اعتقاد تام مولانا به حسام‌الدین، تقاضای حسام‌الدین برای سرودن مثنوی، مثنوی همان نی نامه است، حسام‌الدین شاه عالم معنا، مریدان مولانا، حسام‌الدین و اشراف بر عالم معنا، مولانا و حسام و مثنوی. در انتها نیز دو بخض کتابنامه و نیز نمایه وجود دارد. | فهرست مطالب کتاب چنانکه در ابتدای اثر آمده است بدین شرح است: مقدّمه ناشر، مقدمه مؤلف، تمهید، موسیقی و سماع کیهانی، سخن اصلی مولانا، چرا و چگونه مثنوی سروده شد؟ آب و تشنه، انگیزه‌ی خلق مثنوی در نظر مولانا، شمس تبریزی و حسام‌الدین، حسام‌الدین ولی خدا، حسام‌الدین و آداب شریعت، خلافت حسام‌الدین، مولانا سجاده به دوش حسام‌الدین، اعتقاد تام مولانا به حسام‌الدین، تقاضای حسام‌الدین برای سرودن مثنوی، مثنوی همان نی نامه است، حسام‌الدین شاه عالم معنا، مریدان مولانا، حسام‌الدین و اشراف بر عالم معنا، مولانا و حسام و مثنوی. در انتها نیز دو بخض کتابنامه و نیز نمایه وجود دارد. | ||
امّا از مقدّمه‌ی ناشر که در ابتدای کتاب وجود دارد چنین استنباط می‌شود که این کتاب نتیجه‌ی چندین سخنرانی و درسهای استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] مولوی شناس نامی‌معاصر بوده که در | امّا از مقدّمه‌ی ناشر که در ابتدای کتاب وجود دارد چنین استنباط می‌شود که این کتاب نتیجه‌ی چندین سخنرانی و درسهای استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] مولوی شناس نامی‌معاصر بوده که در دانشگاه‌ها و دیگر مراکز فرهنگی کشور و نیز در رادیو و تلویزیون تدریس شده است و این ناشر اهتمام تمام نموده تا این مجموعه را پیاده و به شکل کتاب در آورد که کاری ستوده و ارزشمند است. ناشر در مقدّمه به این مطلب نیز متذکر شده است که این کتاب هم به مانند چندین اثر دیگر استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] برای نخستین بار است که منتشر می‌شود و از این جهت تاریخ به این فرد به راستی که مدیون و بدهکار است. | ||
در بخش تمهید هم سخنی از استاد [[همایی، جلال‌الدین|جلال همایی]] در [[مولوی نامه؛ مولوی چه می‌گوید؟|مولوی نامه]] نقل کرده است که شخصیّت حسام‌الدین را بهتر به نمایش در می‌آورد، وی می‌گوید: [[حسام‌الدین چلبی]] برگردن [[مثنوی]]، یعنی بر ذمّه‌ی جهان بشریّت و ادب و فرهنگ انسانی، حقّی عظیم دارد که [[مولوی]] خود جای جای در [[مثنوی]] آنرا به جای آورده، و آنطور که حسام‌الدین را می‌شناخته و بدان چشم که او را می‌دیده است وی را وصف نموده و حق شناسی فرموده است، امّا مؤلّفان و ترجمه نویسان دوره‌های بعدی تا امروز چنانکه شایسته و درخور | در بخش تمهید هم سخنی از استاد [[همایی، جلال‌الدین|جلال همایی]] در [[مولوی نامه؛ مولوی چه می‌گوید؟|مولوی نامه]] نقل کرده است که شخصیّت حسام‌الدین را بهتر به نمایش در می‌آورد، وی می‌گوید: [[حسام‌الدین چلبی]] برگردن [[مثنوی]]، یعنی بر ذمّه‌ی جهان بشریّت و ادب و فرهنگ انسانی، حقّی عظیم دارد که [[مولوی]] خود جای جای در [[مثنوی]] آنرا به جای آورده، و آنطور که حسام‌الدین را می‌شناخته و بدان چشم که او را می‌دیده است وی را وصف نموده و حق شناسی فرموده است، امّا مؤلّفان و ترجمه نویسان دوره‌های بعدی تا امروز چنانکه شایسته و درخور انسان‌شناسی بوده است حسام‌الدین را نشناخته و نشناسانده و حقّ او را نگذارده‌اند؛ امید است که محقّقان آینده نقیصه‌ی غفلت گذشتگان را جبران کنند<ref>مولوی نامه(مولوی چه می‌گوید)، ج2، صص1057-1056</ref>. | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
{{ب|''همچنان مقصود من زین مثنوی''|2=''ای ضیاء الحق حسام‌الدین تویی''<ref>متن، ص 52</ref>}} | {{ب|''همچنان مقصود من زین مثنوی''|2=''ای ضیاء الحق حسام‌الدین تویی''<ref>متن، ص 52</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
و این | و این باشکوه‌ترین مطلبی است که در مثنوی به آن اشاره شده است. در آغاز دفتر پنجم [[مثنوی]]، [[مولانا]] حسام‌الدین را شاه می‌خواند و نور ستارگانش قلمداد می‌کند و وی را اوستاد اوستادان صفا معرّفی می‌نماید. و در ستایش او سخنانی می‌گوید که در زمان خود برای هیچکس از آن جنس سخنانی و توصیفاتی نیاورده است. | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''گر نبودی خلق محجوب و کثیف''|2=''ور نبودی حلقها تنگ و ضعیف''}} | {{ب|''گر نبودی خلق محجوب و کثیف''|2=''ور نبودی حلقها تنگ و ضعیف''}} | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
حسام‌الدین خالق مثنوی | حسام‌الدین خالق مثنوی معنوی، تألیف [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] | ||
کتاب در یک جلد با مقدّمه‌ای مختصر به زبان فارسی است و دارای 208 صفحه است. کتاب حاضر در قطع رقعی و با جلد نرم و کاغذ مرغوب منتشر شده. در آغاز، فهرست مطالب به طور کامل درج شده و در انتهای اثر هم فهرست جامعی از منابع و مأخذ و همینطور نمایه‌ی‌کامل دیده می‌شود. در انتها هم برخی از آثار انتشارات و نوشته‌های استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] چاشنی شده است. | کتاب در یک جلد با مقدّمه‌ای مختصر به زبان فارسی است و دارای 208 صفحه است. کتاب حاضر در قطع رقعی و با جلد نرم و کاغذ مرغوب منتشر شده. در آغاز، فهرست مطالب به طور کامل درج شده و در انتهای اثر هم فهرست جامعی از منابع و مأخذ و همینطور نمایه‌ی‌کامل دیده می‌شود. در انتها هم برخی از آثار انتشارات و نوشته‌های استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] چاشنی شده است. | ||