خلاصة التجارب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'بهاء الدوله' به 'بهاءالدوله')
    جز (جایگزینی متن - 'جمع آوری' به 'جمع‌آوری')
     
    (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR12506J1.jpg|بندانگشتی|خلاصة التجارب]]
    | تصویر =NUR12506J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =خلاصة التجارب
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =کتاب خلاصه التجارب
    |-
    | پدیدآوران =
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|خلاصة التجارب
    [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین]] (نویسنده)
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|کتاب خلاصه التجارب
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[بهاءالدوله، بهاء الدین بن میر قوام الدین]] (نويسنده)


    [[اصفهانی، محمدمهدی]] (مقدمه‌نويس)
    [[اصفهانی، محمدمهدی]] (مقدمه‌نويس)
    |-
    | زبان =فارسی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏R‎‏ ‎‏127‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏9‎‏خ‎‏8‎‏ ‎‏1382
    |data-type='language'|فارسی
    | موضوع =
    |-
    اندام‏ها - بیماری‏ها
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏R‎‏ ‎‏127‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏9‎‏خ‎‏8‎‏ ‎‏1382
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|اندام‏ها - بیماری‏ها


    اندام‏ها - بیماری‏ها - تشخیص
    اندام‏ها - بیماری‏ها - تشخیص
    خط ۲۸: خط ۱۷:


    پزشکی - متون قدیمی تا قرن 14
    پزشکی - متون قدیمی تا قرن 14
    |-
    | ناشر =
    |ناشر  
    دانشگاه علوم پزشکی ايران، مؤسسه مطالعات تاريخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل
    |data-type='publisher'|دانشگاه علوم پزشکی ايران، موسسه مطالعات تاريخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل
    | مکان نشر =تهران - ایران
    |-
    | سال نشر = 1382 ش  
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|تهران - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1382 هـ.ش  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE12506AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12506AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =12506
    | کتابخوان همراه نور =12506
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    {{کاربردهای دیگر|خلاصة التجارب (ابهام زدایی)}}


    == معرفى اجمالى ==
    '''خلاصة التجارب'''، تألیف  [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین|بهاءالدوله رازى]]، کتابی است طبی به زبان فارسى، بازگوكننده وضعيت و سطح علمى دانش پزشکى در دوران صفويه. [[اصفهانی، محمدمهدی|محمدمهدی اصفهانی]] مقدمه‌ای بر این اثر نگاشته و آن را منتشر نموده است.
    '''خلاصة التجارب'''، به زبان فارسى، از مهم‌ترين نگاشته‌هاى طبى ايرانيان است كه بازگوكننده وضعيت و سطح علمى دانش پزشکى در دوران صفويه است.


    اين كتاب، توسط [[بهاءالدوله، بهاء الدین بن میر قوام الدین|بهاءالدوله رازى]] تأليف شده است. وى، در مقدمه مى‌نويسد: «حمد بلااحصا حكيمى را كه به كمال حكمت و وفور عنايت و قدرت ماهيت، اشرف انسانى را از خزانه جود خلعت وجود پوشانيد... اما بعد، چنين معروض دارد خادم الفقراء المله، بهاءالدوله - هداه الله تعالى - كه چون كلام حضرت سيد الانام عليه التحية و السلام كه: «من كتم علماً نافعاً الجمه الله تعالى يوم القيامة بلجام من النار»، امر بود به اظهار علمى نافع مر دين و مر بدن را و اين بيچاره را بعضى از تجارب طبى كه مشتمل بر فوائد بدنى حاصل بود، لازم نمود آن را اطاعة لامره الاعلى و فوزاً بتلك السعادة فى الآخرة و الاولى مثبت نمود، فلهذا اشتغال سالك اين رساله موسومه به «خلاصة التجارب»، در اوان سنه سبع و تسع‌مائة، در مسكن طرشت من قرى راز اتفاق افتاد».
    [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین|بهاءالدوله رازى]]، در مقدمه مى‌نويسد: «حمد بلااحصا حكيمى را كه به كمال حكمت و وفور عنايت و قدرت ماهيت، اشرف انسانى را از خزانه جود خلعت وجود پوشانيد... اما بعد، چنين معروض دارد خادم الفقراء المله، بهاءالدوله - هداه الله تعالى - كه چون كلام حضرت سيد الانام عليه التحية و السلام كه: «من كتم علماً نافعاً الجمه الله تعالى يوم القيامة بلجام من النار»، امر بود به اظهار علمى نافع مر دين و مر بدن را و اين بيچاره را بعضى از تجارب طبى كه مشتمل بر فوائد بدنى حاصل بود، لازم نمود آن را اطاعة لامره الاعلى و فوزاً بتلك السعادة فى الآخرة و الاولى مثبت نمود، فلهذا اشتغال سالك اين رساله موسومه به «خلاصة التجارب»، در اوان سنه سبع و تسع‌مائة، در مسكن طرشت من قرى راز اتفاق افتاد».


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    كتاب، مشتمل بر 25 باب است.
    كتاب، مشتمل بر 25 باب است.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    خلاصه التجارب یکی از نمونه‌های جالب متون پزشکی به زبان فارسی، در اندازه حدودی 350 هزار کلمه و در 28 باب تألیف شده است. البته تعداد باب‌های این اثر از 22 تا 27 باب نیز برشمرده شده است. علت این خطا احتمالاً ناقص بودن دستنویس‌هایی بوده که مورد گزارش نسخه‌شناسان قرار گرفته است. اما به دفعات تعداد باب‌های این کتاب 28 عنوان ذکر شده است. خلاصه التجارب به‌ویژه از دید تجربیات پزشکی آن قابل توجه است. این کتاب را از نظر اهمیت اصول و فنون پزشکی از ذخیره خوارزمشاهی سید اسماعیل جرجانی پایین‌تر، اما از دید اصول تجربی حاکم بر آن، از ذخیره خوارزمشاهی بالاتر دانسته است. این تجربیات، و روی هم رفته گزارش‌هایی که بهاءالدوله در جاهای مختلف خلاصه التجارب از مداوا و دستورات طبی خود یا دیگران داده از جمله نکات مهم این کتاب به شمار می‌رود و عبدالحسین حائری، چند نمونه از این گزارش‌ها را جمع‌آوری نموده است. در لابلای خلاصه التجارب نتیجه‌گیری‌ها و ژرف‌اندیشی‌های بهاءالدوله نیز آمده است. از جمله این موضوع که کسانی که یک بار در زندگی آبله می‌گیرند، به ندرت، مجددا به این مرض مبتلا می‌شوند<ref>ولایتی، علی‌اکبر، ص19-20</ref>.


    نویسنده در آغاز این کتاب با استناد به آیات و احادیث متعدد، هدف از نگارش آن را بیان تجاربی می‌داند که دانستنش برای تندرستی سودمند است؛ همچنین جهت پیروی از سفارش پیامبر(ص) در نشر دانش و خدمت به خلق... مؤلف در این کتاب گاه به مناسبت از مشاهدات تجربی خود، و گاه از داروهایی که ساخته خود او یا پزشکان دیگر است، با عناوینی چون «مخترعات مصنف»، «مخترعات اهل هند» و حتی حکمای فرنگ و دیگران یاد می‌کند<ref>بیگ‌باباپور، یوسف، ص87</ref>.


    موضوع باب‌هاى كتاب، به ترتيب چنين است:
    موضوع باب‌هاى كتاب، به ترتيب چنين است:


    اطلاعاتى كلى درباره بهداشت (حفظ الصحة) و رفع بيمارى‌ها؛
    اطلاعاتى كلى درباره بهداشت (حفظ الصحة) و رفع بيمارى‌ها؛ بيان چگونگى بهداشت و بهداشت كودكان و پيران؛ بيان تدبير تندرستى و آنچه كه بدن به آن نياز دارد تا فرد تندرست بماند؛ اقسام بيمارى‌ها، انواع تب‌ها و معالجه آنها؛ بيمارى‌هاى حصبه، آبله، جذام و سرماخوردگى و غيره؛ سموم و كوفتگى؛ امراض دِماغى؛ حالت‌هاى چشم و بيمارى‌هاى آن؛ گوش و تركيب قوه شنوايى و مرض‌هاى آن؛ بينى؛ دهان؛ حلق؛ دل (قلب)؛ مرى؛ معده؛ جگر و مراره؛ سپرز؛ روده‌ها؛ مقعد؛ گُرده (كليه)؛ مثانه؛ آلات تناسلى؛ احوال توالد و تناسل و پستان؛ پشت و مفصل و پاها و بيمارى‌هاى هريك از آنها؛ سموم و ادويه زيان‌آور؛ حيوانات سمى؛ قرابادين (داروهاى تركيبى)؛ اصطلاحات داروسازى و اوزان ويژه آن.


    بيان چگونگى بهداشت و بهداشت كودكان و پيران؛
    در هر مورد از اين باب‌ها، نویسنده وظايف الاعضاى دستگاه‌هاى بدن، سبب بيمارى‌ها، نشانه‌ها و درمان‌هاى آنها و خصوصاً تجربه‌هاى شخصى خود را آورده است.


    بيان تدبير تندرستى و آنچه كه بدن به آن نياز دارد تا فرد تندرست بماند؛
    نویسنده در بسيارى از موارد به شرح و گزارش معالجات خود، پدرش و ديگر پزشکان پرداخته است و بارها از پزشکان بزرگ گذشته چون [[بقراط]]، [[جالینوس]]، [[ثابت بن قره|ثابت بن قرّه]]، رازى، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]] و نيز پزشکان ماهر هم‌عصر خويش نام برده است. از معالجات يك پزشک هندى نيز ياد كرده كه گواه تأثير پزشکى هندى در آثار اوست.


    اقسام بيمارى‌ها، انواع تب‌ها و معالجه آنها؛
    «خلاصة التجارب»، از جنبه تجربيات و مشاهدات پزشکى، بسيار باارزش و قابل مقايسه با تجربيات پزشکى [[رازی، محمد بن زکریا‏|محمد بن زكرياى رازى]] است.<ref>تاريخ دام‌پزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 496</ref>بهاءالدوله علاوه بر تجربيات شخصى در درمان‌ها، ابداعاتى در داروسازى نيز داشته و گاهى بعد از توضيح يك داروى تركيبى، يادآورى كرده است كه «اين تركيب از مخترعات مصنف است».


    بيمارى‌هاى حصبه، آبله، جذام و سرماخوردگى و غيره؛
    «خلاصة التجارب» اگرچه از نظر گستردگى مباحث و شيوايى بيان، به «ذخيره خوارزمشاهى» نمى‌رسد، از نظر اتكاء بر تجربيات شخصى و نوآورى، از آن برتر است.


    سموم و كوفتگى؛
    اين كتاب، از مآخذ مهم طب در دوره صفويه و از بهترين متون درسى پزشکى كهن جهان است.<ref>طب در دوره صفويه، صفحه دوازده</ref>در «خلاصة التجارب»، موارد بسيارى از نخستين اشاره‌هاى طب اسلامى به بعضى بيمارى‌ها وجود دارد<ref>براى آگاهى از نوآورى‌ها و مشاهدات و تجربيات [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین|بهاءالدوله رازى]] رجوع كنيد به «[[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین|بهاءالدوله رازى]] آخرين پزشک بزرگ ايران»، به قلم دكتر حسن تاج‌بخش، نامه فرهنگستان علوم، سال 3،‌ش 4، ص 47 - 56</ref>


    امراض دِماغى؛
    روش [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین|بهاءالدوله رازى]]؛ يعنى توجه به علائم و عوارض بيمارى‌ها و شرح و ثبت دقيق آنها، كتاب او را در زمره مهم‌ترين كتب پزشکى قرار داده است.<ref>تاريخ دام‌پزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 494</ref>از جمله اين موارد مى‌توان به توجه او در ثبت همه‌گيرى سياه‌سرفه در هرات و نيز در رى در سال 906ق، اشاره نمود كه به‌دقت به تشريح اين بيمارى پرداخته است. همچنين نوشته‌هاى او درباره اينكه افرادى كه آبله مى‌گيرند به‌ندرت ممكن است از نو آبله بردارند، حاكى از نظر او درباره ايمنى بدن است.


    حالت‌هاى چشم و بيمارى‌هاى آن؛
    بهاءالدوله همچنين به موضوع حساسيت‌هاى فصلى (آلرژى) اشاره نموده و نمونه‌اى از درمان اين بيمارى را نيز گزارش كرده است. با استناد به اين نوشته‌ها بايد او را از پيشگامان دانش ايمنى‌شناسى محسوب داشت. او همچنين درباره بيمارى‌هاى مشترك بين انسان و حيوان، از جمله‌هارى، نوشته‌ها و گزارش‌هاى دقيقى دارد.


    گوش و تركيب قوه شنوايى و مرض‌هاى آن؛
    نوشته‌هاى او درباره بيمارى سفليس كه در نوشته‌هاى خود، همانند ساير پزشکان اسلامى، از آن با نام آتشك ياد كرده، منبع اصلى رساله حكيم عمادالدين شيرازى درباره آتشك بوده كه آن را در 977ق، تأليف كرده است.


    بينى؛
    == وضعيت كتاب ==


    دهان؛
    این طبع از کتاب، چاپ سنگی است و فاقد فهرست.


    حلق؛
    در ابتدای کتاب مقدمه‌ای به قلم محمدمهدی اصفهانی آمده که گریزی به محتوای کتاب و نویسنده آن زده است.


    دل (قلب)؛
    ==پانويس ==
     
    <references/>
    مرى؛


    معده؛
    == منابع مقاله ==
    مقدمه و متن کتاب


    جگر و مراره؛
    تاریخ دام‌پزشکی و پزشکی ایران


    سپرز؛
    طب در دوره صفویه


    روده‌ها؛
    ولایتی، علی‌اکبر، خلاصة التجارب، تألیف بهاءالدوله رازی، تحقیق محمدرضا شمس اردکانی و دیگران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، اول، 1387ش.


    مقعد؛
    [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/968201 بیگ‌باباپور، یوسف، بهاءالدوله رازی و کتاب خلاصة التجارب، کتاب ماه علوم و فنون، اسفند 1391، شماره 71].


    گُرده (كليه)؛
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    مثانه؛
    آلات تناسلى؛
    احوال توالد و تناسل و پستان؛
    پشت و مفصل و پاها و بيمارى‌هاى هريك از آنها؛
    سموم و ادويه زيان‌آور؛
    حيوانات سمى؛
    قرابادين (داروهاى تركيبى)؛
    اصطلاحات داروسازى و اوزان ويژه آن.
    در هر مورد از اين باب‌ها، نويسنده وظايف الاعضاى دستگاه‌هاى بدن، سبب بيمارى‌ها، نشانه‌ها و درمان‌هاى آنها و خصوصاً تجربه‌هاى شخصى خود را آورده است.
    نويسنده در بسيارى از موارد به شرح و گزارش معالجات خود، پدرش و ديگر پزشکان پرداخته است و بارها از پزشکان بزرگ گذشته چون [[بقراط]]، [[جالینوس]]، [[ثابت بن قره|ثابت بن قرّه]]، رازى، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]] و نيز پزشکان ماهر هم‌عصر خويش نام برده است. از معالجات يك پزشک هندى نيز ياد كرده كه گواه تأثير پزشکى هندى در آثار اوست.
    «خلاصة التجارب»، از جنبه تجربيات و مشاهدات پزشکى، بسيار باارزش و قابل مقايسه با تجربيات پزشکى [[رازی، محمد بن زکریا‏|محمد بن زكرياى رازى]] است<ref>تاريخ دام‌پزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 496</ref>بهاءالدوله علاوه بر تجربيات شخصى در درمان‌ها، ابداعاتى در داروسازى نيز داشته و گاهى بعد از توضيح يك داروى تركيبى، يادآورى كرده است كه «اين تركيب از مخترعات مصنف است».
    «خلاصة التجارب» اگرچه از نظر گستردگى مباحث و شيوايى بيان، به «ذخيره خوارزمشاهى» نمى‌رسد، از نظر اتكاء بر تجربيات شخصى و نوآورى، از آن برتر است.
    اين كتاب، از مآخذ مهم طب در دوره صفويه و از بهترين متون درسى پزشکى كهن جهان است<ref>طب در دوره صفويه، صفحه دوازده</ref>در «خلاصة التجارب»، موارد بسيارى از نخستين اشاره‌هاى طب اسلامى به بعضى بيمارى‌ها وجود دارد<ref>براى آگاهى از نوآورى‌ها و مشاهدات و تجربيات [[بهاءالدوله، بهاء الدین بن میر قوام الدین|بهاءالدوله رازى]] رجوع كنيد به «[[بهاءالدوله، بهاء الدین بن میر قوام الدین|بهاءالدوله رازى]] آخرين پزشک بزرگ ايران»، به قلم دكتر حسن تاج‌بخش، نامه فرهنگستان علوم، سال 3،‌ش 4، ص 47 - 56</ref>
    روش [[بهاءالدوله، بهاء الدین بن میر قوام الدین|بهاءالدوله رازى]]؛ يعنى توجه به علائم و عوارض بيمارى‌ها و شرح و ثبت دقيق آنها، كتاب او را در زمره مهم‌ترين كتب پزشکى قرار داده است<ref>تاريخ دام‌پزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 494</ref>از جمله اين موارد مى‌توان به توجه او در ثبت همه‌گيرى سياه‌سرفه در هرات و نيز در رى در سال 906ق، اشاره نمود كه به‌دقت به تشريح اين بيمارى پرداخته است. همچنين نوشته‌هاى او درباره اينكه افرادى كه آبله مى‌گيرند به‌ندرت ممكن است از نو آبله بردارند، حاكى از نظر او درباره ايمنى بدن است.
    بهاءالدوله همچنين به موضوع حساسيت‌هاى فصلى (آلرژى) اشاره نموده و نمونه‌اى از درمان اين بيمارى را نيز گزارش كرده است. با استناد به اين نوشته‌ها بايد او را از پيشگامان دانش ايمنى‌شناسى محسوب داشت. او همچنين درباره بيمارى‌هاى مشترك بين انسان و حيوان، از جمله‌هارى، نوشته‌ها و گزارش‌هاى دقيقى دارد.
    نوشته‌هاى او درباره بيمارى سفليس كه در نوشته‌هاى خود، همانند ساير پزشکان اسلامى، از آن با نام آتشك ياد كرده، منبع اصلى رساله حكيم عمادالدين شيرازى درباره آتشك بوده كه آن را در 977ق، تأليف كرده است.
    == وضعيت كتاب ==
    تحقيق، تصحيح و بازنويسى كتاب، توسط «[[محمدرضا شمس اردکانی]]»، «عبدالعلى محقق‌زاده»، «پويا فريدى» و «زهره ابوالحسن‌زاده» انجام گرفته است. استاد دكتر [[ولایتی، علی‌اکبر|على‌اكبر ولايتى]]، مقدمه‌اى بر اين نسخه از كتاب نگاشته‌اند و در آن از «وضعيت ايران در سال‌هاى ابتدايى قرن دهم هجرى قمرى»، «زندگى بهاءالدوله» و «معرفى خلاصة التجارب» سخن رانده‌اند. تصحيح‌كنندگان يادشده نيز مقدمه كوتاهى در معرفى كتاب و نسخه‌هايى كه در امر تصحيح، مورد استفاده قرار داده‌اند، نوشته‌اند.
    فهرست مطالب، در آغاز كتاب و واژه‌نامه و واژه‌ياب، در آخر آن درج گرديده است.
    ==پانويس ==
    <references />
    == پیوندها ==


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:علوم پزشکی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۰

    خلاصة التجارب
    خلاصة التجارب
    پدیدآورانبهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین (نویسنده) اصفهانی، محمدمهدی (مقدمه‌نويس)
    عنوان‌های دیگرکتاب خلاصه التجارب
    ناشردانشگاه علوم پزشکی ايران، مؤسسه مطالعات تاريخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1382 ش
    چاپ1
    موضوعاندام‏ها - بیماری‏ها

    اندام‏ها - بیماری‏ها - تشخیص

    اندام‏ها - بیماری‏ها - درمان

    پزشکی - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏R‎‏ ‎‏127‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏9‎‏خ‎‏8‎‏ ‎‏1382
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    خلاصة التجارب، تألیف بهاءالدوله رازى، کتابی است طبی به زبان فارسى، بازگوكننده وضعيت و سطح علمى دانش پزشکى در دوران صفويه. محمدمهدی اصفهانی مقدمه‌ای بر این اثر نگاشته و آن را منتشر نموده است.

    بهاءالدوله رازى، در مقدمه مى‌نويسد: «حمد بلااحصا حكيمى را كه به كمال حكمت و وفور عنايت و قدرت ماهيت، اشرف انسانى را از خزانه جود خلعت وجود پوشانيد... اما بعد، چنين معروض دارد خادم الفقراء المله، بهاءالدوله - هداه الله تعالى - كه چون كلام حضرت سيد الانام عليه التحية و السلام كه: «من كتم علماً نافعاً الجمه الله تعالى يوم القيامة بلجام من النار»، امر بود به اظهار علمى نافع مر دين و مر بدن را و اين بيچاره را بعضى از تجارب طبى كه مشتمل بر فوائد بدنى حاصل بود، لازم نمود آن را اطاعة لامره الاعلى و فوزاً بتلك السعادة فى الآخرة و الاولى مثبت نمود، فلهذا اشتغال سالك اين رساله موسومه به «خلاصة التجارب»، در اوان سنه سبع و تسع‌مائة، در مسكن طرشت من قرى راز اتفاق افتاد».

    ساختار

    كتاب، مشتمل بر 25 باب است.

    گزارش محتوا

    خلاصه التجارب یکی از نمونه‌های جالب متون پزشکی به زبان فارسی، در اندازه حدودی 350 هزار کلمه و در 28 باب تألیف شده است. البته تعداد باب‌های این اثر از 22 تا 27 باب نیز برشمرده شده است. علت این خطا احتمالاً ناقص بودن دستنویس‌هایی بوده که مورد گزارش نسخه‌شناسان قرار گرفته است. اما به دفعات تعداد باب‌های این کتاب 28 عنوان ذکر شده است. خلاصه التجارب به‌ویژه از دید تجربیات پزشکی آن قابل توجه است. این کتاب را از نظر اهمیت اصول و فنون پزشکی از ذخیره خوارزمشاهی سید اسماعیل جرجانی پایین‌تر، اما از دید اصول تجربی حاکم بر آن، از ذخیره خوارزمشاهی بالاتر دانسته است. این تجربیات، و روی هم رفته گزارش‌هایی که بهاءالدوله در جاهای مختلف خلاصه التجارب از مداوا و دستورات طبی خود یا دیگران داده از جمله نکات مهم این کتاب به شمار می‌رود و عبدالحسین حائری، چند نمونه از این گزارش‌ها را جمع‌آوری نموده است. در لابلای خلاصه التجارب نتیجه‌گیری‌ها و ژرف‌اندیشی‌های بهاءالدوله نیز آمده است. از جمله این موضوع که کسانی که یک بار در زندگی آبله می‌گیرند، به ندرت، مجددا به این مرض مبتلا می‌شوند[۱].

    نویسنده در آغاز این کتاب با استناد به آیات و احادیث متعدد، هدف از نگارش آن را بیان تجاربی می‌داند که دانستنش برای تندرستی سودمند است؛ همچنین جهت پیروی از سفارش پیامبر(ص) در نشر دانش و خدمت به خلق... مؤلف در این کتاب گاه به مناسبت از مشاهدات تجربی خود، و گاه از داروهایی که ساخته خود او یا پزشکان دیگر است، با عناوینی چون «مخترعات مصنف»، «مخترعات اهل هند» و حتی حکمای فرنگ و دیگران یاد می‌کند[۲].

    موضوع باب‌هاى كتاب، به ترتيب چنين است:

    اطلاعاتى كلى درباره بهداشت (حفظ الصحة) و رفع بيمارى‌ها؛ بيان چگونگى بهداشت و بهداشت كودكان و پيران؛ بيان تدبير تندرستى و آنچه كه بدن به آن نياز دارد تا فرد تندرست بماند؛ اقسام بيمارى‌ها، انواع تب‌ها و معالجه آنها؛ بيمارى‌هاى حصبه، آبله، جذام و سرماخوردگى و غيره؛ سموم و كوفتگى؛ امراض دِماغى؛ حالت‌هاى چشم و بيمارى‌هاى آن؛ گوش و تركيب قوه شنوايى و مرض‌هاى آن؛ بينى؛ دهان؛ حلق؛ دل (قلب)؛ مرى؛ معده؛ جگر و مراره؛ سپرز؛ روده‌ها؛ مقعد؛ گُرده (كليه)؛ مثانه؛ آلات تناسلى؛ احوال توالد و تناسل و پستان؛ پشت و مفصل و پاها و بيمارى‌هاى هريك از آنها؛ سموم و ادويه زيان‌آور؛ حيوانات سمى؛ قرابادين (داروهاى تركيبى)؛ اصطلاحات داروسازى و اوزان ويژه آن.

    در هر مورد از اين باب‌ها، نویسنده وظايف الاعضاى دستگاه‌هاى بدن، سبب بيمارى‌ها، نشانه‌ها و درمان‌هاى آنها و خصوصاً تجربه‌هاى شخصى خود را آورده است.

    نویسنده در بسيارى از موارد به شرح و گزارش معالجات خود، پدرش و ديگر پزشکان پرداخته است و بارها از پزشکان بزرگ گذشته چون بقراط، جالینوس، ثابت بن قرّه، رازى، ابن سينا، سيد اسماعيل جرجانى و نيز پزشکان ماهر هم‌عصر خويش نام برده است. از معالجات يك پزشک هندى نيز ياد كرده كه گواه تأثير پزشکى هندى در آثار اوست.

    «خلاصة التجارب»، از جنبه تجربيات و مشاهدات پزشکى، بسيار باارزش و قابل مقايسه با تجربيات پزشکى محمد بن زكرياى رازى است.[۳]بهاءالدوله علاوه بر تجربيات شخصى در درمان‌ها، ابداعاتى در داروسازى نيز داشته و گاهى بعد از توضيح يك داروى تركيبى، يادآورى كرده است كه «اين تركيب از مخترعات مصنف است».

    «خلاصة التجارب» اگرچه از نظر گستردگى مباحث و شيوايى بيان، به «ذخيره خوارزمشاهى» نمى‌رسد، از نظر اتكاء بر تجربيات شخصى و نوآورى، از آن برتر است.

    اين كتاب، از مآخذ مهم طب در دوره صفويه و از بهترين متون درسى پزشکى كهن جهان است.[۴]در «خلاصة التجارب»، موارد بسيارى از نخستين اشاره‌هاى طب اسلامى به بعضى بيمارى‌ها وجود دارد[۵]

    روش بهاءالدوله رازى؛ يعنى توجه به علائم و عوارض بيمارى‌ها و شرح و ثبت دقيق آنها، كتاب او را در زمره مهم‌ترين كتب پزشکى قرار داده است.[۶]از جمله اين موارد مى‌توان به توجه او در ثبت همه‌گيرى سياه‌سرفه در هرات و نيز در رى در سال 906ق، اشاره نمود كه به‌دقت به تشريح اين بيمارى پرداخته است. همچنين نوشته‌هاى او درباره اينكه افرادى كه آبله مى‌گيرند به‌ندرت ممكن است از نو آبله بردارند، حاكى از نظر او درباره ايمنى بدن است.

    بهاءالدوله همچنين به موضوع حساسيت‌هاى فصلى (آلرژى) اشاره نموده و نمونه‌اى از درمان اين بيمارى را نيز گزارش كرده است. با استناد به اين نوشته‌ها بايد او را از پيشگامان دانش ايمنى‌شناسى محسوب داشت. او همچنين درباره بيمارى‌هاى مشترك بين انسان و حيوان، از جمله‌هارى، نوشته‌ها و گزارش‌هاى دقيقى دارد.

    نوشته‌هاى او درباره بيمارى سفليس كه در نوشته‌هاى خود، همانند ساير پزشکان اسلامى، از آن با نام آتشك ياد كرده، منبع اصلى رساله حكيم عمادالدين شيرازى درباره آتشك بوده كه آن را در 977ق، تأليف كرده است.

    وضعيت كتاب

    این طبع از کتاب، چاپ سنگی است و فاقد فهرست.

    در ابتدای کتاب مقدمه‌ای به قلم محمدمهدی اصفهانی آمده که گریزی به محتوای کتاب و نویسنده آن زده است.

    پانويس

    1. ولایتی، علی‌اکبر، ص19-20
    2. بیگ‌باباپور، یوسف، ص87
    3. تاريخ دام‌پزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 496
    4. طب در دوره صفويه، صفحه دوازده
    5. براى آگاهى از نوآورى‌ها و مشاهدات و تجربيات بهاءالدوله رازى رجوع كنيد به «بهاءالدوله رازى آخرين پزشک بزرگ ايران»، به قلم دكتر حسن تاج‌بخش، نامه فرهنگستان علوم، سال 3،‌ش 4، ص 47 - 56
    6. تاريخ دام‌پزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 494

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب

    تاریخ دام‌پزشکی و پزشکی ایران

    طب در دوره صفویه

    ولایتی، علی‌اکبر، خلاصة التجارب، تألیف بهاءالدوله رازی، تحقیق محمدرضا شمس اردکانی و دیگران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، اول، 1387ش.

    بیگ‌باباپور، یوسف، بهاءالدوله رازی و کتاب خلاصة التجارب، کتاب ماه علوم و فنون، اسفند 1391، شماره 71.

    وابسته‌ها