سالهای دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ی ' به 'هی ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'های ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سالهای دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی''' به کوشش سیروس علی نژاد - مجید شفتی - رضا قوی فکر؛ یادنامهی حاضر شامل یادداشت های برخی از فارغ التحصیلان دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی به ویژه در رشتهی روزنامه نگاری دربارهی دانشکده است و در آن برخی از آنان از چشم خود به دانشکده و استادان و نحوهی تدریس و تحصیل در آنجا نگریسته اند. در یک کلام این کتاب ادای دین به | '''سالهای دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی''' به کوشش سیروس علی نژاد - مجید شفتی - رضا قوی فکر؛ یادنامهی حاضر شامل یادداشت های برخی از فارغ التحصیلان دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی به ویژه در رشتهی روزنامه نگاری دربارهی دانشکده است و در آن برخی از آنان از چشم خود به دانشکده و استادان و نحوهی تدریس و تحصیل در آنجا نگریسته اند. در یک کلام این کتاب ادای دین به دانشکدهای است که پنجاه سال از تأسیس آن می گذرد و هنوز دانش آموختگان بدان عشق می ورزند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
«علوم ارتباطات» به مفهوم جدید کلمه در ایران، در «مؤسسه عالی مطبوعات و روابط عمومی» شکل گرفت. جایی که نخست در نامش از «علم ارتباطات» سخنی نبود ولی هستهی این علم را در دامن خود پرورش می داد. به همین جهت کمی بعد مفهوم واقعی و زبان خود را بازیافت و به دانشکدهی علوم ارتباطات اجتماعی تغییر نام داد. یادنامهی حاضر شامل یادداشت های برخی از فارغ التحصیلان دانشکده به ویژه در رشتهی روزنامه نگاری دربارهی دانشکده است و در آن برخی از آنان از چشم خود به دانشکده و استادان و نحوهی تدریس و تحصیل در آنجا نگریسته اند. این کتاب عصارهی احساسات و شور و شوق دانشجویانی است که هنوز پس از پنجاه سال به دانشکدهی خود عشق می ورزند، بنابراین به صورت عام تنها یاد خاطرات دوران دانشجویی را در دل کسانی زنده نمی کند که در سال های جوانی در دانشکدهی علوم ارتباطات اجتماعی درس خوانده اند بلکه به مثابه مشت نمونهی خروار تداعی کنندهی خاطرات همهی کسانی است که زمانی در | «علوم ارتباطات» به مفهوم جدید کلمه در ایران، در «مؤسسه عالی مطبوعات و روابط عمومی» شکل گرفت. جایی که نخست در نامش از «علم ارتباطات» سخنی نبود ولی هستهی این علم را در دامن خود پرورش می داد. به همین جهت کمی بعد مفهوم واقعی و زبان خود را بازیافت و به دانشکدهی علوم ارتباطات اجتماعی تغییر نام داد. یادنامهی حاضر شامل یادداشت های برخی از فارغ التحصیلان دانشکده به ویژه در رشتهی روزنامه نگاری دربارهی دانشکده است و در آن برخی از آنان از چشم خود به دانشکده و استادان و نحوهی تدریس و تحصیل در آنجا نگریسته اند. این کتاب عصارهی احساسات و شور و شوق دانشجویانی است که هنوز پس از پنجاه سال به دانشکدهی خود عشق می ورزند، بنابراین به صورت عام تنها یاد خاطرات دوران دانشجویی را در دل کسانی زنده نمی کند که در سال های جوانی در دانشکدهی علوم ارتباطات اجتماعی درس خوانده اند بلکه به مثابه مشت نمونهی خروار تداعی کنندهی خاطرات همهی کسانی است که زمانی در دانشکدهای و دانشگاهی درس خوانده اند، در خیابانش قدم زده اند، شاد و بی خیال از پله هایش بالا رفته اند، به شوخی و شیطنت پرداخته اند و در کلاس های استادان طراز اولش دانش آموخته اند. در عین حال این کتاب به طور خاص، ادای دین به دانشکدهای است که در سال 1346 با نام مؤسسهی عالی مطبوعات و روابط عمومی بنیاد شد و فارغ التحصیلانش چه در عرصهی روابط عمومی و چه در عرصهی روزنامه نگاری نقش خود را بر زمانه زدند و از آن سرفراز و تأثیرگذار بیرون آمدند؛ مؤسسهای که در مدت کوتاهی به دانشکدهی علوم ارتباطات اجتماعی ارتقا یافت و تأثیر آن در پنجاه سال اخیر بر روزنامه نگاری ایران به نسبت و بر روابط عمومی ایران به طول مطلق انکارناپذیر است.<ref> [https://historylib.com/books/2605 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۶
| سالهای دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی نژاد، سیروس (به کوشش)
شفتی، مجید (به کوشش) قوی فکر، رضا (به کوشش) |
| ناشر | ماهریس |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۸ش |
| شابک | 1-25-6934-622-978 |
| کد کنگره | |
سالهای دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی به کوشش سیروس علی نژاد - مجید شفتی - رضا قوی فکر؛ یادنامهی حاضر شامل یادداشت های برخی از فارغ التحصیلان دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی به ویژه در رشتهی روزنامه نگاری دربارهی دانشکده است و در آن برخی از آنان از چشم خود به دانشکده و استادان و نحوهی تدریس و تحصیل در آنجا نگریسته اند. در یک کلام این کتاب ادای دین به دانشکدهای است که پنجاه سال از تأسیس آن می گذرد و هنوز دانش آموختگان بدان عشق می ورزند.
ساختار
سال های دانشکده، شامل چند بخش است:
بخش اول: گزارش ها
بخش دوم: یادداشت های دانشجویان دانشکده - یادداشت های دانشجویانی که در آن سال ها جوانانی جویای نام بوده اند و بعد ها در مطبوعات و ادارات روابط عمومی مشغول به کار شده اند.
بخش سوم: گفتگو با استادان - گفتگو با استادانی که هرچه در جان خود داشتند در کف اخلاص نهادند و به دانشجویان خود هبه کردند.
بخش چهارم: گفتگو با دانشجویان
بخش پنجم: اسناد و تصویرها - عکس ها و خاطراتی که از دوران دانشکده در آلبوم دانشجویان به یادگار مانده و البته روابط فارغ التحصیلانی که بعدها در اجتماع و دوران کار با یکدیگر مرتبط بوده اند.
گزارش محتوا
«علوم ارتباطات» به مفهوم جدید کلمه در ایران، در «مؤسسه عالی مطبوعات و روابط عمومی» شکل گرفت. جایی که نخست در نامش از «علم ارتباطات» سخنی نبود ولی هستهی این علم را در دامن خود پرورش می داد. به همین جهت کمی بعد مفهوم واقعی و زبان خود را بازیافت و به دانشکدهی علوم ارتباطات اجتماعی تغییر نام داد. یادنامهی حاضر شامل یادداشت های برخی از فارغ التحصیلان دانشکده به ویژه در رشتهی روزنامه نگاری دربارهی دانشکده است و در آن برخی از آنان از چشم خود به دانشکده و استادان و نحوهی تدریس و تحصیل در آنجا نگریسته اند. این کتاب عصارهی احساسات و شور و شوق دانشجویانی است که هنوز پس از پنجاه سال به دانشکدهی خود عشق می ورزند، بنابراین به صورت عام تنها یاد خاطرات دوران دانشجویی را در دل کسانی زنده نمی کند که در سال های جوانی در دانشکدهی علوم ارتباطات اجتماعی درس خوانده اند بلکه به مثابه مشت نمونهی خروار تداعی کنندهی خاطرات همهی کسانی است که زمانی در دانشکدهای و دانشگاهی درس خوانده اند، در خیابانش قدم زده اند، شاد و بی خیال از پله هایش بالا رفته اند، به شوخی و شیطنت پرداخته اند و در کلاس های استادان طراز اولش دانش آموخته اند. در عین حال این کتاب به طور خاص، ادای دین به دانشکدهای است که در سال 1346 با نام مؤسسهی عالی مطبوعات و روابط عمومی بنیاد شد و فارغ التحصیلانش چه در عرصهی روابط عمومی و چه در عرصهی روزنامه نگاری نقش خود را بر زمانه زدند و از آن سرفراز و تأثیرگذار بیرون آمدند؛ مؤسسهای که در مدت کوتاهی به دانشکدهی علوم ارتباطات اجتماعی ارتقا یافت و تأثیر آن در پنجاه سال اخیر بر روزنامه نگاری ایران به نسبت و بر روابط عمومی ایران به طول مطلق انکارناپذیر است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران