مایو، عبدالقادر محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:ادیبان using HotCat) |
||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:فروردین(1400)]] | [[رده:فروردین(1400)]] | ||
[[رده:ادیبان]] | |||
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۶
| نام | عبدالقادر محمد مایو |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1935م |
| محل تولد | حلب |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | الفخري في الآداب السلطانية و الدول الإسلامية
علم النحو العربي |
| کد مؤلف | AUTHORCODE08018AUTHORCODE |
عبدالقادر محمد مایو (متولد 1935م- حلب سوریه)، مشهور به «قدری مایو» شاعر و ادیب سوری، او علاوه بر تدریس و اشتغال به وکالت، به شعر و تحقیق در ادبیات عرب روی آورد. شرح دیوان «الشماخ بن ضرار» و تحقيق و تصحيح و شرح كتاب «الفخري»، اثر محمد بن علی بن طباطبا، از جمله آثار اوست.
ولادت
قدری مایو در سال 1935م، در حلب متولد شد.
تحصیلات
وی لیسانس زبان و ادبیات عربی را از دانشگاه دمشق در سال 1957م، دیپلم در رشته تربیت را از همان جا و لیسانس حقوق را از دانشگاه حلب با تخصص در سازمان‌های بین‌المللی در سال 1967م، دریافت کرد[۱].
اشتغالات
وی بین سال‌های 1957 تا 1988 در سوریه، مصر، کویت و عربستان سعودی به‌عنوان معلم در مقاطع متوسطه و دانشگاه تدریس نمود. برخی از کارهای اداری، مانند اداره مدرسه متوسطه رسمی المأمون در حلب نیز به او واگذار شد. او مدتی نیز به وکالت مشغول بود و سپس خود را وقف نویسندگی و تحقیق کرد[۲].
جوایز
1958-1959: «مؤسسه حریت»، در اسکندریه؛
1984-1986: باشگاه ادبی طائف؛
1987: وزارت آموزش‌وپرورش عربستان؛
1988: نشریه سوری البعث.
آثار
دیوان‌های شعر
- هموم صريع الغواني، 1975م؛
- موت ميت حياة، 1976م؛
- موسم الهجرة إلى الجنوب، 1977.
شرح بر دیوان‌ها
- الشماخ بن ضرار؛
- النابغة الشيباني؛
- كثير عزة؛
- عمر بن أبي‌ربيعة؛
- ابن الرومي؛
- ناصح‌الدين الأرجاني.
ادبیات عربی
- علم الصرف: أبنية المشتقات؛
- علم العروض والقافية: الأرجاز من البحور؛
- علم البلاغة العربية: الاستعارة؛
- الأسلوب اللفظي؛
- الاسم المنبي؛
- الاسم المعرب؛
- الاسم المنوّن وغير المنوّن؛
- علم الصرف: أسماء الأصوات وأسماء الأفعال؛
- علم البلاغة العربية: الإسناد؛
- الإطار العام والخاص للنصّ؛
- علم النحو العربي: إعراب الجمل وأشباه الجمل؛
- علم الصرف: الإعلال والإبدال؛
- الإملاء المبسّط؛
- الإنشاء المبسّط؛
- علم البلاغة العربية[۳].
پانویس
منابع مقاله