غريب القرآن و الشعر الجاهلي: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR102149J1.jpg | عنوان = غريب القرآن و الشعر الجاهلي | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = قطاری، محمد سعید (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = عالم الکتب الحديث | مکان نشر = اردن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =     
| کد کنگره =BP82/3/ق74غ/      
| موضوع =
| موضوع =قرآن ‏-‏ غرائب
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = عالم الکتب الحديث
| ناشر = عالم الکتب الحديث
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''غريب القرآن و الشعر الجاهلي'''، تألیف ادیب، داستان‌نویس و واژه‌شناس معاصر، [[محمد سعید قطاری]] (1928- زنده در 2018م)، فرهنگ‌نامه‌ای الفبایی است که معانی واژگان دشوار قرآنی را با بهره‌گیری از تفاسیر قرآن و اشعار دوران جاهلیت شرح می‌دهد.
'''غريب القرآن و الشعر الجاهلي'''، تألیف ادیب، داستان‌نویس و واژه‌شناس معاصر، [[قطاری، محمد سعید|محمد سعید قطاری]] (1928- زنده در 2018م)، فرهنگ‌نامه‌ای الفبایی است که معانی واژگان دشوار قرآنی را با بهره‌گیری از تفاسیر قرآن و اشعار دوران جاهلیت شرح می‌دهد.


==هدف و روش==
==هدف و روش==
خط ۳۴: خط ۳۴:


==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* [[محمد سعید قطاری]] معنای «ابابیل» را با استفاده از اشعار «اعشی»، «امرؤالقیس» و 3 شاعر دیگر که اسامی آنها را نیاورده، توضیح داده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص117-119</ref>.
* [[قطاری، محمد سعید|محمد سعید قطاری]] معنای «ابابیل» را با استفاده از اشعار «اعشی»، «امرؤالقیس» و 3 شاعر دیگر که اسامی آنها را نیاورده، توضیح داده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص117-119</ref>.
* چون قرآن به زبان عربی نازل شده، «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيا لَعَلَّكمْ تَعْقِلُونَ» (یوسف: 2) و همچنین «... وَ هَٰذَا کتَابٌ مُصَدِّقٌ لِسَانًا عَرَبِيا...» (احقاف: 12)؛ یعنی با واژگان عربی نازل شده است؛ پس جای شگفتی نیست اگر واژه غریب را با شعر عربی معنا کنیم و یا برای تفسیر قرآنی که شگفتی‌هایش پایانی ندارد، از شعر جاهلی، شاهد بیاوریم<ref>ر.ک: همان، ص243</ref>.
* چون قرآن به زبان عربی نازل شده، «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيا لَعَلَّكمْ تَعْقِلُونَ» (یوسف: 2) و همچنین «... وَ هَٰذَا کتَابٌ مُصَدِّقٌ لِسَانًا عَرَبِيا...» (احقاف: 12)؛ یعنی با واژگان عربی نازل شده است؛ پس جای شگفتی نیست اگر واژه غریب را با شعر عربی معنا کنیم و یا برای تفسیر قرآنی که شگفتی‌هایش پایانی ندارد، از شعر جاهلی، شاهد بیاوریم<ref>ر.ک: همان، ص243</ref>.
* قرآن، واژگان غریب نیز دارد و دانشوران باید آن را ژرف‌کاوی کنند تا به معانی دقیق و لطیفش برسند و تأثیر فوق‌العاده و اعجاز هنری و زیبایی‌شناختی آن را دریابند و به همین جهت، [[فیلیپ حتّی]] تصریح کرده است که شیوه قرآن، به اوج قله بلاغت بالا رفته است<ref>ر.ک: همان، ص247</ref>.
* قرآن، واژگان غریب نیز دارد و دانشوران باید آن را ژرف‌کاوی کنند تا به معانی دقیق و لطیفش برسند و تأثیر فوق‌العاده و اعجاز هنری و زیبایی‌شناختی آن را دریابند و به همین جهت، [[فیلیپ حتّی]] تصریح کرده است که شیوه قرآن، به اوج قله بلاغت بالا رفته است<ref>ر.ک: همان، ص247</ref>.
خط ۴۸: خط ۴۸:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]]
[[رده:علوم قرآنی]]
[[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مسائل لغوی و صرفی و نحوی]]
 
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]