شعبة بن حجاج: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
''' | '''شعبة بن حجاج بن ورد ازدى بصرى''' (متوفاى 160ق) از تابعان تابعان و از محدثان و محققان بزرگ به شمار مىرود. | ||
شعبه اول کسى بود که تدوین حدیث کرد و از احوال محدثان گزارشهایى تهیه نمود. مشایخ و بزرگان فقه و حدیث از او روایت دارند و بر وثاقت و اتقان او اتفاق نظر دارند. | شعبه اول کسى بود که تدوین حدیث کرد و از احوال محدثان گزارشهایى تهیه نمود. مشایخ و بزرگان فقه و حدیث از او روایت دارند و بر وثاقت و اتقان او اتفاق نظر دارند. | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، | معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۷
شعبة بن حجاج | |
---|---|
نام کامل | شعبة بن حجاج بن ورد ازدى بصرى |
نسب | ازدى بصرى |
نام پدر | حجاج |
محل زندگی | بصره |
رحلت | 160ق |
دین | اسلام |
مذهب | تشیع |
اطلاعات علمی | |
اساتید | امام صادق(ع) |
شعبة بن حجاج بن ورد ازدى بصرى (متوفاى 160ق) از تابعان تابعان و از محدثان و محققان بزرگ به شمار مىرود.
شعبه اول کسى بود که تدوین حدیث کرد و از احوال محدثان گزارشهایى تهیه نمود. مشایخ و بزرگان فقه و حدیث از او روایت دارند و بر وثاقت و اتقان او اتفاق نظر دارند.
او در کلام بزرگان
شافعى مىگوید: «اگر شعبه نبود روایت حدیث در عراق شناخته نمىشد». احمد بن حنبل مىگوید: «شعبه خود امتى بود». حاکم مىگوید: «شعبه پیشواى پیشوایان در حدیث بود». او از دو نفر صحابىَ (انس بن مالک و عمرو بن سلمه) و چهار صد تن از تابعان روایت دارد.
مذهب او
شیخ ابوجعفر طوسى او را در زمره صحابه امام صادق علیهالسّلام آورده است.
استاد حسن سندوبى مصرى در پاورقى کتاب «البیان و التبیین» نوشته جاحظ، مىگوید: «شعبه، شیعى مذهب و از ارباب حدیث است»
آثار
از آثار برجسته او تفسیر قرآن کریم است. زرکشى نیز او را در زمره مفسران پس از تابعان شمرده است[۱].
پانویس
- ↑ معرفت، محمدهادی، ج1، ص422-423
منابع مقاله
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.