۱۴۶٬۵۰۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ش ها' به 'شها'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ش ها' به 'شها') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
نگارنده، کاخها، کتابفروشيها، خانه هاى دانشمندان، تالار هاى ادبى، بيابان و مسجد را نيز از مراکز آموزشى خوانده و هريک را اندکى شرح داده است. | نگارنده، کاخها، کتابفروشيها، خانه هاى دانشمندان، تالار هاى ادبى، بيابان و مسجد را نيز از مراکز آموزشى خوانده و هريک را اندکى شرح داده است. | ||
در بخش دوم از فصل اول، به مدرسه پرداخته و پرسيده است: چرا آموزش از مسجدها به مدرسهها رفت؟چه فرقى ميان مدرسه و مسجد بود؟چرا مدرسهها بيشتر به | در بخش دوم از فصل اول، به مدرسه پرداخته و پرسيده است: چرا آموزش از مسجدها به مدرسهها رفت؟چه فرقى ميان مدرسه و مسجد بود؟چرا مدرسهها بيشتر به دانشهاى دينى مىپرداختند؟پس از پاسخ اين پرسشها به برپايى مدرسهها در جهان اسلام اشارت کرده است و از مدرسه هاى نظام الملک، نور الدين زنگى، مدرسههايى که ايوبيان ساختند و مدرسه نوريه کبرى ياد کرده و اندکى به شرح اين مدرسه پرداخته است. | ||
فصل دوم. کتابخانهها: کتابخانه در فرهنگ اسلامى، چيزى فراتر از کتابخانه بوده و يکى از نهاد هاى آموزشى هم بهشمار مىرفته است؛ اين است که در فصل جداگانه از آن ياد مىشود تا از رهگذر آن به ارزش معنوى کتاب و کتابخانه، ساختمان، سازمان، کارمندان، فهرستها، روش چيدن کتابها، امور و وضع مالى، ترجمه، مترجمان، امانتگيرى کتاب، رونويسى، جلدسازى، صحافى و انواع کتابخانه اشارت شود. | فصل دوم. کتابخانهها: کتابخانه در فرهنگ اسلامى، چيزى فراتر از کتابخانه بوده و يکى از نهاد هاى آموزشى هم بهشمار مىرفته است؛ اين است که در فصل جداگانه از آن ياد مىشود تا از رهگذر آن به ارزش معنوى کتاب و کتابخانه، ساختمان، سازمان، کارمندان، فهرستها، روش چيدن کتابها، امور و وضع مالى، ترجمه، مترجمان، امانتگيرى کتاب، رونويسى، جلدسازى، صحافى و انواع کتابخانه اشارت شود. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
فصل پنجم. پايهگذاران، موقوفهها و سازمانها: برجستهترين پايهگذاران نهاد هاى آموزشى در اسلام در سده هاى ميانه، مأمون، نظام الملک، نور الدين زنگى و صلاح الدين ايوبى بودهاند. نگارنده پس از پرداخت اندک برخى کار هاى آموزشى نامبردگان، به مقوله وقف و موقوفه هاى مراکز آموزشى مىپردازد. پس از آن به سازمان مدارس اشاره مىکند و از حلقۀ درس، مراحل آموزشى از ابتدايى تا عالى و آموزش در خانهها مىگويد. | فصل پنجم. پايهگذاران، موقوفهها و سازمانها: برجستهترين پايهگذاران نهاد هاى آموزشى در اسلام در سده هاى ميانه، مأمون، نظام الملک، نور الدين زنگى و صلاح الدين ايوبى بودهاند. نگارنده پس از پرداخت اندک برخى کار هاى آموزشى نامبردگان، به مقوله وقف و موقوفه هاى مراکز آموزشى مىپردازد. پس از آن به سازمان مدارس اشاره مىکند و از حلقۀ درس، مراحل آموزشى از ابتدايى تا عالى و آموزش در خانهها مىگويد. | ||
در پيوست شماره يک، درسمايه هاى مدارس مصر در روزگار فاطميان (اسماعيليان)، گزارش شده است و به اين بهانه به عقايد اسماعيليان، روشها و | در پيوست شماره يک، درسمايه هاى مدارس مصر در روزگار فاطميان (اسماعيليان)، گزارش شده است و به اين بهانه به عقايد اسماعيليان، روشها و تلاشهاى آنان براى گسترش باورهايشان اشارت رفته است. پيوست شماره دو، افزودۀ مترجم فارسى و نقد مصطفى جواد بر کتاب است. (رفیعی بهروز، ص 106-108) | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:آموزش و پرورش]] | |||
[[رده:جنبههای ویژه آموزش و پرورش]] | |||